Ik was nog maar net bekomen van de verrassing dat één van de gaafste boeken die ik de laatste jaren gelezen heb verfilmd zou worden, en afgelopen vrijdag was het zo ver: ik zag De helaasheid der dingen in de nachtvoorstelling van Kriterion na het nuttigen van de exact juiste hoeveelheid alcohol die gewoon bij deze film hoort ;) . En na het teleurstellende Loft was ik blij weer een échte Belgische film te zien,…
Nom de dieu: wat een kutfilm is dít..! En dan wist ik vooraf nog eens niet dat deze ook geschreven is door Diablo Cody, die vorig jaar de Oscar voor Beste Scenario won voor Juno, dus m’n verwachtingen waren al heel laag… Zou Juno dan toch echt zo’n toevalstreffer zijn geweest? Okay, iedereen weet dat ik niet wars ben van mooie dames als Megan Fox, en het enige positieve dat ik over deze film kan…
In een wereld waarin marketing en winst belangrijker zijn dan jouw individuele filmervaring kan het wel eens gebeuren dat een film té hoge verwachtingen oproept waardoor de film dus tegen gaat vallen. Waar me dat bijvoorbeeld bij The Village niet hinderde om daar gruwelijk van te genieten (die film werd onterecht als “de nieuwe thriller van de maker van The Sixth Sense” in de markt gezet terwijl het een mooie speelfilm is), kon ik bij…
Neill Blomkamps debuutfilm is behoorlijk opmerkelijk. Als je z’n cv ziet wordt het allemaal wat duidelijker hoe hij het voor elkaar heeft gekregen, want het meest opmerkelijke aan de film is misschien wel de ‘production value’ van District 9, een maatschappijkritische (?) sci-fi speelfilm. In District 9 volgen we Wikus van der Merwe, een nogal naïeve en racistische ambtenaar die verantwoordelijk is voor het verhuizen van een kamp buitenaardse vluchtelingen naar een andere locatie. Ik…
Wat blijft het fijn om nog altijd films te kunnen ontdekken. Zeker als het zo’n klassieker als Orson Welles’ Touch of Evil. Ook al zie ik nog lang niet alle lagen in dit meesterwerk, en was ik licht buikgrieperig toen ik ‘m zag, ergens voelde ik hetzelfde als toen ik ooit in de Metropolitan Museum in New York twintig minuten lang vanaf een halve meter afstand naar een zelfportret van Rembrandt stond te kijken. Orson…
Je kent het wel: je zit op de lagere school en ineens gooit één van de stoerste mannekes van school een tennisbal keihard tegen je hoofd. Natuurlijk word je dan vrij snel goede vrienden met hem, toch? Inderdaad, hoe ongeloofwaardig dit ook klinkt, in Son of Rambow gaat het precies zo, maar ontstaat er dus wel een mooie vriendschap. Feit is wel dat het ‘slachtoffer’ van de tennisbal tot een nogal streng gelovige christelijke stroming…
Flash of Genius is het waargebeurde verhaal van Robert Kearns… Robert Wie??? Inderdaad, van die naam zul jij nog nooit gehoord hebben, terwijl je toch tientallen keren per jaar zijn uitvinding zult gebruiken. Hij is namelijk de uitvinder van de interval-ruitenwisser (met verschillende standen), waardoor je je ruitenwisser dus kunt aanpassen aan de hoeveelheid regen. En dat daar dan een film over gemaakt kan worden, kan natuurlijk alleen vanwege zijn strijd tegen onder andere de…
#173 in de top 250 van IMDb…??? Ik moet zeggen dat ik behoorlijk verrast was dat (500) Days of Summer (die 500 moet schijnbaar tussen haakjes?) zo’n hoog punt kreeg op IMDb. Ik heb me zeker goed vermaakt bij de film, maar zo tegen ’t einde was ik toch wat teleurgesteld door ’t doorbreken van het cynisme. Uitleg volgt hieronder (ook al is dat moeilijk zonder íets te spoilen). (500) Days of Summer begint met…
Holy moly, what a ride…! Ik ben blij dat ik niet halverwege uit m’n karretje ben gesprongen. Niet dat ik al door heb wat sir Anthony Hopkins met deze film wil (hij heeft ‘m namelijk ook geschreven en geregisseerd), maar intrigerend was het zeker. Ook al snap ik dat lang niet iedereen deze film überhaupt zal zien, laat staan helemaal uit zal kunnen zitten… Aan het begin van de film wordt duidelijk gezegd: “There is…
Afgelopen zaterdagavond voelde ik me niet helemaal 100%, dus leek het me een mooi moment om in de nachtfilm naar een virus-film te gaan kijken. En ik moet zeggen: Carriers viel me zeer zeker niet tegen… Het verhaal gaat over een viertal jongeren in een auto, in een wel heel leeg Amerika. Er komt nergens een duidelijke introductie of uitleg over wat er precies aan de hand is, en dat maakt de film interessanter. Soms…
Vijf jaar na Industry of Love is Hans Teeuwen gelukkig weer het podium opgegaan. En dat hij dat in Edinburgh en Londen deed, dat maakt mijn waardering voor hem alleen maar groter. Want ook dáár krijgt ie de zaal plat..! Hij is wéér scherper, maar ook wat onzekerder (wat niet slecht is), en misschien zei Ruby Wax het wel het beste: “I’m scared of his mind!” Hans Teeuwen is voorvechter van het vrije woord, en…
Het fijne aan Blue State is dat de film inmiddels achterhaald is. Hoe dat kan lees je verderop. Ik vond Blue State als film gewoon relaxed, een beetje naïef, maar nergens irritant. En ik ben wel ‘fan’ van Anna Paquin, zeker sinds True Blood… Blue State gaat over een campagnemedewerker van John Kerry, die tijdens de laatste meeting vóór de verkiezingen van 2004 belooft dat als Bush herkozen wordt als president, hij naar Canada zal…