Waar menig Pedro Pascal-fan met hoge verwachtingen deze ‘gay western‘ van die andere Pedro (Almodóvar, that is) zal bezoeken, blijkt Strange Way of Life vooral de officiële ‘debuutfilm’ van een productiemaatschappij met een wel erg bekende naam: Saint Laurent Productions. En dat lijkt me meer dan nuttige kennis om te weten vóórdat je deze slechts 31-minuten durende film gaat kijken. Strange Way of Life is vooral een film waarin Almodóvar mooi speelt met het contrast…
Voor iedereen die zich pissig maakte na het zien van The Crime of the Century en/of Dopesick (tv), en zich mogelijk ook wat ‘incompetent’ voelde omdat je er zelf NIKS aan lijkt te kunnen doen, toont All the Beauty and the Bloodshed hoe één persoon wel degelijk een verschil kan maken. Dat deze persoon ook nog een belangrijk kunstenaar is, dat deze docu haar leven in de New Yorkse scene vanaf de jaren 70 tot…
Als dit inderdaad zo’n activistisch (en behoorlijk spannend) Gesamtkunstwerk is als een vluchtige blik op de aftiteling doet vermoeden, dan is How to Blow Up a Timeline wel een verdomd geslaagd staaltje ‘ideologisch filmmaken’. Waarbij ik zó betrokken was bij ’t onderwerp, dat ik me direct na afloop wel ging afvragen of dit de ‘beste’ manier was om de wereld te overtuigen nu toch écht in actie te gaan komen om die apocalyptische klimaatvernacheling te…
Getipt door Hoyte van Hoytema’s Zomergasten-optreden keek ik afgelopen week het technisch enorm imponerende Athena, dat ook qua thematiek wel aardig La haine-achtig blijft hangen. En ja, Athena voelt aan als een extrapolatie van wat Mathieu Kassovitz in 1995 al toonde, en toont hoe/of de banlieues zich verder (wel of niet) ontwikkeld hebben sinds die zwart-wit film bijna 30 jaar geleden uitkwam. En dat wordt door Romain Gavras (vooral bekend van videoclips als M.I.A.’s Bad…
Holy smokes, now that’s cinema..! Al is Oppenheimer voornamelijk een portret van de vrij enigmatische man áchter de ontwikkeling van de Amerikaanse atoombom. Waardoor het ook een vrij minutieus verteld verhaal (met ontzettend veel verschillende karakters) is geworden, waardoor ik na een uur ook even de draad lichtelijk kwijtraakte. Een verwarring die goed past bij het grijs genuanceerde beeld dat geschetst wordt van een man, die na het succesvol ontwikkelen van dit massavernietigingswapen een tekst…
Yes..!! Aan de ene kant biedt Barbie meer dan voldoende voor al die in het roze geklede (voornamelijk) meiden die bij de voorpremière aanwezig waren. Aan de andere kant bevestigt maker Greta – Lady Bird, Little Women, Frances Ha – Gerwig natuurlijk wat iedere serieuze filmliefhebber al verwachtte: dit is echt zóveel meer dan een ‘roze guilty pleasure‘. Waardoor er ook wat ‘in-het-roze-geklede-dames’ na afloop aardig beduusd stonden na te praten. Want ondanks dat de…
Yes, Asteroid City is een overduidelijke Wes Anderson-film (maar zonniger dan z’n meeste eerdere films), maar nog duidelijker is dat hij wil dat jij je als kijker continu beseft dat je naar een ‘film’ aan het kijken bent; of in elk geval: naar een verfilming van een toneelstuk waarvan het maakproces becommentarieert wordt door ‘onze’ verteller: Bryan Cranston. Waardoor ik me dus vanaf het begin al af zat te vragen: “Waarom wil ie ons continu…
Als je ongeveer 50% van de speelduur van een horrorfilm jezelf afvraagt waarom je jezelf dit aandoet, dan kan dat natuurlijk een enorme dis zijn, maar hier bedoel ik dit grotendeels positief. Juist doordat de fu_&*ng enge horror zo ‘ogendichtknijpend’ was, valt het contrast met het vrij rustige drama in het verhaal nog meer op. En zou alle horror misschien een metafoor voor het wel/niet verwerken van heftig familienieuws zijn, of wilde Stephen King (op wiens…
Deze regiedebuutfilm van acteur Jake – New Girl (tv), Drinking Buddies, Spider-Man: Across the Spider-Verse – Johnson is vooral gewoon een erg leuke, ‘fijne’ American indie, zonder grote onderwerpen te schuwen, maar ook nooit vergetend dat het vooral als (tragi)komedie bedoeld is. Met talloze creatieve vondsten, leuke cameo’s en een gegeven dat goed ‘verwarrend’ en (licht-)scherp-absurdistisch wordt neergezet. Ergens zou het zo een remake van een (onbekende) Franse film kunnen zijn geweest (juist vanwege het…
“Holy bloody moly“, zo luidde m’n tweede aantekening na het zien van Ari – Hereditary, Midsommar – Asters nieuwste, met een geweldig acterende Joaquin – Joker, The Master – Phoenix. Beau is Afraid is namelijk met afstand de raarste film van het jaar (en ik zag Brandon Cronenbergs Infinity Pool ook al (recensie volgt nog)). Maar mogelijk dat jouw mind nu wel al schreeuwt: “Hey FILMOFIEL, wat was je eerste aantekening dan??” Nou, ik zal…
Ooit brak Scrubs (tv)-acteur Zach Braff als regisseur lekker door met z’n American indie Garden State (met/tegenover Natalie Portman), waarna zijn Wish I Was Here en Going in Style hem niet echt naar grotere hoogten wisten te stuwen. Maar met A Good Person biedt hij Florence – Midsommar, Don’t Worry Darling – Pugh (en ook Morgan Freeman) een geweldige kans om écht te shinen. En dan is de film zeker niet perfect hoor (de film volgt…
Misschien wel het meest opvallende aan dit regiedebuut van Riley (kleindochter van Elvis) Keough en Gina Gammell, is hoe teder oordeelloos hun vertelling over deze jongeren op het Pine Ridge-reservaat in South Dakota, USA is. Al is de wereld waarin onze hoofdkarakters (fantastisch naturel gespeeld door non-acteurs) zich bevinden allesbehalve teder. War Pony biedt namelijk ook een ongenadig hard en deprimerend beeld van een verdwijnende cultuur, en hoe een ogenschijnlijk weerloos volk (al wordt met…