X (2022)

Yes..! X is een geweldige, heerlijk vieze vette slasher-achtige horror. Met een vrij rustige klassieke opbouw, een aantal instant classic-shots en een setting en onderwerp waardoor ik ‘m na een paar minuten al (respectvol overigens) tot Texas Porn Massacre doopte. Voor ‘echte’ horrorfans waarschijnlijk de beste horror in jaren, met ook een aantal jonge topacteurs. Terwijl ik na afloop – ik zag ‘m in een nachtvoorstelling – wel effe vreesde dat ik er nachtmerries van…

Last Night in Soho (2021)

Edgar – Baby Driver, Shaun of the Dead – Wrights nieuwste is conceptueel geweldig uitgevoerd, bevat een cast die nog indrukwekkender is dan dat de soundtrack cool is en recreëert de Swinging Sixties in Londen op heerlijke wijze. Maar terugdenkend aan het verhaal bekruipt me steeds sterker het gevoel, dat het plot (af en toe) belangrijker was dan de logica. En dat wringt nogal. Zeker omdat de film ook herinneringen aan (de originele) Suspiria en…

Candyman (2021)

Wat een fijne verrassing was dit zeg! Serieus: ik dacht ‘m licht ‘verplicht’ te moeten zien om deze recensie te kunnen schrijven – ben niet de grootste horror-fan van Nederland – maar ik kreeg een  ontzettend interessante en gelaagde versie van het Candyman-verhaal te zien. Waarin de ‘horror’ vooral een vertaling van de Afro-Amerikaanse pijn bleek, waardoor je ook duidelijk ziet dat deze uit de stal van Jordan – Get Out, Us – Peele komt.…

A Quiet Place Part II (2020)

Ruim drie jaar geleden verraste acteur John – The Office – Krasinski mij (en de wereld) behoorlijk stevig met zijn regie van A Quiet Place, waardoor deze sequel natuurlijk sowieso niet uit kón blijven. En waar dit tweede deel zeker ook wel wat ‘franchise-kritiek’ op kan roepen, was mijn eerste reactie na afloop echter “Damn zeg, misschien niet zo’n heerlijke k&*#-sfeer als in het eerste deel, maar nog steeds zo interessant, dat ik eigenlijk méér…

Army of the Dead (2021)

Als Army of the Dead niet door Zack – 300, Watchmen, Batman v Superman – Snyder was gemaakt, dan had ik deze zombie-heist-film met voormalig WWE-ster Dave – Guardians of the Galaxy – Bautista waarschijnlijk niet direct hoeven zien. Maar voor heerlijk overdreven actie-‘quatch’ is Snyder toch wel één van Hollywoods ‘vetste’ regisseurs. En dat is ook exact wat Army of the Dead biedt, waarin ook heel gedisciplineerd bijna alle regels van het zombiegenre –…

Sator (2019)

Sator is waarschijnlijk de meest onafhankelijke film die ik het afgelopen decennium heb gezien. Dat maakt die bij vlagen prachtige cinematografie, creepy geluidsmix en gruwelijk onheilspellende sfeer nóg indrukwekkender, zeker als je weet dat de crew uit slechts vijf personen bestond, waarbij regisseur Jordan Graham zo’n beetje alle ‘hoofdtaken’ voor z’n rekening nam (tot aan het bouwen van die cabin in the woods, waarin ruim de helft van de film zich afspeelt!). Het resultaat is…

Exterminate All the Brutes (mini-docuserie – 2021)

Toen ik in de Time-review de volgende zin las, was ik direct om: “It may well be the most politically radical and intellectually challenging work of nonfiction ever made for television.” Nu zijn dat niet de eerste woorden waarmee ik Raoul – I Am Not Your Negro – Pecks ontzettende indrukwekkende, experimentele HBO Max-documentaire-miniserie zou willen duiden (ik neig wat ‘krantenkopgeiler’ naar iets als “Niet voor tere witte zieltjes als Thierisov Baudetski en aanhangers“), maar…

Synchronic (2019)

Ik kreeg tijdens het kijken van deze Bringing Out the Dead–Tenet–Los cronocrímenes–Altered States-mix-up vrij snel het gevoel, dat met een paar extra rewrites dit mogelijk best een interessante film was geworden. Nu voelden de (weinige) karakters – gespeeld door Anthony (The Hurt Locker, Avengers: Endgame) Mackie en Jamie (50 Shades of Grey) Dornan – maar vooral ook de filmlogica te simpel uitgewerkt, waardoor de grote hoeveelheid aanwezige interessante thema’s (denk verlossing, racisme, relativiteit/tijd, rouw, opoffering, trauma…

Freaky (2020)

Freaky is eigenlijk gewoon een mix van Friday the 13th, Freaky Friday en The Hot Chick, oftewel: lekkere foute bodyswitch-quatsch met een paar onverwacht lompe scènes, een zeer ongemakkelijke romantische scène en twee hoofdrolspelers die hard hun best doen. Plus Alan Ruck, die hier exact de lullige leraar speelt waardoor Ferris Bueller ooit een dagje vrij nam; Ruck speelde in 1986 Ferris’ beste vriend Cameron..! Tja, als ik een goede film had willen zien, dan…

Possessor (2020)

Zo, die Brandon heeft niet alleen de achternaam van z’n beroemde vader (David – The Fly, A History of Violence – Cronenberg), maar thema’s als identiteit en de fysieke gevolgen van technologie komen in Possessor net zo hard terug als in pa Cronenbergs beste films (denk Dead Ringers en Videodrome). En dan komt Jennifer Jason Leigh – hoofdrolspeler in pa’s ExistenZ – ook nog langs! Maar de stralende sterren van Possessor zijn overduidelijk Andrea – Birdman,…

The Wolf of Snow Hollow (2020)

Die hard filmfreaks moeten deze film natuurlijk sowieso zien, omdat Robert – Medium Cool, Jackie Brown – Forster hierin z’n laatste rol speelde (voordat hij op 78-jarige leeftijd overleed). Daarnaast is het de nieuwe film van Jim Cummings, die mij keihard verraste met z’n prachtige debuutfilm Thunder Road. En dat de hoofdrol die Cummings zelf speelt in The Wolf of Snow Hollow wederom een nogal getroebleerd persoon is, waardoor de film uiteindelijk veel meer drama…

Vampires vs. the Bronx (2020)

Omdat hij één van de regisseurs en editors van Saturday Night Live is, volgde ik Oz Rodriguez al een tijdje op Instagram. Dat hij met hulp van SNL-baas Lorne Michaels nu zijn tweede (na het hier niet uitgebrachte Brother Nature) film kon maken – naar eigen zeggen de eerste film die echt de Dominicaanse bevolking in de NY’se Bronx in de hoofdrol zet (vandaar ook Zoe – Avatar – Saldana’s cameo?) – voorspelt niet direct…