Toch grappig om te zien hoe de Britse regisseur Edgar Wright, die ooit doorbrak met een drietal (bijna) parodie-films op Amerikaanse blockbusters, nu zelf de beste Amerikaanse blockbuster van het jaar maakt. Geholpen door de grootste ster van het moment, met een geüpdatet script waarin je ook aardig wat hedendaagse politiek kunt ‘voelen’, en al de tweede film dit jaar die geschreven lijkt door ene Richard Bachman. En ik typ “lijkt”, want dat is ‘gewoon’…
Ik had over deze ‘nieuwe Colin Farrell’ enkel een interessante artikel-kop voorbij zien komen ergens, en ik wist dat ie gemaakt was door ‘genre-verrasser’ Edward – Im Westen nichts Neues, Conclave – Berger. Oh ja, en dat ‘dark comedy‘ als genre werd vermeld. Voor mij genoeg redenen om ‘m zonder verdere kennis op te zetten, iets wat een meekijkende vriend wat ‘lastig’ vond. Maar ja, hij bleef ook continu rationele opmerkingen maken, terwijl ik allang…
Is het inmiddels zover, dat ik films wel eens net zo ’terloops’ beoordeel als een aflevering van een populaire tv-serie? Ik ging zaterdagavond namelijk met de allersimpelste en vermoeide verwachtingen naar Tron: Ares, waarbij ik – door de tegenvallende buzz er omheen – klaar zat om me best te gaan ergeren aan de risicoloze commercialiteit van deze film. Maar wat bleek: de Noorse maker van Bandidas (!?), Max Manus en Kon-Tiki – Joachim Rønning – heeft…
Yes, buiten dat ik niet verwachtte echt hardop te moeten lachen om een ‘hoofd-kop-moment’, toont Bugonia vooral (en wederom) dat Yorgos – Kynodontas, Alpeis, The Lobster, The Favourite, The Killing of a Sacred Deer, Poor Things – Lanthimos een kunstenaar is, die vanuit z’n eigen positie en/of visie film als medium inzet om zijn verhalen te vertellen. Daarin zit hij echter niet ‘vast’ in welk filmmaakframe dan ook, waardoor zijn films altijd interessant zijn (dus…
“The story of legendary mixed martial arts & UFC fighter Mark Kerr.“, aldus de waargebeurd-verhaal-synopsis van deze nieuwe van Bennie – Uncut Gems, Good Time – Safdie, met een Oscarnominatiewaardig optreden van Dwayne ‘The Rock’ Johnson. Oftewel: hét verhaal van de man(nen) die UFC op de kaart zette(n), nog vóórdat het een miljoenenbusiness werd. En vergelijkbaar met hoe bovenstaande jou mogelijk wat conventies doet verwachten, merkte ik tijdens de film dat Safdie juist met mijn…
Verrassend ‘hedendaags’ in thematiek (en ‘spiritualiteit’?), mooi klassiek verteld (tot het gebruikte lettertype aan toe), maar dus ook heerlijk ‘contempleerbaar’, als in: volgens mij zijn hier best wat interessante essays over te schrijven. Want natuurlijk vroeg Mary Shelley zich in het originele boek (uit 1818..!) al af wie nu het echte monster is het verhaal, maar het voelt alsof Guillermo del Toro – die hier een droomproject werkelijkheid zag worden – misschien wel dezelfde podcasts…
Dat deze nieuwe van Kathryn – Strange Days, The Hurt Locker, Detroit – Bigelow is geschreven door de president of NBC News, dat voel je misschien wel de hele film door. A House Of Dynamite is namelijk zo minutieus gevuld met details waarvoor je óf gruwelijk veel kennis of ervaring óf samenwerking met/toegang tot het Pentagon moet hebben, dat er wel zo’n type ‘allesweter’ bij betrokken moest zijn. Noah Oppenheim schreef eerder overigens ook Maze Runner-en-aanverwante-films,…
Natuurlijk veel meer drama dan de komedie die de trailer doet vermoeden, want dit is Derek – The Place Beyond the Pines, Blue Valentine – Cianfrance’s poging om een crowdpleaser te maken van een ogenschijnlijk nogal opmerkelijk waargebeurd verhaal. En ondanks dat de (top)cast, en vooral Channing Tatum, al mijn sympathie krijgt en de film ook aardig dynamisch ‘doorloopt’, verliet ik toch wel ietwat teleurgesteld de zaal. En dat, terwijl ik vanwege vakantie ruim twee weken…
Dat The Long Walk een boekverfilming is, dat voel je wel degelijk. Gelukkig is de schrijver van dat boek ene Stephen King (al schreef hij het onder pseudoniem Richard Bachman), en ik hoorde tijdens de film al iemand denken: “Damn, King is echt zo’n dichter die boeken schrijft, althans: zo voelt het wel aan…” The Long Walk bevat namelijk aardig wat one-liner-ige ‘wijsheden’, deels gefocust op hoe ‘de kleine man’ slechts een speelbal is. En…
Yes, een romantische horrorfilm, eindelijk..! Waardoor ik direct m’n geheugen af ga wat er nog meer in dit genre te vinden is. Ja, Bram Stoker’s Dracula houdt teveel van Mina to condemn her to eternity, en Warm Bodies was meer zombieromantiek, maar de mix-up die je in Together ziet, die zal niet alleen door mij als ‘ongewoon’ worden gezien, verwacht ik. Maar naast dat ongewone, in combinatie met nog een sub-horror-genre dat ik niet spoil,…
Holy smokes, wat wordt dit een geweldige filmherfst. Twee van de beste, scherpste en/of meest interessante filmmakers van onze tijd komen deze weken namelijk met hun nieuwste. Volgende week is Ari – Hereditary – Aster aan de beurt met het heerlijk rebelse Eddington, en vandaag gaat Paul Thomas Andersons One Battle After Another in première. Maar over welke ‘strijd’ heeft hij het? Die tegen de deep state, zonder ook maar iets concreet te benoemen..? Die waaraan…
Yes, Eddington is zeker niet Ari – Midsommar, Hereditary, Beau is Afraid – Asters engste film, maar ik denk wel z’n coolste en/of vetste en/of weird-drollerigste, en zeker z’n meest actuele. En van al z’n films is dit degene die ik direct weer kan/wil kijken (dat had ik bij z’n andere niet echt). Over COVID19-spanningen in een klein Nieuw-Mexicaans stadje tussen de lokale sheriff Joe (Joaquin Phoenix) en de rijke burgemeester (Pedro Pascal), die niet…