Na het zien van de trailer van The Informant! had ik echt gruwelijk veel zin in deze film. Mogelijk dat ie bij mij daarom wat tegenviel. Steven Soderbergh levert een leuke en interessante film af, maar ergens mist ie de balans, en nu – een week later – was ik ‘m alweer bijna vergeten… Matt Damon speelt in dit waargebeurde (!!) verhaal Mark Whitacre, de hoogstgeplaatste klokkenluider uit de Amerikaanse geschiedenis. En dat het waargebeurd…
Ik weet niet meer welke Richard Linklater-film ik als eerste zag. Was het Before Sunrise op aanraden van Roger Avary, of was het Waking Life? Natuurlijk doet dat er ook niet toe, maar nu ik Tape heb gezien kan ik alleen maar wéér concluderen: ik ben fan van hem en van z’n capaciteiten om écht dialogen te schrijven. Want hoe krijg je een film over drie mensen in een motelkamer anders voor anderhalf uur boeiend?…
Als een film twee jaar later pas in NL op DVD verschijnt kun je je een paar dingen afvragen. Zou het zijn dat één van de acteurs nu in een grote commerciële film zit en ze denken: “Hé, we hebben nog een film met hem liggen, let’s make some extra unexpected money”..? Of zou het gewoon een lastige distributiekwestie zijn? Of, of, of…? The Great Debaters is een hele mooie film over de emancipatie van…
Er zijn weinig acteurs zo goed in het neerzetten van een getroebleerde maar rechtvaardige politieagent als Tommy Lee Jones. Hoe fantastisch ie dat deed zie je vooral in No Country for Old Men, maar ook in In the Electric Mist laat ie zich weer van z’n beste kant zien. Dat In the Electric Mist een boekverfilming is, is echter niet alleen positief… In the Electric Mist gaat over Dave Robicheaux, sheriff in Iberia parish, ergens…
Haha, wat een film. Maar wel best heerlijk als je een enorme kater hebt. Outlander is zo absurd qua plot, dat je eigenlijk direct wel weet: “Neem deze film niet serieus“. En ik moet zeggen, als je dat niet doet, dan is ie best genietbaar… Jim Caviezel speelt ‘outlander’ Kainan, oftewel een vreemdeling die een Viking-dorp in de 8e eeuw binnenwandelt. Maar dat deze vreemdeling een alien is die met z’n ruimteschip in een fjord…
Tussen alle hectiek van vier draaidagen zag ik vorige week dinsdagavond Up, de nieuwe van Pixar/Disney. En wéér was ik verbaasd hoe een animatie me kon raken. Ook al was die 3D-bril uiteindelijk irritanter dan de 3D-effecten van de film positief waren… Natuurlijk had ik de trailer van Up al een half jaar geleden gezien, en natuurlijk zat ik met smart te wachten op deze film. Gelukkig wist ik zo min mogelijk van het verhaal,…
Ik voelde me afgelopen weekend lichtelijk verwend. Op vrijdag zag ik De helaasheid der dingen, en zaterdagavond genoot ik gruwelijk van Het Echte Leven, de vierde film van Robert Jan – Zusje, Siberia, Phileine Zegt Sorry – Westdijk. Ik was heerlijk moe, en mogelijk dat ik me daardoor nóg beter kon laten meevoeren met de film; ik moest aan het eind mezelf echt even ’terughalen’ naar m’n eigen échte leven… In Het Echte Leven zien…
Ik was nog maar net bekomen van de verrassing dat één van de gaafste boeken die ik de laatste jaren gelezen heb verfilmd zou worden, en afgelopen vrijdag was het zo ver: ik zag De helaasheid der dingen in de nachtvoorstelling van Kriterion na het nuttigen van de exact juiste hoeveelheid alcohol die gewoon bij deze film hoort ;) . En na het teleurstellende Loft was ik blij weer een échte Belgische film te zien,…
Nom de dieu: wat een kutfilm is dít..! En dan wist ik vooraf nog eens niet dat deze ook geschreven is door Diablo Cody, die vorig jaar de Oscar voor Beste Scenario won voor Juno, dus m’n verwachtingen waren al heel laag… Zou Juno dan toch echt zo’n toevalstreffer zijn geweest? Okay, iedereen weet dat ik niet wars ben van mooie dames als Megan Fox, en het enige positieve dat ik over deze film kan…
In een wereld waarin marketing en winst belangrijker zijn dan jouw individuele filmervaring kan het wel eens gebeuren dat een film té hoge verwachtingen oproept waardoor de film dus tegen gaat vallen. Waar me dat bijvoorbeeld bij The Village niet hinderde om daar gruwelijk van te genieten (die film werd onterecht als “de nieuwe thriller van de maker van The Sixth Sense” in de markt gezet terwijl het een mooie speelfilm is), kon ik bij…
Neill Blomkamps debuutfilm is behoorlijk opmerkelijk. Als je z’n cv ziet wordt het allemaal wat duidelijker hoe hij het voor elkaar heeft gekregen, want het meest opmerkelijke aan de film is misschien wel de ‘production value’ van District 9, een maatschappijkritische (?) sci-fi speelfilm. In District 9 volgen we Wikus van der Merwe, een nogal naïeve en racistische ambtenaar die verantwoordelijk is voor het verhuizen van een kamp buitenaardse vluchtelingen naar een andere locatie. Ik…
Wat blijft het fijn om nog altijd films te kunnen ontdekken. Zeker als het zo’n klassieker als Orson Welles’ Touch of Evil. Ook al zie ik nog lang niet alle lagen in dit meesterwerk, en was ik licht buikgrieperig toen ik ‘m zag, ergens voelde ik hetzelfde als toen ik ooit in de Metropolitan Museum in New York twintig minuten lang vanaf een halve meter afstand naar een zelfportret van Rembrandt stond te kijken. Orson…