Gebaseerd op een toneelstuk (uit 2011) wordt de opzichtige boodschap wat ‘aandoenlijk ouderwets’ aangekleed, maar vooral Shea – The Wolf of Wall Street, Joker – Whigham speelt misschien wel z’n beste (en meest kwetsbare) rol ooit. Helaas niet helemaal in balans en wat vergezocht af en toe, maar ook dat wordt grotendeels goedgemaakt door een paar zeer memorabele en scherp observatieve scènes over hoe toxic masculinity ook mannen in de weg kan zitten. Ja, deze…
Holy bloody moly, wat een heerlijke ride en geweldige film is Denis Villeneuve’s Dune (Part One)! Ik zat er zo lekker in, dat ik eigenlijk hoopte dat ie maar door zou blijven gaan. Dus dat er bij succes meerdere delen gaan volgen (met héél graag Villeneuve weer aan het roer!), kom maar op!! Terwijl ik normaliter dus helemaal geen fan van franchises ben. Maar naast de enorm vette production design, visual fx, kostuums en musical score,…
Als ik vertel dat deze film met Nicolas Cage gaat over een man wiens varken wordt gestolen, dan is het goed mogelijk dat “Oooooooh, is dat zo’n soort John Wick-film dan?” dan door je hoofd schiet. Maar niks van dat, want Pig is veel meer First Cow dan John Wick, hoeveel ‘uitbarstingsspanning’ je ook voelt bij Cage. Uiteindelijk is het meer een kunstzinnig ‘gedicht’ (denk filmmagie die je overduidelijk ziet/voelt), gedragen door Cage’ zeer sterke…
Zola is eigenlijk alles wat het (in mijn ogen) mislukte Hustlers niet was: een rauwe vertelling over vrouwen die het heft in eigen handen nemen, ondanks de overal aanwezige patriarchale onderdrukking (a.k.a.: lompe, misogyne kerels). En volgens mij ook de eerste film, waarvan het scenario gebaseerd is op een Twitter-draadje. Of zeg maar “draad”, want toenmalig stripper A’Ziah King vertelde in 148 tweets over haar “ho-trip to Florida” in 2015, waarin mensenhandel, ontvoering, moord en…
Denk bij Strawberry Mansion eerder aan een kunstwerk(je) dan aan film, waarin David Lynch wordt gemixt met Michel Gondry, Lovely by Surprise, Swiss Army Man, Los cronocrimenes en een vleugje Don Quixote. Maar dan wel mega-low-budget gemaakt, en met een cynisch onderliggend idee waar ik zelf ook ooit een tijdje op broedde. Maar waar ik bij bovengenoemde films en makers ook altijd gezonde jaloezie voel, omdat ik vrees dat ik nooit zoiets moois/goeds kan maken,…
Na het zien van de poster van Stillwater – met een über-redneck‘erige Matt Damon – had ik helemaal niet zoveel zin in deze film. Maar dat was voordat ik goede verhalen hoorde én wist dat ie van Tom – The Visitor, The Station Agent, Spotlight – McCarthy (en de scenarist van een paar Franse topfilms) was. Plus: het verhaal speelt zich grotendeels af in Marseille, waarmee die all-Americanness ineens ook een extra genuanceerde laag kreeg (die…
Had al aardig wat positieve dingen gehoord over deze nieuwe Marvel-origin-story, en ondanks mijn daardoor licht verhoogde verwachtingen vond ik Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings ook heerlijk. Lekker smooth verteld, zonder jou als kijker helemaal murw te willen beuken met plot-plot-plot en nog wat plot… Met ook een perfect relativerende rol van Awkwafina, en net als de aankomende Eternals en The Marvels van een voormalig American indie-regisseur: Destin – Short Term 12 – Daniel…
Wat een fijne verrassing was dit zeg! Serieus: ik dacht ‘m licht ‘verplicht’ te moeten zien om deze recensie te kunnen schrijven – ben niet de grootste horror-fan van Nederland – maar ik kreeg een ontzettend interessante en gelaagde versie van het Candyman-verhaal te zien. Waarin de ‘horror’ vooral een vertaling van de Afro-Amerikaanse pijn bleek, waardoor je ook duidelijk ziet dat deze uit de stal van Jordan – Get Out, Us – Peele komt.…
Niks ten nadele van de veel te vroeg overleden Chadwick – Ma Rainey’s Black Bottom, Black Panther – Boseman, maar die Oscar voor Anthony Hopkins voor z’n rol in The Father is wel echt terecht. Wat een acteer-meesterwerk! Prachtig om die innerlijke strijd te zien in een man die van pater familias langzaam afglijdt in een vergeetachtige en/of dementerende vader, die elke herkende zekerheid in z’n leven/wereld aangrijpt om te willen geloven dat die gevreesde aftakeling…
Holy bloody moly, wat was dít voor een provocatief kunstwerk..?? Denk David Cronenbergs Crash, gemixt met Gaspar Noé’s Climax, met wat vleugjes Ema, Holy Motors, Promising Young Woman en Under the Skin, maar dan wel gemaakt door iemand die zich volgens mij van geen enkele regel iets aantrekt, met een (seksuele) vrijheid die (nog) maar sporadisch in film te zien is, en met zoveel mogelijkheden tot interpretaties dat je beter al je rationele logica bij…
Voor de serie Westworld kon regisseur, scenarist en producent Lisa Joy (samen met Jonathan – broer van Christopher – Nolan) natuurlijk terugvallen op de spiritueel-metafysische diepgang van die 1973-klassieker van Michael Crichton, iets wat bij Reminiscence overduidelijk/helaas niet kon. Waarmee ik niet wil zeggen dat Reminiscence 100% mislukt is – qua sfeer en production value is het echt wel okay – maar eigenlijk ontbreekt het deze Hugh Jackman-film vooral aan balans. De film zit overvol…
Dat regisseur Shawn – Night at the Museum, Date Night – Levy best verrassend uit de hoek kan komen, dat bewees hij al keihard met Real Steel. En toen ik gisteravond met een megagrote glimlach de bioscoopzaal uit liep na het zien van Free Guy, kon ik ook ook weinig anders concluderen dat dat ik van deze The Truman Show-meets-Ready Player One-meets-Tron-meets-Stranger Than Fiction-meets-Grand Theft Auto-meets-Wreck-It Ralph-meets-The Lego Movie-meets-The Matrix (met een vleugje Groundhog Day)…