Deze flink in de prijzen gevallen Mexicaans-Spaanse productie (waaronder twee prijzen op het Cannes festival vorig jaar), over vier Latijns-Amerikaanse tieners die hun droom op een beter leven in de VS najagen in een gevaarlijke tocht, is vooral krachtig doordat er niets gedramatiseerd wordt. De film voelt als een documentaire aan, zonder sentimentele zijlijntjes en zonder ogenschijnlijk verzonnen dialogen. Maar dat levert dus wel een pijnlijk prachtig relaas op van wat immigranten moeten doormaken om…
Terry Gilliam flikt het weer, want wat een heerlijk weirde, interessante en tegendraadse film is The Zero Theorem geworden. Een film die mogelijk te raar en/of confronterend is voor het grote publiek, want ik had zelf na een minuut of 20 ook wat moeite om m’n aandacht vast te houden. Initieel dacht ik dan ook nog dat de film mogelijk té vol zat met filosofische, spirituele en religieuze details, maar ik heb het gevoel dat…
Horns is een wat lastige film om te recenseren, omdat één van de redenen waarom ik hem best geweldig en zeker erg vermakelijk vond, voor sommigen juist ook een reden is om ‘m af te zeiken. Alexandre – Haute Tension, Piranha 3D – Aja’s nieuwste is namelijk een mix van ontzettend veel genres, wat ‘m dus ook erg lastig maakt om in een ‘hokje’ te plaatsen. Ik vond het wel fijn om wat op en…
Met z’n debuut-/doorbraakfilm Animal Kingdom toonde David Michôd al aan dat ie nuance en subtiliteit stevig onder de knie heeft, en in The Rover durft hij daar ook nog zo’n enorme laag cynisme overheen te gieten dat de film voor menigeen mogelijk té realistisch, rauw of dystopisch is geworden. Maar zeker in combinatie met die Australische outback-rauwheid – waarin een mensenleven wat minder waard lijkt – voelde ik zo geweldig mee met zo’n beetje alles…
Prachtig hoe je met zo’n ‘klein’ verhaal zo’n enorme impact kunt hebben. Ondanks dat het pas regisseur Jeremy Saulniers tweede lange speelfilm is (na één of andere Hallowoon-moord-komedie?), lukt het hem om een sfeer neer te zetten die een zeer getalenteerd filmmaker doet vermoeden. Daarnaast zet hij volledig oordeelloos een kant van Amerika neer, waardoor ik meer ‘inzicht’ kreeg in iets dat ik normaliter ook te ongenuanceerd afdeed als “domme redneck-retoriek”. Dus naast een rustige maar…
Damn..! Ik kan je op allerlei (verkeerde) manieren naar deze film lokken, maar dat ga ik niet doen. Want Under the Skin is gruwelijk indrukwekkend, als je open staat voor dit ‘soort’ films. En dan kan ik zeggen dat het een intrigerende science-fiction-drama-thriller is, maar ook dan krijg je mogelijk de verkeerde verwachtingen. Misschien kan ik het beste zeggen dat je je voor moet bereiden op iets wat je waarschijnlijk nog nooit gezien hebt (of…
Het interessantste aan Joe is dat dit de samenwerking is tussen zowel een regisseur als acteur die beiden nogal ‘divers’ zijn in de films die ze maken, om even een eufemisme te gebruiken. Waar Nicolas Cage bijna een parodie op zichzelf is geworden (in films als Drive Angry 3D en Ghost Rider bijvoorbeeld), schuwt David Gordon Green er niet voor om iemand voor de grap te laten verkrachten door een minotaur (in Your Highness) of het…
Spike Jonze heeft met Her een film gemaakt die mogelijk eenzelfde ‘status’ als Lost in Translation kan krijgen, en de link met deze film (van Jonze’ ex-vrouw!) gaat verder dan Scarlett Johanssons betrokkenheid bij beide films. Maar Her is vooral ook een film die geweldig gebruik maakt van een nogal apart gegeven, maar juist doordat je dat gegeven wel moet (en zeer waarschijnlijk ook ‘makkelijk’ wilt) accepteren om van deze film te genieten, biedt dat…
Geweldige sfeer, intrigerend mysterieus, zeer fijne cast, prachtige beelden, interessante cultuurhistorishe zijstapjes, maar wel gezien in een volledig lege zaal: mijn beleving van Jim Jarmusch’ Only Lovers Left Alive was daardoor zowel indrukwekkend als raar. Het was voor mij – mede doordat ik fan ben van Jarmusch – een geweldige film, maar ik ben ‘m ook nog wat aan het laten bezinken om er nog meer uit te halen. Want de film zit overvol met…
Bij mij geïntroduceerd als een “WTF..!??“-film, wat gezien het bronmateriaal helemaal niet zo verwonderlijk is, was ik vrij snel overtuigd dat ik deze Bad Lieutenant meets Donnie Darko en It’s All Gone Pete Tong meets Trainspotting ’terug’ naar The Bad Lieutenant direct wilde zien. Want naast een nogal opvallende en vooral lompe film over coke, hoeren, drank en Schotland, bevat de film een paar geweldige covers van prachtige nummers, met als climax één van m’n favoriete nummers aller tijden.…
Direct na afloop van La grande bellezza zei ik letterlijk: “Ik nam die Golden Globes sowieso al niet zo serieus, zie ook de rare spreiding van de grote prijzen dit jaar, maar dat deze film van La vie d’Adèle heeft gewonnen, dat vind ik wel erg raar“. Nu ik de film een paar dagen heb laten ‘bezinken’ komen er echter steeds meer geweldige dialogen, scherpe analyses van ‘de mens’ en nog wel meer initieel verborgen…
La vie d’Adèle is inderdaad de prachtige film die misschien wel volledig terecht de Palme d’Or won op het afgelopen Cannes filmfestival (ik zag nog lang niet alle andere genomineerde films, vandaar m’n ’twijfel’), overigens voor het eerst in de geschiedenis uitgereikt aan zowel de regisseur (Abdellatif – La graine et le mulet – Kechiche) als de twee hoofdrolspeelsters Adèle Exarchopoulos en Léa Seydoux. Een geweldig subtiel, rustig en naturel verhaal over een meisje dat…