Mocht je een wat teer (of zelfs homofoob en/of conservatief) zieltje hebben, lever deze dan in bij de poort en betreed Saltburn, voor mij één van 2023s vetste verrassingen en de absolute droomdoorbraak van acteur Barry – The Banshees of Inisherin, The Green Knight, Dunkirk – Keoghan (zeker als je zijn real life history erbij betrekt). Al is Saltburn wel degelijk ook een nare film over bijna beestachtige verlangens en het onvermogen om met verlies om…
Ik wist vooraf niets van de (overigens terechte) Golden Globe-nominatie voor Rosamund – Gone Girl, Hostiles – Pike voor haar powerchick-rol in deze misdaadkomedie, die ook een heerlijk scherpe filering biedt van gewetenloze ego’s, en hoe deze welig tieren in het neoliberale kapitalisme. Al is het gave aan I Care a Lot vooral, naast ook een übercoole Peter – The Station Agent, Game of Thrones – Dinklage, dat de film steeds dieper afdaalt in de…
Regisseur Scott – Crazy Heart, Black Mass – Cooper toont heerlijk veel lef met deze opvallend rustige vertelling over een ontzettend grove kapitein, in het Amerikaanse leger in 1892, die een kans op ‘verlossing’ krijgt als ie een groepje indianen moet begeleiden naar hun laatste rustplaats. Christian Bale toont wederom wat voor begenadigd acteur hij is, waarbij hij wordt bijgestaan door een opvallend groot aantal bekende acteurs in bijrollen. Meest opvallend daarin zijn de Oscargenomineerde…
Had ik vooraf geweten dat de regisseur van Hector and the Search for Happiness eerder Hanna Montana: The Movie, Shall We Dance, Serendipity, The Mighty en Funny Bones had gemaakt, dan was ik er wel met andere verwachtingen in gestapt. Want ondanks dat ik best wel genoten heb van deze nieuwe film met Simon Pegg en flink wat andere grote namen, snap ik echt niet wat ie in een arthouse-bioscoop doet. Juist omdat de humor…
Direct na het zien van David Finchers nieuwste dacht ik al: “Damn, volgens mij heb ik nu de beste film van het jaar gezien..!?!“, en een dag later is dat gevoel niet echt vervlogen. Natuurlijk wacht ik nog op Paul Thomas Andersons Inherent Vice, en is de strijd met Linklaters Boyhood nog niet helemaal beslist, maar boy o boy, wat zet Fincher zich op een aantal vlakken (wederom) als één van de beste hedendaags filmmakers…
The World’s End is na Shaun of the Dead en Hot Fuzz de afsluiter van de zogenaamde ‘Cornetto-trilogie’ van regisseur/schrijver Edgar Wright, schrijver/acteur Simon Pegg en acteur Nick Frost. In dit derde deel wordt wederom de vriendschap tussen Peggs en Frosts karakters getest, maar nu niet tegen een zombie-apocalyps- of Agatha Christie-achtige achtergrond; deze gaat op een behoorlijk vermakelijke manier op de science-fiction toer. Maar dan wel science-fiction, weggespoeld met bier, heel veel bier… Het…
Om direct maar met de deur in huis te vallen: Jack Reacher is in z’n genre – dat van de actierijke politiethrillers – één van de betere van het jaar. Hij zal niet in mijn lijstje “beste films van ’t jaar” gaan komen, maar met ’n aardig klassieke vertelling, waarbij het hoofdkarakter je aan de hand meeneemt én je vaak net één stap voor is, met ’n geweldige cast in bijrollen, met één van de…
Met zo’n cast zal deze film zeker een aardig publiek trekken, maar met al te hoge verwachtingen kan deze film ook goed tegenvallen. Voor mij kwam de film vrij verrassend langs, dus ik had eigenlijk geen verwachtingen. En daarom vond ik ’t een best vermakelijk tussendoortje over iets waarvan ik nooit had gedacht dat Hollywood ooit een film zou maken: vogelspotten… In de film wordt er vrij moeilijk gedaan over de term “bird watching”. De…
Na een dag behoorlijk hard werken was ik gisteravond dermate moe dat ik ’n lekkere simpele komedie wilde zien, en ondanks dat ik het eerste deel slechts ‘aardig’ vond, besloot ik Johnny English Reborn te kijken. Ik ben overigens enkel een ‘gemiddeld’ fan van Rowan Atkinsons strapatsen, maar moet toegeven dat dit tweede deel in z’n James Bond-spoof-serie mij gaf waar ik zin in had: gemakkelijk vermaak… Vijf jaar geleden is English, door een mislukte…
Waar ik deel 1 ongezien gebruikte om de teloorgang van Hollywood te tonen (en daar uiteindelijk toch wel voor maximaal 10% op moest terugkomen), daar wilde ik die fout nu niet maken, dus ik zag ‘m gisteren in de 3D IMAX-zaal van de lokale Pathé. En ondanks dat de flitsende beelden en niet-meer-dan-aardige actie me zeker wel wat lieten vluchten uit de werkelijkheid, daar riep de film vooral een oude Romeinse uitspraak in me op:…
Toen ik een flinke tijd geleden voor ’t eerst de trailer voor Barney’s Version zag kon ik niet wachten om deze film te zien, zeker omdat Paul Giamatti afgelopen januari de Golden Globe voor beste acteur in een komedie won. Toen ik ‘m echter niet in de bioscoop kon zien ebde m’n enthousiasme wat weg, en toen ik afgelopen zondag de DVD in de videotheek zag staan stond ik eerlijk gezegd niet heel hard te…
Weet je, ik ben eigenlijk al lang blij als een film die niet zo goed is zichzelf ook niet zo serieus neemt. Dan kan ik best van zo’n film genieten. Surrogates is zo’n film. Een beetje ‘science-fiction-for-dummies’, die nergens irriteert, en waarvan Steven Seagal-fans ook kunnen genieten. Waarschijnlijk denken zij een film gezien te hebben met échte diepgang ;-) . Wat goede science fiction-films als Solaris, 2001: A Space Odyssey, The Man Who Fell to…