Irresistable (2020)

Jon Stewart – bekend als host van Comedy Centrals scherp-satirische nieuws-commentaar-programma The Daily Show (hij was de voorganger van Trevor Noah) – toont met Irresistible wederom hoe gruwelijk scherp zijn kritische oog is, door met deze film niet alleen de spindoctors en corruptie in het Amerikaanse politieke systeem een veeg uit de pan te geven, maar ons als kijkers mogelijk ook wel… En het ‘enge’ aan deze film: er zitten stiekem ook zoveel feiten en…

Instant Family (2018)

Dat de makers van Sex Drive, That’s My Boy, Horrible Bosses 2 en Daddy’s Home zo’n fijn-veilige familiefilm konden maken, komt mogelijk vooral doordat één van de makers zijn eigen geschiedenis (en daarmee gepaard gaande emoties) in het verhaal kon verwerken. Daarnaast zijn Mark Wahlberg, Rose – Bridesmaids – Byrne en Isabel – Sicario: Day of the Saldado – Moner erg goed tot perfect gecast en ervaar je een heerlijke mix van humor en ernst. Al vond…

X-Men: Apocalypse (2016)

Ik mag mezelf zeker geen fanboy noemen (al kijk ik wel alle films en ook series als The Flash en Arrow), maar als ik even een knuppel in het comic-hok mag gooien: Marvels snelheidsduivel Quicksilver is een speedster waar DC Comics’ The Flash behoorlijk jaloers op mag zijn. Daarbij moet ik wel melden dat ik de X-Men-franchise (met uitzondering van het ‘originele’ deel 3: The Last Stand) nog altijd de beste comic-franchise around vind, en dat…

Spy (2015)

Ondanks de aanwezigheid van twee van de hoofdrolspeelsters én de regisseur blijft het wat lullig om deze film te vergelijken met het mega-succesvolle Bridesmaids. Verwacht eerder een mix van James Bond en Johnny English, maar dan met een voornamelijke vrouwelijke cast (en Jude Law en Jason Statham in bijrollen), met een shitload aan hilarische grappen die continu de grens opzoeken in hoe ver je kunt gaan met grappen over lelijke en/of stevige mensen. Ik hoorde mezelf…

Insidious: Chapter 2 (2013)

Mogelijk dat ik voortaan wél tegen enge films kan, maar dit tweede deel in deze nieuwe en mogelijk/hopelijk (!?) langer lopende franchise is meer spannend dan eng, dus meer thriller dan horror. Dat resulteert er misschien in dat echte horrorfans wat teleurgesteld zullen zijn, maar ik zat er heerlijk in gisteravond. En als ik heel eerlijk ben, en dit is een flink compliment, ik zou het helemaal niet erg vinden als er nog een derde…

The Internship (2013)

In een mindere bui zou ik deze film net zo goed keihard af kunnen zeiken, want The Internship is een vrij standaard formulefilm met schaamteloze brand placement (“product placement” dekt de lading bij lange na niet), vol met ongeloofwaardigheden. Maar de chemie die Vince Vaughn en Owen Wilson acht jaar geleden in Wedding Crashers toonden is nog altijd lichtelijk aanwezig (als ik een percentage zou moeten noemen, zo’n 32%) en de film bevat zeker twee…

The Place beyond the Pines (2012)

Allereerst ga ik eerlijk toegeven dat ik de zeer gedurfde opzet en structuur van de film zeker niet direct door had. Ik werd op ’n wat ongemakkelijke manier wel geraakt door de film, maar ik kwam er na het lezen van ’n interview met regisseur Derek – Blue Valentine – Cianfrance pas achter wat de film zo intrigerend maakte. En ik realiseerde me ook dat ik het jammer vond dat ik er dus niet direct…

Bridesmaids (2011)

Dat Kristen Wiig misschien wel de beste vrouwelijke komiek éver is (ik ken Lucille Ball niet, btw), dat wist ik – als grote fan van Saturday Night Live – al een aantal jaren. Maar dat de rest van de wereld dit door Bridesmaids nu ook door zal krijgen, daar ben ik erg blij mee. Want waar vieze kots-, poep- en seksgrappen eigenlijk altijd het terrein van mannen waren (Wedding Crashers, The Hangover, etc), daar tonen…

X-Men: First Class (2011)

Yes yes, ik vond ‘m gaaf..! Zeker na het in mijn ogen teleurstellende derde deel (The Last Stand) en het best belabberde Wolverine was het fijn een X-Men-film te zien die zich kan meten met de eerste twee delen. Matthew Vaughn heeft genoeg tijd voor het verhaal genomen, ook al is er vaker voor ‘comic relief’ dan voor ‘diepgang’ gekozen, de actie is GROOTS en de special fx zijn tenminste weer meer dan voldoende. In…

Insidious (2010)

Weet je, ik kan makkelijk zeggen dat Insidious mogelijk de engste film is die ik dit jaar ga zien, want ik kijk niet vaak horror-thrillers. Gisteren was ie in de sneak, en ondanks dat zo’n 20% van de mensen weg liep (er rende zelfs een meisje de zaal uit ;)), was de overall beleving van het publiek wel positief. Als in: hij ‘doet’ het wel… Ik zeg het misschien vaker, maar ook dit is zo’n…

Get Him to the Greek (2010)

Hoppa… Afgelopen donderdag had ik ’t wel effe gehad met dat warme weer, en zocht ik de airco van Pathé op om Get Him to the Greek te zien. Geen vervolg op Forgetting Sarah Marshall, maar wel van dezelfde regisseur en met twee/drie dezelfde acteurs…??? Fuck it, en maakt niet uit, want ik heb me behoorlijk hard kapotgelachen. Ook al is de film vooral erg lomp en niet in balans… In Get Him to the…