Attack the Block (2011)
Yes, Attack the Block is een aardig tussendoortje waar je soms redelijk hard om kunt lachen, af en toe weg moet kijken vanwege de lugubere beelden, en waar zelfs iets van sociaal drama wordt getracht. Helaas lukt dat laatste niet echt, en misschien hadden ze dat ook niet moeten proberen. Door namelijk niet echt te kiezen blijft de film ook niet hangen, ook al voelde ik me halverwege de film wel meegesleept worden in de strijd van een stel Londense hangjongeren die ineens een invasie van aliens af moet zien te slaan.
Het idee achter Attack the Block is leuk en gedurfd: irritante kutjochies die hun onderlinge loyaliteit, onverschrokkenheid en drang om stoer gevonden te worden koppelen aan een ogenschijnlijk ongelijke strijd tegen bad ass aliens. Probleem met de film is echter dat het lastig is om protagonisten te nemen die in de eerste scène een onschuldig en lief vrouwtje overvallen, en daarna onze sympathie nodig hebben in hun strijd tegen de monsters from outer space. Mogelijk komt dat door een onvoorziene connotatie vanwege de rellen in Engelse steden begin augustus dit jaar. Dit zijn namelijk de jochies die toen in diverse buitenwijken auto’s en huizen in de fik zetten en alles plunderden. Precies met overeenkomstige hoodies en sjaals voor hun gezicht. Lijkt een onverwacht en deels onoverkomelijk probleem waar de makers natuurlijk niks aan konden doen, maar dat zorgde er denk ik wel voor dat ik me moeilijker in kon leven in de strijd van deze jochies. Daarnaast zijn het vrijwel allemaal beginnende acteurs, en enkele daarvan komen té gemaakt stoer over. Helaas…
Maar ik heb me toch wel degelijk vermaakt. Halverwege de film bemerkte ik me dat de film me lekker ‘meezoog’, en ik was ook benieuwd hoe ze de strijd tegen de gitzwarte monsters (met lichtgevende tanden???) zouden gaan voeren/winnen. Er gebeuren namelijk nogal wat lompe dingen die uiteindelijk toch wel zorgen dat je die monsters ook het liefste kapot ziet gaan, en er wordt genoeg droge humor gebruikt om af en toe te relativeren. Daarnaast vergeeft de vrouw die in het begin nog werd overvallen de jongens wel, want uiteindelijk zijn het ook allemaal jochies die uit een verkeerd milieu komen. Helaas wordt dat hier zo simplistisch gebracht dat ik het liever helemaal niet gezien had. Ook de rol van Nick Frost (die je uit Shaun of the Dead, Hot Fuzz en Paul kent (het is die andere, dus niet Simon Pegg)) als stonede wietdealer voelt wat overbodig aan. Waarschijnlijk wilden ze zijn naam en hoofd gewoon kunnen gebruiken op de poster, omdat de rest (met uitzondering van Jodie Whittaker, die ik nét herkende uit Venus) compleet onbekend is. Enkelen zullen zo van straat zijn geplukt, lijkt me, en dat werkt bij de allerjongsten opvallend genoeg wel, maar bij een paar acteurs ook helemaal niet.
Maar ach: ik heb me aardig vermaakt. Die 6,8 op IMDb vind ik nog net iets te hoog, maar ik kan ermee leven…
Rare film. Ik ben het helemaal met je eens, de film weet niet goed wel genre hij wil zijn, en die k*tventjes haatte ik van het begin tot het eind, en toch… ik heb me er prima mee vermaakt en sta er zelfs niet van te kijken dat ie nog goed scoort op imdb ook. Ondanks dat je er van alles tegen kunt hebben pakt ie je toch op een of andere manier. Goed vermaak.