Wauw, was dit even een andere film dan ik verwachtte, en ook een film die behoorlijk veel over ‘identiteit’ wil zeggen, zonder dat alles voor je ingevuld wordt. En dat toont in elk geval de hand van een filmmaker met léf, die ook goed weet hoe humor in zo’n film juist kan helpen om ‘ons’ mee te blijven laten gaan met een best verward hoofdkarakter: een man die niet lekker in z’n vel zit, maar…
Ik denk dat als je een film twee avonden achter elkaar kijkt, gevolgd door de originele aflevering waarnaar deze behind-the-scenes-bij-SNL-film zelf toewerkt, dat je mijn ENTHOUSIASME rondom Saturday Night wel kunt voelen. Maar waar ik eigenlijk al nooit ‘objectief’ kan (en zeker ook niet wil) blijven in m’n recensies, zal in deze mijn persoonlijke smaak nóg aanweziger zijn. De reden: mijn leven kenmerkt zich niet vanwege grootse dromen of ambities, maar zolang ik weet heb…
Yes, Kneecap is net zo VET (ook voor tieners) als dat ie cultuurhistorisch belangrijk is. En dat is een combinatie die je mij nooit eerder hebt zien typen. Ik zag ‘m in een voorpremière – met uitleg van een Iers-Nederlandse stand-up comedian die wel wat nuttige ‘achtergrondgeschiedenis’ verschafte – en wist zoals meestal vooraf vrijwel niets verder. Dus mijn grootste verbazing was niet dat Michael – 12 Years a Slave, Frank, X-Men: Apocalypse, The Killer…
Yes, soms verschijnen er dus wel pareltjes op streamingdiensten als Amazon Prime of Apple TV (Netflix is daar vooralsnog ‘a smidge‘ succesvoller in), want wat genoot ik gisteravond hárd van deze Aubrey Plaza- (maar vooral Maisy Stella- en Percy Hines White-) film. Waarbij ik me direct afvraag of ik jongeren moet waarschuwen voor de prachtige, bijna (te) perfecte dialogen en verliefdheid in de film. Want het waren zulke romantische utopieën die mijn beeld van een…
Deze Apple TV-film is een vrij simpel, vermakelijk niemendalletje waar je zulke grote namen niet in verwacht. Maar juist doordat Clooney en Pitt uiteindelijk wel even die Ocean’s Eleven-dynamiek ‘aanraken’, werkt Wolfs wel redelijk als ’tijddoder’. Aan de andere kant: je hebt beide topnamen dus allang in betere versies van deze misdaadkomedie gezien. Vooral Pitt met Killing Them Softly – een film waar ik altijd graag naar wijs – en als ik die stelling ‘rond’…
Wat persoonlijk mogelijk het duidelijkste opviel bij Sean – The Florida Project, Red Rocket – Bakers Anora is hoe heerlijk de vrije rauwe, sexy en ook lachopwekkend-lompe sfeer blijft hangen. Ik zag deze Gouden-Palm-winnende film over de avonturen van een stripper en sekswerker namelijk al ruim drie weken geleden (tijdens een Pathé Arthouse Cinema-festival), en het voelt bijna alsof dat gewoon gisteravond was. Vooral knap dus hoe Baker deze beleving heeft weten te creëren. Iets…
Drie dagen na het zien van Jacques – Un Prophète – Audiards meervoudige Cannes-prijswinnaar, herinnerde ik me zojuist pas weer dat het inderdaad óók een musical is. Maar dan dus wel een ‘musical crime (comedy) thriller‘ die me muzikaal minstens één keer zo stevig raakte dat ik zelfs m’n ogen voelde tranen. Misschien wel perfect passend bij de voor mij ongrijpbare emotionele achtbaan waar het titelkarakter mee móet hebben geworsteld, al koppelde ik het wel…
Ik hoorde van iemand dat ze deze bij beste of grootste verrassingen van het jaar vond horen. Maar ben nu dus wel zeker, dat zij nóg makkelijker valt voor shock & awe-films dan ik dat al doe. “Bodies Bodies Bodies meets Get Out!” is namelijk wel een aardige oneliner om deze film te duiden, maar dan gebruik je wel twee films die in hun specifiekere genre allebei beter zijn. Al was mijn eerste, lekker directe…
Voor iedereen die moeite heeft met hoe de wereld (continu) verandert, en zich inmiddels wel eens hardop afvraagt wat ie nog wél mag zeggen of denken, raad ik deze documentaire (met Will – Anchorman, Eurovision Song Contest: The Story of Fire Saga, Saturday Night Live (tv), Stranger Than Fiction – Ferrell en Harper – SNL-schrijver – Steele) ten zeerste aan. Het volgende schoot namelijk continu door m’n hoofd: “Ja, je kunt zo makkelijk ‘problemen’ voorkomen,…
Doen ze het gewoon wederom, maar nu met een beginnend puber..! Ik werd vooraf al door een bevriende GZ Psycholoog getipt, die vooral verbaasd was hoe haar 8-jarige dochter en haar vriendinnetje het verhaal best goed leken te begrijpen, terwijl zij – vanuit haar normaliter zeer kritisch-professionele houding – zó enthousiast was dat ze deze film mogelijk wel als inspiratie- of referentiemateriaal bij systeemtherapie (a.k.a. gezinstherapie) in wil gaan zetten. En inderdaad: ik voelde me…
Zag deze film in het ’topfilms van 2024′-lijstje van een collega-recensent staan, en toen ik na afloop ontdekte dat deze Canadese film afgelopen maart op SXSW haar wereldpremière beleefde, trok m’n hoofd direct de conclusie dat dit inderdaad zo’n geweldige festivalfavoriet is. Ik was namelijk gruwelijk onder de indruk van deze film; zowel van debuterend filmmaker Ally Pankiw en haar prachtige en pijnlijk gelaagde script, maar ook van hoofdrolspeelster Rachel – Bodies Bodies Bodies, Bottoms…
36 Jaar na Beetlejuice is Tim Burton terug met ’n heerlijk vermakelijk vervolg, dat zeker in de aankomende herfstmaanden waarschijnlijk een aardig publiek zal trekken. Ik vond Beetlejuice Beetlejuice een fijne ride met een aantal geweldig creatieve vondsten, waardoor ik na een paar minuten wel over die nogal stevige Addams Family-vergelijking heen was. Al vind ik het nog altijd raar dat ze dezelfde actrice hebben gekozen die als Wednesday in de gelijknamige tv-serie een nogal vergelijkbaar karakter…