Het is fijn puzzelen in/met Rian – Brick, The Brothers Bloom – Johnsons Looper, waarin Joseph Gordon-Levitt wederom aantoont technisch gezien misschien wel de beste acteur van zijn generatie te zijn. Goed om weer eens ’n intelligente en thoughprovoking tijdreisfilm te zien, die bij vlagen behoorlijk gewelddadig is, maar ook offkey genoeg (is dat Johnsons trademark?) om zeer interessant popcorn-vermaak te bieden. Maar met z’n nuchtere en relativerende kijk op technologische (en evolutionaire) ontwikkelingen bleek de film…
Op de één of andere manier krijg ik wel eens extra sympathie voor ’n film, vooral als ie nogal snel wordt afgezeken door ’t mainstream-publiek. Mainstream-horror-publiek in deze. Daarnaast is The Bay ’n bewuste mockumentary van de regisseur die ons ook ooit Rain Man, Good Morning Vietnam en recentelijker het geweldige You Don’t Know Jack voorschotelde, among a lot of others. Dat Barry Levinson nu met ’n redelijk gekunstelde maar zeker opmerkelijke found footage-film over de…
Sommige filmideeën zijn zó vergezocht dat ze wel waargebeurd móeten zijn, en dat is in Ben Afflecks nieuwste film, waarbij hij zowel de hoofd- als de regisseursrol op zich nam, op meerdere manieren van toepassing. Affleck toont na The Town en Gone Baby Gone wederom aan ’n interessant regisseur te zijn, en Argo is misschien wel z’n meest ingetogen (en beste?) regiewerk tot op heden. Dat belooft wat voor de toekomst, want Argo is ’n…
De enorm heftige en sterk uiteenlopende reacties maakt Killer Joe natuurlijk al ’n must-see voor mensen die film durven te zien als iets dat de morele grenzen opzoekt (en in sommige ogen dus overschrijdt). Alhoewel shockeren niet William – The French Connection, The Excorsist – Friedkins doel is met deze film. Ik denk eerder dat hij ons uitdaagt om mee te kijken voorbij dat dunne laagje beschaving, om ons zo na te laten denken over onze…
Allereerst: Skyfall is qua opzet ’n erg interessante toevoeging aan de James Bond-franchise, waarin veel meer van de achtergrond van 007 wordt getoond en waarin Daniel Craig wederom toont ’n kwetsbare Bond neer te kunnen zetten, maar waar ook erg veel ruimte is voor z’n relatie met M. Daarnaast levert de film geweldige actie en ’n superbe bad guy op, wiens ingenieuze plan wat mij betreft echter net teveel over-the-top gaat en dat mij in ’n…
Er was ’n tijd dat ik ‘de nieuwe Kevin Smith’ zo snel mogelijk moest zien. Bij Red State was dat niet ’t geval, wat mogelijk komt door z’n tegenvallende Cop Out, maar ook doordat ik weinig tamtam hoorde rondom deze film. Nu ik ‘m heb gezien begrijp ik het ontbreken van die spreekwoordelijke tamtam wel, maar op één of andere manier vond ik Red State zeker wel vermakelijk. Mogelijk omdat het overduidelijk laat zien hoeveel…
The Raven is ’n toonbeeld van ’n film die valt of staat bij je verwachtingen. Verwacht je een intieme kijk in het hoogstwaarschijnlijk getroebleerde leven van Edgar Allan Poe, één van ’s werelds grootste (horror)schrijvers, dan kom je bedrogen uit. Al is de film waarschijnlijk wél geïnspireerd op het nogal eigenaardige einde van Poe’s leven. Verwacht je echter ’n wat aparte kostuumfilm waarin wel degelijk wat gruwelijkheden voorbijkomen, zoals je die mogelijk kent uit de Poe’s verhalen…
“America is not a country, it’s a business“, bezigt Jackie Cogan (Brad Pitt) ergens in het geweldige Killing Them Softly. Wat de Australische regisseur Andrew – Chopper, The Assassination of Jesse James… – Dominik daarmee bedoelt wordt gedurende de film op vele vlakken en in vele lagen duidelijk. Van ’n zeer directe aanval op The American Dream (zie bovenstaande quote) tot in de prachtige karakterschetsen die de film bevat. Maar daarnaast is Killing Them Softly…
“Nee, wees niet al te kritisch op de dialogen, want dan ga je je net zo irriteren als in deel 1. Kijk ‘m gewoon als simpel vermaak!“, zei ik letterlijk tegen mezelf voordat Taken 2 in de sneak-zaal begon. Het resultaat: ik irriteerde me inderdaad minder, maar zag ik ook ’n film die vrijwel alle positieve dingen uit het eerste deel mist en de actie en plotwendingen op zo’n simpele manier herhaalt dat ik nu…
End of Watch is de deels indrukwekkende laatste toevoeging aan de ‘David Ayer meets the LAPD‘-wereld, en staat qua kwaliteit tussen aan de ene kant Training Day en aan de andere kant Dark Blue en Harsh Times in. Zeker vanwege het aanstekelijke samenspel tussen Jake Gyllenhaal en Michael Peña en de sterk neergezette sfeer een aanrader, maar ik vroeg me tot aan de laatste scène wel af waarom Ayer voor ’n soort found footage-aanpak heeft…
Allereerst: ik ken de originele 2000 AD comic van Judge Dredd niet, dus of dit één van de betere comic-verfilmingen aller tijden is (zoals ik ergens las) weet ik niet. Misschien moeten fans van de comic dan ook niet verder lezen en deze film gewoon zo snel mogelijk gaan kijken… Voor mij was de enige referentie echter de “I am the law“-Sylvester Stallone B-film uit 1995, waar toen net zo hard om gelachen werd als…
Oliver Stone’s nieuwste film is er één die het publiek nogal verdeelt, want ten eerste is het een combinatie van film noir-elementen en de heerlijke Californische zon, wat een vrij aparte combinatie oplevert. Daarnaast is het ook een wat pulp-achtig en snel gemonteerd ‘Quentin Tarantino meets Tony Scott‘-achtig spektakel met een onverwachte liefdesdriehoek die homofoben schijnbaar angstig en/of agressief maakt, maar de grootste discussie over deze film gaat toch over het aparte einde, dat mij…