Het grootste probleem van Matthijs van Heijningen Jr.’s versie van The Thing is dat het eigenlijk een prequel is op de cult-classic van John Carpenter uit ’82 (met Kurt Russell), maar dat het qua opzet van het verhaal een remake is. En het lullige voor deze nieuwe versie is dan ook dat je de film constant vergelijkt met die eerdere versie (ik zeg bewust niet het “origineel”, want die van Carpenter was ook een remake),…
Yes, Attack the Block is een aardig tussendoortje waar je soms redelijk hard om kunt lachen, af en toe weg moet kijken vanwege de lugubere beelden, en waar zelfs iets van sociaal drama wordt getracht. Helaas lukt dat laatste niet echt, en misschien hadden ze dat ook niet moeten proberen. Door namelijk niet echt te kiezen blijft de film ook niet hangen, ook al voelde ik me halverwege de film wel meegesleept worden in de…
In mijn review van de toch wel behoorlijk tegenvallende Killer Elite had ik het al kort over The Killer Elite uit 1975, een film met James Caan en Robert Duvall (die kort daarvoor ook al samen te zien waren in The Godfather en The Godfather: Part II, btw). Naast de vrijwel identieke titel zou de enige overeenkomst het schijnbaar incoherente verhaal zijn. Maar de aanwezigheid van Sam – The Wild Bunch, Straw Dogs – Peckinpah…
Okay, in ’t kort: Immortals is beter dan Clash of the Titans, ziet er net zo goed uit als 300 (misschien zelfs iets ‘mooier’), heeft een paar hele vette gevechten, maar is als film helaas niet zo goed als The Fall en The Cell, de twee eerdere films van de visueel hoogvliegende kunstenaar en regisseur Tarsem Singh. Daarnaast wordt de Griekse mythologie volgens mij net zo verkracht als de vrouwen in de door koning Hyperion…
Toen ik gisteren naar de sneak ging wist ik dat Killer Elite zou draaien, en ik had me al voorgenomen om niet te gaan zeuren als het wederom een simplistische Jason – Crank, Blitz – Statham-actiefilm zou zijn. Zo van: “Laat ik ‘m eens gaan bekijken als gewone mainstream-actiefan.” Ik was daarom aangenaam verrast dat ik vrij snel door had dat de film meer een Tom Clancy-light verhaal wilde vertellen, en ik dus in m’n…
Na Gattaca, S1m0ne en Lord of War (plus het schrijven van o.a. The Truman Show) waren m’n verwachtingen voor In Time nogal hooggespannen. Helaas maakt Andrew Niccol deze verwachtingen niet waar, ook al zet hij wel een aardige sfeer neer die me na afloop van de film ook anders naar bv. de batterij-inhoud van m’n telefoon deed kijken. Als in: ik bleef er na afloop nog wel even ‘in hangen’. Okay, gezet in een soort…
Na een nogal chaotisch begin, waarin behoorlijk veel backstory wordt verteld en aardig overdreven wordt getoond wat de makers technisch allemaal kunnen, ontwikkelt 14 Blades zich als een aparte combinatie van romantiek en flitsende actie. En laat martial arts-held Donnie – Ip Man, Legend of the Fist – Yen nu geweldig zijn in die over het algemeen vette actie, om een romantische rol te kunnen spelen moet ie zich toch iets harder inspannen. Z’n af en…
Toen ik een tijdje geleden voor ’t eerst de trailer voor Real Steel zag dacht ik nog: “WTF..????“, maar na het zien van deze film gistermiddag kan ik niets anders zeggen dan dat hij me zeer positief verraste. Ten eerste was het disbelief dat ik moest suspenden lang niet zo groot als ik vooraf dacht (waarschijnlijk doordat de film maar negen jaar in de toekomst speelt en er nog duidelijke links naar onze tijd zijn), en daarnaast…
Yes, wat heerlijk om een goed harde en spectaculaire politie-actie-thriller te zien die niet in de Hollywood gemaakt is. Ik bedacht me tijdens het kijken namelijk dat een opkomende economische grootmacht als Brazilië natuurlijk ook op het gebied van coole films steeds meer hun steentje begint bij te dragen. Dat zagen we al met Cidade de Deus en het eerste deel van Tropa de Elite, en hier gaan ze gewoon verder. Maar dan moeten ze…
Zeker na het zien van een kwaadmakende documentaire als Iraq for Sale: The War Profiteers is The Adventures of Tintin: The Secret of the Unicorn (vanaf nu Tintin) een geweldige vlucht. Niet alleen naar een wereld die ik nog uit m’n jeugd ken, maar ook naar een wereld waar goed en kwaad zo heerlijk duidelijk zijn gedefinieerd. En nu weet ik dat ik ook kritisch moet zijn op deze simplistische weergave van de wereld, maar…
Na een 61-urige werkweek lag ik afgelopen zaterdagavond heerlijk onderuitgezakt op de bank. Geen zin in iets al te moeilijks, maar wel in voor een leuke flauwe komedie. En met Wild Target werd ik op m’n wenken bediend. Hij verraste me zelfs, ook al is dit wel een échte ‘love it or hate it’-komedie, want flauw is ie zeker. Het juiste bijvoeglijke naamwoord voor zo’n komedie is deadpan, iets wat vrij lastig naar ’t Nederlands…
Is het nou Miike Takashi of Takashi Miike…? Wat het ook is, met 13 Assassins (sorry dat ik de orginele titel niet gebruik) levert de ‘shock’-regisseur van o.a. Audition en Ichi the Killer een geweldige samuraifilm af, die zeker de herinnering aan de grote films van Kurosawa oproept. Want deze film mag mogelijk vooral bekend zijn vanwege het 45-minuten durend eindgevecht – dat ook geweldig is – de aanloop naar dat gevecht toont een ‘rust’…