Persepolis (2007)

In deze Iraans/Franse animatiefilm zien we het autobiografische levensverhaal van Marjane Satrapi, die van jong meisje tijdens de Iraanse (islamitische) revolutie opgroeit tot moderne Iraanse vrouw in Parijs. Het verrassende aan deze film is dat het eerste deel van ’t verhaal, als Marjane zelf nog jong is, erg doet denken aan een geschiedenisles op de basisschool of brugklas, en dat stond me initieel wat tegen. Maar als Marjane in de film opgroeit verandert de manier van vertellen…

Casa de mi Padre (2012)

Okay, Casa de mi Padre is één grote quatschfilm. Bij vlagen hilarisch, het plezier dat de makers op de set hadden straalt overal vanaf, voor 99% Spaans gesproken (ook door Will Ferrell, die de hoofdrol speelt), met wat links naar cultheld Alejandro Jodorowsky, maar toch verwacht ik dat deze de Nederlandse bioscopen niet gaat halen. De film is namelijk zo’n weirde combinatie van telenovela (zo’n Spaanstalige soap), overduidelijk en extreem low budget filmmaken (er werd meer…

The Dark Knight Rises (2012)

The Dark Knight Rises is de ontzettend grootse afsluiter van Christopher Nolans origins trilogy van onze vleermuizige vriend die ik deels om ’n geheel andere reden behoorlijk geweldig vond, maar waar ik als film toch ook wel wat op aan te merken heb. Dat betreft vooral ’t scenario, en daarin word ik misschien best wat zeikerig. En een aardig deel van me wil ook helemaal geen kritiek spuien, want ook ik heb me gruwelijk goed vermaakt. Daarbij…

Brave (2012)

Pixars nieuwste animatiefilm begint overweldigend mooi en leuk, lijkt wat kinderachtiger dan z’n voorgangers, is over het algemeen ontzettend vermakelijk, met een erg sterke ‘voice cast’ (Billy Connolly blijft natuurlijk één van de grappigste mensen op aarde), maar lijkt op ’t eerste gezicht ook meer een Disney-sprookje dan een Pixar-verrassing. Dat zullen de jongsten alleen maar geweldiger vinden, al zitten er wel wat enge actiescènes in voor de allerkleinsten, maar Brave miste voor mij wel…

Lenny Bruce: Swear to tell the Truth (1998)

Als je je gewoon aan de feiten houdt, dan kun je zeggen dat Lenny Bruce het pad voor alle hedendaagse komieken effende om te kunnen zeggen wat je wil zeggen, maar hier wel voor betaalde met z’n leven. Dat zou je ontzettend kunnen dramatiseren – wat overigens geweldig gebeurt in mijn favoriete film aller tijden – maar enkel de feiten in deze documentaire bezorgden me gisteravond ook al kippenvel. Daarnaast zijn ook vrijwel alle grote…

The Royal Tenenbaums (2001)

The Royal Tenenbaums is Wes Andersons derde film die ik een jaar of tien geleden al eerder zag, maar ik afgelopen vrijdag toch weer vrij ‘vers’ herontdekte. Een komedie over een depressieve familie, maar dan wel zo’n komedie waarbij je niet helemaal door hebt of het wel altijd gepast is om te lachen. En achteraf gezien bezorgt Owen Wilsons betrokkenheid als schrijver mij een extra rilling. Maar ook als je hier niets over weet, dan…

Madagascar 3: Europe’s Most Wanted (2012)

Mogelijk doordat ik het niet verwachtte, maar Madagascar 3 is een stuk leuker dan Ice Age 4. Nu is vergelijken niet nodig, maar ik vind het opmerkelijk dat deze serie – over een leeuw, zebra, nijlpaard en giraffe die in deel 1 de Central Park Zoo ontvluchtten maar in deel 2 er weer alles aan deden om terug te komen – eigenlijk steeds leuker wordt. Beste toevoeging is waarschijnlijk het circus, want hierdoor worden er…

Jeff, Who Lives at Home (2011)

In deze nieuwe van de Duplass-broers laten ze hun acteurs mogelijk wat minder improviseren dan in hun eerdere films (The Puffy Chair, Cyrus), maar herken je wel hun oprechte realisme. Daarnaast voegen ze nu een vleugje ‘magie’ toe, dat cynici als blowers- of hippiewijsheid zullen afdoen, maar door hun scherpte (in zowel dialogen als verhaallijn) raakten ze me wederom behoorlijk. Hun mumblecore-achtergrond geeft de film ’n extra realimse, en in combinatie met bescheiden locaties krijgt…

Ice Age: Continental Drift (2012)

Dit vierde deel in de Ice Age-franchise is ’n echte familiefilm en eigenlijk de eerste van de vier waarbij ’t me opviel dat ik ‘m iets te ‘kindvriendelijk’ vond. “Kinderachtig” vind ik iets te negatief klinken, want ik heb zeker wel genoten, maar de vele nieuwe en zeer kleurrijke karakters lijken vooral te zijn toegevoegd om ’t wat kale verhaaltje te verdoezelen en de jongsten te vermaken. Daarnaast worden tieners gelokt door de stemmen van…

Wuthering Heights (2011)

Ook al voel ik dat ‘ongemakkelijk realisme’, waar Andrea – Fish Tank, Red Road – Arnold inmiddels bekend om staat, lang niet altijd even graag, ze weet die sfeer in haar erg opmerkelijke versie van Wuthering Heights wel zeer goed neer te zetten. Je moet er alleen wel de rust voor hebben en de tijd voor willen nemen om je onder te laten dompelen. Want dan is ie zeker indrukwekkend en blijken al die donkere…

Uncertainty (2009)

Voor mij persoonlijk is Uncertainty een erg belangrijke film, maar dat heeft meer met de structuur dan met de inhoud te maken. Het is namelijk een wat experimentele film die als film helaas niet helemaal uit de verf komt, ondanks de prachtige cinematografie. Een verliefd stel gooit midden op de Brooklyn Bridge een muntje op en besluit aan de hand daarvan hun Fourth of July door te brengen. De één rent richting Manhattan, de ander richting…

Marley (2012)

Ook al kwam de documentaire mogelijk wat moeilijk van de grond – Jonathan Demme en zelfs Martin Scorsese werden ooit aan dit project gekoppeld – uiteindelijk weet The Last King of Scotlands regisseur Kevin Macdonald een vrijwel perfect en compleet verhaal te vertellen over één van de meest indrukwekkende muzikanten van de afgelopen vijftig jaar. Als ik als reggae-leek moet antwoorden op de vraag hoe ‘waar’ de tagline “the definitive story” is, dan zou ik…