Met een half griepje, dengue-besmetting en/of verkoudheid (de jury is still out on that one) had ik laatst behoorlijk zin in makkelijk vermaak, en dat biedt The Equalizer 3 best geweldig. Deze nieuwe van Antoine Fuqua (die ooit doorbrak met Training Day) neemt daarnaast opvallend lang de tijd om de emotionele motivatie van Denzel Washingtons bijna naamloze hoofdkarakter te zetten. Waarin hij, op z’n Fuqua’s, muziek, editing en lompheid in het verhaal overduidelijk inzet om…
Hmmmm, toch niet echt wat ik ervan verwachtte. Maar waar dat grotendeels ook mijn eigen ‘schuld’ is, bracht Gareth – Rogue One – Edwards’ The Creator ook niet echt wat ik ervan hoopte. Ik hoopte namelijk op de interessantste sci-fi van het jaar, maar The Creator lijkt vooral een 300-miljoen-kostende versie van Edwards geweldige debuutfilm Monsters. Wel met totaal andere ‘monsters’ dan die vooral onzichtbare aliens in Mexico, maar met een kunstmatige intelligentie, gezet als…
Ja, Gran Turismo is een lange commercial voor de gelijknamige PlayStation-simulator (“It’s NOT a game..!“), en ja, het is ook een strakke actiefilm volgens een bekend stramien, maar dat stramien schijnt dus wel op een waargebeurd verhaal gebaseerd te zijn, waardoor de film ook een Air-, of misschien beter: een Tetris-vibe meekrijgt. Lichtjes dan, en voldoende Amerikaans aangezet drama om je vrij opzichtig mee te trekken (en gedeeltelijk mee te krijgen, mijnerzijds althans) in het…
Holy fuck, wat een heerlijke verrassing was deze sci-fi-horror zeg. Met een geweldige hoofdrol voor Kaitlyn – Booksmart – Dever in een mash-up van genres die ook ene Stephen King niet onberoerd liet, gezien z’n X-bericht “Brilliant, daring, involving, scary. You have to go back over 60 years, to a TWILIGHT ZONE episode called The Invaders, to find anything remotely like it. Truly unique.” En ook al had ik wel enkele “Hoe lang duurt ie…
Waar menig Pedro Pascal-fan met hoge verwachtingen deze ‘gay western‘ van die andere Pedro (Almodóvar, that is) zal bezoeken, blijkt Strange Way of Life vooral de officiële ‘debuutfilm’ van een productiemaatschappij met een wel erg bekende naam: Saint Laurent Productions. En dat lijkt me meer dan nuttige kennis om te weten vóórdat je deze slechts 31-minuten durende film gaat kijken. Strange Way of Life is vooral een film waarin Almodóvar mooi speelt met het contrast…
Yes, ik denk dat deze film bij de doelgroep – tiener-tot-jongvolwassen queer-personen en alle andere jongvolwassen genders met een open-mind – het perfect zal doen als heerlijke coming-of-age vrijheidsstrijdfilm. Voor een simpele recensent als ik, die zijn filmbeleving soms gewoon eenvoudig wil ‘duiden’, is Emma Seligmans Bottoms vooral “Superbad meets Fight Club meets Booksmart met een vleugje Barbie“. Met andere woorden: de usual (Qanon-volgende) suspects zullen deze film vrij snel cancelen, want waarom zou je…
Om de woorden van maker Dick Verdult voorafgaand aan de première te parafraseren: “Ja, ik heb wel getracht om een ‘gewoon’ verhaal te vertellen, maar dat doe ik dan uiteindelijk toch ook weer niet.” En inderdaad, wat ik voorafgaand al verwachtte bleek waar: Dick Verdults Als uw gat maar lacht is heerlijke ‘quatsch’, maar dan eigenlijk zonder enige negatieve bijklank. Als in: een overduidelijk (en wat bombastisch) kunstwerk vastgelegd op film, waarin wel degelijk interessante,…
Voor iedereen die zich pissig maakte na het zien van The Crime of the Century en/of Dopesick (tv), en zich mogelijk ook wat ‘incompetent’ voelde omdat je er zelf NIKS aan lijkt te kunnen doen, toont All the Beauty and the Bloodshed hoe één persoon wel degelijk een verschil kan maken. Dat deze persoon ook nog een belangrijk kunstenaar is, dat deze docu haar leven in de New Yorkse scene vanaf de jaren 70 tot…
Als dit inderdaad zo’n activistisch (en behoorlijk spannend) Gesamtkunstwerk is als een vluchtige blik op de aftiteling doet vermoeden, dan is How to Blow Up a Timeline wel een verdomd geslaagd staaltje ‘ideologisch filmmaken’. Waarbij ik zó betrokken was bij ’t onderwerp, dat ik me direct na afloop wel ging afvragen of dit de ‘beste’ manier was om de wereld te overtuigen nu toch écht in actie te gaan komen om die apocalyptische klimaatvernacheling te…
Even ter geruststelling: Talk to Me is lang niet zo eng als je mogelijk verwacht. Althans: voor iemand die vooraf geen trailers kijkt van interessante en/of ‘belangrijke’ films, verwachtte ik iets engs à la Hereditary of The Nun, maar dat viel gelukkig mee. Talk to Me is echter wel mysterieuzer dan op het eerste gezicht mogelijk lijkt, want het is best bevredigend ná-denken over deze Australische megahitfilm, over een ‘hand’ die door iets te stoer…
Denk Bad Teacher meets American Pie, maar dan met de altijd mijn-aandacht-trekkende Jennifer Lawrence in een nogal Charlize-Theron-in-Tully achtige rol. Gene Stupnitsky’s No Hard Feelings lijkt initieel de formule wel echt te perfect te volgen, om dan ergens toch iets ‘verrassends’ te doen, waardoor het mogelijk allemaal iets te ‘zoetjes’ wordt. En achter die “te” zit ook wel iets van Lynchiaanse kritiek, want No Hard Feelings is ook de ‘perfecte’ continuatie van die ‘perfecte’ tiener-fantasieën…
Getipt door Hoyte van Hoytema’s Zomergasten-optreden keek ik afgelopen week het technisch enorm imponerende Athena, dat ook qua thematiek wel aardig La haine-achtig blijft hangen. En ja, Athena voelt aan als een extrapolatie van wat Mathieu Kassovitz in 1995 al toonde, en toont hoe/of de banlieues zich verder (wel of niet) ontwikkeld hebben sinds die zwart-wit film bijna 30 jaar geleden uitkwam. En dat wordt door Romain Gavras (vooral bekend van videoclips als M.I.A.’s Bad…