Alex van Warmerdams laatste is een boosaardig en bij vlagen ook weer lekker absurdistisch grappig sprookje dat zoveel interessante elementen bevat dat de film door veel buitenlandse recensenten wordt vergeleken met Haneke’s Funny Games en Lanthimos’ Dogtooth, maar ik zie ook zeker wel raakvlakken met David Lynch’ werk. Zeker inzake de al dan niet vaagheid van de maker over hoe z’n werk te interpreteren, want daarin is het moeilijk om niet direct té concreet te…
Na het zien van o.a. Greenberg en Frances Ha kan ik wel zeggen dat ik fan ben van Greta Gerwig, dus toen ik Lola Versus in de videotheek zag staan, was er weinig overtuiging nodig om ‘m te kijken, zeker op een wat gare zondagmiddag. Daarin paste de film ook perfect, ondanks dat ik halverwege wel even merkte dat een ’teveel aan Gerwig’ ook mogelijk is en deze wel behoorlijk veel op Noah Baumbachs Frances…
Ik verwacht dat Frances Ha aan het eind van het jaar nog een stuk hoger op m’n top 25-lijstje van het jaar komt dan ik nu mogelijk denk. Eén van de belangrijkste redenen hiervoor is mijn liefde voor de stad New York, maar Greta Gerwigs aanwezigheid in de film helpt ook zeker. Net als Noah Baumbachs regie, de thematiek van het kleine verhaaltje en zeker ook de muziekkeuze van Baumbach (en Gerwig?). Dat de film…
Toen ik op de aftiteling zag dat Nicolas Winding Refn deze film opdroeg aan cultheld Alejandro Jodorowsky, werd ik nog meer gesterkt in m’n interpretatie dat Only God Forgives wel eens één van de interessantste en ‘diepste’ films van het jaar zou kunnen zijn. Want waar mijn interpretatie van deze film wel degelijk te koppelen valt aan de diepere laag die z’n voorganger Drive bevatte, wil ik iedereen waarschuwen die met hoge ‘Drive-verwachtingen’ naar deze…
De film vergt wel wat van je doorzettingsvermogen/openheid, want regisseur Peter Strickland heeft het niet zo op conventies, maar als je je mee kunt laten voeren door Berberian Sound Studio, dan krijg je een fijne mix van liefde voor het filmvak, paranoia en waanzin, een geweldig acterende Toby Jones, prachtige Italiaanse vrouwen én een spiritueel-psychologische reis die ik initieel wat onverwacht vond eindigen. Anderhalve seconde later had ik gelukkig door wat Strickland bedoelde, of althans:…
Allereerst: ik vond Spring Breakers geweldig tegendraads-lekkere-meiden-over-de-top-trash-vermaak. Daarnaast vraag ik me af hoe hard regisseur Harmony – Gummo – Korine zou lachen als ie mij iets serieus over deze film zag typen, dus hoe ver ik daar in zal gaan hieronder weet ik nog niet. Ook is Spring Breakers nog veel meer dan Project X dé nachtmerrie van iedereen met iets van pedagogische ambities en ook absoluut niet de tienerfilm die enkele meiden gisteren voor…
Allereerst ga ik eerlijk toegeven dat ik de zeer gedurfde opzet en structuur van de film zeker niet direct door had. Ik werd op ’n wat ongemakkelijke manier wel geraakt door de film, maar ik kwam er na het lezen van ’n interview met regisseur Derek – Blue Valentine – Cianfrance pas achter wat de film zo intrigerend maakte. En ik realiseerde me ook dat ik het jammer vond dat ik er dus niet direct…
Omdat het een vrij lastige ‘film’ is om te recenseren heb ik nogal lang gewacht om iets over La cinquième saison te schrijven, maar nu door de aanhoudende winter de film bijna werkelijkheid lijkt te worden, waag ik toch maar ’n poging. Maar ik typte “film” hiervoor niet voor niets met enkele aanhalingstekens, omdat La cinquième saison eerder ’n conceptueel kunstwerk dan een (conventionele) film is. Wel ’n prachtig geschoten en verontrustend kunstwerk, by the way……
Holy smokes, wat een contrast in emoties zeg..! Kim – Bin-Jip, Spring, Summer, Fall, Winter… and Spring – Ki-Duks nieuwste is gruwelijk verontrustend, ongemakkelijk en extreem gewelddadig, maar uiteindelijk ook mooi poëtisch, spiritueel en zó fijngevoelig dat de film me ook behoorlijk hard raakte. Zeker niet voor iedereen, want lang niet iedereen zal al die emoties toe willen laten, en mogelijk word je door die lompe eerste helft wel wat afgestompt waardoor je de subtiliteit…
Zo, dat was ’n leuke kleine en vrij aangename verrassing, deze super-low-budget Noorse film over ’n stel schoonmakers dat in ’n afgelegen huisje ’n wel erg merkwaardige ontdekking doet. En dat de Noorse mythologie ’n mooi inspiratie kan zijn zag je mogelijk al door Troll Hunter, alhoewel die film mogelijk wat meer entertainment bood. Thale is ’n rustigere maar creapy film, die vooral spiritueel wat interessanter is… Het verhaal Ondanks dat je Thale natuurlijk op…
Filmtechnisch valt er mogelijk wel iets aan te merken op Diederik Ebbinge’s Matterhorn, maar doordat hij met ’n combinatie van lef, doorzettingsvermogen en respect voor jou als kijker weet te debuteren met een erg vermakelijke film, vergeef ik hem die kleine schoonheidsfoutjes met gemak. En doordat hij tijdens de Q&A na afloop van de film ’n paar rake dingen vertelde vergeef ik ‘m zelfs dat ik tijdens de film al voelde dat de thematiek/essentie van…
Eigenlijk ben ik nog helemaal niet in staat om deze recensie te schrijven, want anderhalve dag na het zien van het meesterlijke The Master is de film nog altijd aan het bezinken. Held Paul Thomas Andersons film is er één die zeer veel over laat aan jou als kijker, iets waar het mainstream (Hollywood-) publiek vrijwel zeker geen zin in heeft, want zelf nadenken omdat de film geen duidelijke antwoorden geeft, daar waagt ‘men’ zich in…