In de categorie: “Ik kijk veel, zodat jij niet alles hoeft te zien“, presenteer ik deze keer het opzichtig ongeïnteresseerd ogende Slingshot, een desillusionaire poging tot een interessant science-fiction-drama, dat vooral de basisregel van ‘drama’ vergeet: zorg dat je de essentie van de film in één (of max. twee) zinnen uit kunt leggen. Lukt dat niet interessant genoeg, dan is je verhaal mogelijk niet interessant genoeg om te verfilmen. Het lijkt alsof de makers het…
Verrassend hoe dubbel m’n gevoel na afloop van Alien: Romulus was. Qua opzet, practical effects en plotlijntjes een hommage aan zo’n beetje elke Alien-film die hiervoor kwam (en dat waren er al zes!), maar qua verhaal bemerkte ik halverwege de film al dat het me niet zo ontzettend veel uitmaakte waar dit een overduidelijke opstap naar is. Mogelijk kwam dat, doordat door technische problemen de film een kwartier later pas startte, want dat Isabela –…
Pff, wat een respectloze film is dit sci-fi-gedrocht met Jennifer Lopez in de hoofdrol! En daarmee bedoel ik: respectloos richting onze intelligentie als filmkijkers. Nu wil ik niet arrogant overkomen en mensen voor ’t hoofd stoten die wél kunnen genieten van zo’n film, maar er zitten zulke grote stommiteiten in deze film, dat je ze eigenlijk “fouten” zou moeten noemen, Fouten die vrij makkelijk te voorkomen waren, waardoor bij mij dus direct het gevoel ontstaat,…
Allereerst: ik wist vooraf dus niet dat er schijnbaar zes (!!) Dune-boeken zijn geschreven door Frank Herbert. Ten tweede: Dune: Part Two is qua productie en ‘grootsheid’ misschien wel het beste of vetste ooit gemaakt op sci-fi-gebied. En ten derde: qua spirituele beleving vond ik het eerste deel toch wel een stuk interessanter… En dit schrijf ik dus binnen 30 minuten nadat ik de lokale IMAX-zaal uitliep, waar ik dus wel werd weggeblazen door de…
Tja, als je Ed – The Transporter Refueled, Deadpool – Skrein als hoofd-bad guy cast, en het hem laat opnemen tegen Sofia – The Mummy, Settlers – Boutella, dan weet je als kijker natuurlijk allang dat je acteertechnisch niet naar de beste film van het jaar gaat kijken. Maar wat het ook aantoont, is dat deze productie – waarin behoorlijk wat geld is gestoken – niet op alle vlakken topkwaliteit nastreeft. Iets dat je logischerwijs…
Heb lichtelijk het gevoel dat de belangrijkste (en mogelijk ‘enige’?) reden voor de studio om The Marvels te maken die tijdens-de-credits-scène na afloop is, want een dag later voelt deze film vooral als een ‘opvulfilm’, waarin een paar stukjes informatie wordt geboden om gaten in eerdere films te dichten/verklaren. Maar door die scène halverwege de aftiteling wordt er ineens een eerder bij velen onmogelijk geachte ‘koppeling’ gelegd, waar in eerdere Marvel-films natuurlijk allang naar gehint…
Hmmmm, toch niet echt wat ik ervan verwachtte. Maar waar dat grotendeels ook mijn eigen ‘schuld’ is, bracht Gareth – Rogue One – Edwards’ The Creator ook niet echt wat ik ervan hoopte. Ik hoopte namelijk op de interessantste sci-fi van het jaar, maar The Creator lijkt vooral een 300-miljoen-kostende versie van Edwards geweldige debuutfilm Monsters. Wel met totaal andere ‘monsters’ dan die vooral onzichtbare aliens in Mexico, maar met een kunstmatige intelligentie, gezet als…
Holy fuck, wat een heerlijke verrassing was deze sci-fi-horror zeg. Met een geweldige hoofdrol voor Kaitlyn – Booksmart – Dever in een mash-up van genres die ook ene Stephen King niet onberoerd liet, gezien z’n X-bericht “Brilliant, daring, involving, scary. You have to go back over 60 years, to a TWILIGHT ZONE episode called The Invaders, to find anything remotely like it. Truly unique.” En ook al had ik wel enkele “Hoe lang duurt ie…
Het gebeurt niet zo vaak, dat ik vind dat een film te ‘snel’ een verhaal vertelt. Maar dat is dus wat bij het zeker interessante en behoorlijk intrigerende LOLA wel het geval was. Naast het feit dat ik na afloop terecht Ron – Anchorman – Burgundy’s “Well that escalated quickly!” kon bezigen, was m’n volgende reactie: “Eigenlijk voelde deze aan als een hele vet geproduceerde Black Mirror-aflevering met een meer dan interessante premisse.” Die dus…
Aan de ene kant: het is superknap hoe James Gunn het voor elkaar krijgt om al die verhaallijnen wél bij elkaar te houden. Aan de andere kant: het is veel meer ‘puzzelen’ (kunde) dan ‘creëren’ (kunst), dus films als Guardians of the Galaxy Vol. 3 zijn vooral producten van een industrie, waarin dan af en toe wat pareltjes verborgen blijken. En inderdaad: deze trilogie-afsluiter (!?!) bevat dé ultieme filmfanaatfantasie, wat gekoppeld is aan de essentie…
Wat 65 waarschijnlijk vooral toont is dat John Krasinski een goede regisseur is. 65 is namelijk geregisseerd door het schrijversduo dat Krasinksi’s A Quite Place (en ook deel II daarvan) schreef, maar is als film echt een behoorlijke aanfluiting. Ik zag ‘m in een drive-in bioscoop in New Braunfels, Texas (mijn eerste drive-in-ervaring ooit overigens..!), maar we waren serieus best blij dat zich op zo’n vijftig kilometer van de Stars & Stripes Drive-In een prachtig…
Direct na de heerlijke ‘after the credits’-scène van Ant-Man and the Wasp: Quantumania merkte ik dat ik voor ’t eerst Scorsese’s theme park-vergelijking over Marvel-films écht begreep. Aan de andere kant direct gevolgd door: “Ja master-of-cinema (én boomer), daar heb je helemaal gelijk in. Maar theme parks zijn niet voor niets ook mega-populair hè, dus dit is wel degelijk vermakelijk, misschien ook wel juist omdat je na afloop vrijwel alles direct weer mag vergeten…” En…