Alexander – Sideways, Nebraska – Payne’s nieuwste film is een zeer goed gemaakte crowdpleaser met een paar goed cynische steken naar onze maatschappij. Daarnaast is het ook een wat voortkabbelende komedie met een mooi klein verhaaltje over opgroeien en/of het vinden van een haalbaar doel. Maar doordat de film hier ook een beetje tussen blijft hangen, heb ik ’t gevoel dat ik deze film wel wat sneller zal vergeten dan Payne’s eerdere films. De aanwezigheid van…
Okay, waar begin ik…? Met een oneliner als “Sausage Party is like Toy Story on steroids and viagra!“? Of met de mededeling dat er dit jaar waarschijnlijk geen film zal zijn waarbij jouw ‘willing suspension of disbelief‘ groter moet zijn om de film überhaupt te trekken? Of met de waarschuwing dat deze animatiefilm TOTAAL ONGESCHIKT is voor kinderen? Al is m’n sensatiebeluste kant wel gruwelijk benieuwd naar hoe een ouder deze film pedagogisch verantwoord uitgelegd krijgt ;). Maar…
Okay, allereerst: ik denk dat ik de eerste Zoolander-film misschien wel tien keer gezien heb, en er elke keer keihard om heb moeten lachen. Ik ben een dag na het zien van Zoolander 2 dan ook nog altijd wat aan m’n gevoel voor humor aan het twijfelen, want ik vrees dat ik maximaal drie keer gegniffeld heb bij het zien van dit ogenschijnlijk compleet mislukte tweede deel. Op een gegeven moment was het zelfs zo…
Gebaseerd op een boek van een schrijver die ook één van de spiritueel-interessantste verhalen van de laatste decennia schreef (The Egg) komt Ridley – Blade Runner, Prometheus – Scott met een verrassend geloofwaardig aanvoelende science-fiction film over een astronaut die na een heftige storm op Mars voor dood wordt achtergelaten door z’n missiegenoten. Wat zich dan ontspint is een beetje Moon meets Gravity met een klein beetje Interstellar, maar dan wel met flink wat relativerende humor.…
Ik heb het al vaker gesteld, dat de beste en leukste komieken zich kenmerken door juist erg goed te zijn in serieuzere tragikomische rollen. Dat ik Kirsten Wiig de grappigste vrouw ter wereld vind heb ik al vaker gesteld, maar ik weet het nu, na haar tweede serieuzere rol van dit jaar (na The Skeleton Twins), dus zeker. Samen met een geweldige ondersteunende cast levert ze met Welcome to Me niet alleen één van de…
Kristen Wiig en Bill Hader doorstaan met ogenschijnlijk simpel gemak de test die alle goede komieken moeten doorstaan, want in The Skeleton Twins tonen ze allebei dat ze een serieuze rol ook met gemak aan kunnen. Dat wil overigens niet zeggen dat de film – met een behoorlijk zwaar onderwerp – niet ook bij vlagen grappig tot zelfs hilarisch is. En het is de verdienste van de vrij ‘jonge’ regisseur Craig Johnson dat deze film…
Ik vind het altijd fijn om te zien dat er nog altijd serieus goede films voor kinderen worden gemaakt, en ook dit tweede deel in de How to Train Your Dragon-franchise is wederom erg goed. Een stukje duisterder dan het energieke eerste deel, waardoor de pedagogisch verantwoorde thema’s mogelijk nóg interessanter zijn, maar daarnaast net zo avontuurlijk, leuk, meeslepend en cool… Het verhaal Waar het eerste deel vooral nog het temmen van de draken en…
Spike Jonze heeft met Her een film gemaakt die mogelijk eenzelfde ‘status’ als Lost in Translation kan krijgen, en de link met deze film (van Jonze’ ex-vrouw!) gaat verder dan Scarlett Johanssons betrokkenheid bij beide films. Maar Her is vooral ook een film die geweldig gebruik maakt van een nogal apart gegeven, maar juist doordat je dat gegeven wel moet (en zeer waarschijnlijk ook ‘makkelijk’ wilt) accepteren om van deze film te genieten, biedt dat…
The Secret Life of Walter Mitty is vrij ideaal om het nieuwe jaar mee te beginnen, want de thematiek “stop dreaming, start living” gaat zeker bij mijn 2014 passen. Daarnaast is de film zelf fijn vermakelijk, maar wel een beetje een aparte en subtiele mix van genres, wat het wat lastig maakt de film direct te plaatsen. Is het nu een komedie met een serieuze ondertoon, of toch veel meer een drama met zeker één…
Om effe met de deur in huis te vallen: ik heb van Despicable Me 2 nóg harder genoten dan van het eerste deel. Steve Carell krijgt naast z’n minions namelijk ‘graptechnisch’ niet alleen een nóg geduchtere ’tegenstander’ in Kristen Wiigs karakter, maar zijn jongste dochter Agnes is nu zó über-schattig dat, indien ik eierstokken had gehad, deze vrijwel zeker waren gaan rammelen. En dan rennen er dus ook wederom gruwelijk veel minions rond, die hier zelfs een eigen…
Dat Kristen Wiig misschien wel de beste vrouwelijke komiek éver is (ik ken Lucille Ball niet, btw), dat wist ik – als grote fan van Saturday Night Live – al een aantal jaren. Maar dat de rest van de wereld dit door Bridesmaids nu ook door zal krijgen, daar ben ik erg blij mee. Want waar vieze kots-, poep- en seksgrappen eigenlijk altijd het terrein van mannen waren (Wedding Crashers, The Hangover, etc), daar tonen…
Tja, hoe zal ik hierover beginnen? Meteen m’n lichte teleurstelling maar laten merken, of toch eerst vertellen hoe vermakelijk hij af en toe wél is? Ik kan ook de “zorg dat je de trailer niet al té vaak gezien hebt”-aanpak kiezen, of mensen in streng-Christelijke dorpen afraden deze film te gaan kijken, want er zitten nogal wat grappen in die ten koste gaan van het Christendom. Ja, ik had gehoopt dat ik veel positiever zou…