Django Unchained (2012)

Yes, Quentin Tarantino lijkt bijna z’n eigen genre gecreëerd te hebben, waarin hij exploitation-films mengt met snedige dialogen, en dat nu vermengt met ’n soort slasher-western-komedie die eigenlijk alle kanten op vliegt en stiekem ook nog teruggrijpt naar de Noorse mythologie. Misschien dat eigenlijk alles wel samen komt in de naam van de persoon die de titulaire Django zijn primaire motivatie geeft om zich letterlijk te ontketenen: z’n vrouw Broomhilda von Shaft. Hoor je Isaac Hayes’ Shaft-themesong nu…

Gangster Squad (2013)

Best ’n weird gevoel, als je – ’n dag nadat je jezelf aardig hebt vermaakt met ’n film – hier dan steeds meer (en ‘dieper’) over na gaat denken en er dan achter komt dat het maar goed was dat je niet al te hoge verwachtingen had. Als je kritisch bent is er namelijk behoorlijk wat aan te merken op Gangster Squad, maar juist doordat ik vooraf m’n verwachtingen zeer bewust wat getemperd had konden…

Ronal Barbaren (a.k.a. Ronal the Barbarian – 2011)

De poster/DVD-hoes (zie onderaan) zet je nogal op het verkeerde been, maar geeft wel ’n vrij goed beeld van wat je van deze film kunt verwachten. Waar je ogen namelijk worden verleid met iets dat vluchtig op lekkere meidenbillen in string lijkt, zie je ook vrij snel dat door de benen toch ’n aardig za(a)kje hangt, waardoor direct duidelijk wordt dat je naar ’n animatiefilm voor volwassenen zult gaan kijken waarbij de gayness van al die…

Jack Reacher (2012)

Om direct maar met de deur in huis te vallen: Jack Reacher is in z’n genre – dat van de actierijke politiethrillers – één van de betere van het jaar. Hij zal niet in mijn lijstje “beste films van ’t jaar” gaan komen, maar met ’n aardig klassieke vertelling, waarbij het hoofdkarakter je aan de hand meeneemt én je vaak net één stap voor is, met ’n geweldige cast in bijrollen, met één van de…

Seven Psychopaths (2012)

Wat ’n heerlijke film is Seven Psychopaths! Althans: dat vind ik. Als ‘broodschrijver’ denk ik namelijk dat deze film voor niet-schrijvers wel eens wat ‘verwarrend’, too much of overdreven hip zal zijn. Denk Adaptation meets Slipstream, maar dan nog ’n stuk ‘zelfbewuster’. Op IMDb variëren de reacties van “Best screenplay ever” tot “Worst film of the year“, en ook al zou ik me eerder aan willen sluiten bij die eerste quote, dat is ook zwaar…

Premium Rush (2012)

Grappig dat ’n film, waarover de grootste discussie op IMDb over irritante hipsters en hun fixed gear-fietsjes gaat, zelf ook nogal wat overbodige hippe elementen toevoegt die je vooral kent uit Guy Ritchie-films (denk Sherlock Holmes). Daarnaast vliegt het scenario (van schrijver-regisseur David Koepp) nogal wat uit de bocht qua flashbacks en -forwards en zul je waarschijnlijk flink wat plotgaten en dommigheden kunnen ontdekken als je er naar gaat zoeken, maar ik moet toegeven dat…

Life of Pi (2012)

Allereerst: Life of Pi is werkelijk prachtig, of vele vlakken. Regisseur Ang – Brokeback Mountain, Taking Woodstock – Lee levert wederom ’n meesterwerk af, want deze film is weinig minder dan ’n spiritueel platform waarin hij ’n mooie en zeer verrassende visie op ‘God’ neerlegt. En waar ik weet dat er bij het woord “God” direct mensen in de verdediging schieten: wees zo ‘ruimgeestig’ en geef deze film ’n kans, want anders mis je niet…

Cloud Atlas (2012)

Cloud Atlas zal de geschiedenisboeken in gaan als één van de meest ambitieuze films ooit, en alleen daarom al moet je deze film in de bioscoop gaan zien. Dat de film officieel de titel “independent” mag hebben is opmerkelijk, maar aan de andere kant: hoe onafhankelijk mag je ’n film nog noemen als het budget rond de 100 miljoen dollar lag (en er heel duidelijk ’n Samsung-gadget in de film te zien is)? Overigens ’n…

Looper (2012)

Het is fijn puzzelen in/met Rian – Brick, The Brothers Bloom – Johnsons Looper, waarin Joseph Gordon-Levitt wederom aantoont technisch gezien misschien wel de beste acteur van zijn generatie te zijn. Goed om weer eens ’n intelligente en thoughprovoking tijdreisfilm te zien, die bij vlagen behoorlijk gewelddadig is, maar ook offkey genoeg (is dat Johnsons trademark?) om zeer interessant popcorn-vermaak te bieden. Maar met z’n nuchtere en relativerende kijk op technologische (en evolutionaire) ontwikkelingen bleek de film…

Skyfall (2012)

Allereerst: Skyfall is qua opzet ’n erg interessante toevoeging aan de James Bond-franchise, waarin veel meer van de achtergrond van 007 wordt getoond en waarin Daniel Craig wederom toont ’n kwetsbare Bond neer te kunnen zetten, maar waar ook erg veel ruimte is voor z’n relatie met M. Daarnaast levert de film geweldige actie en ’n superbe bad guy op, wiens ingenieuze plan wat mij betreft echter net teveel over-the-top gaat en dat mij in ’n…

Red State (2011)

Er was ’n tijd dat ik ‘de nieuwe Kevin Smith’ zo snel mogelijk moest zien. Bij Red State was dat niet ’t geval, wat mogelijk komt door z’n tegenvallende Cop Out, maar ook doordat ik weinig tamtam hoorde rondom deze film. Nu ik ‘m heb gezien begrijp ik het ontbreken van die spreekwoordelijke tamtam wel, maar op één of andere manier vond ik Red State zeker wel vermakelijk. Mogelijk omdat het overduidelijk laat zien hoeveel…

Taken 2 (2012)

“Nee, wees niet al te kritisch op de dialogen, want dan ga je je net zo irriteren als in deel 1. Kijk ‘m gewoon als simpel vermaak!“, zei ik letterlijk tegen mezelf voordat Taken 2 in de sneak-zaal begon. Het resultaat: ik irriteerde me inderdaad minder, maar zag ik ook ’n film die vrijwel alle positieve dingen uit het eerste deel mist en de actie en plotwendingen op zo’n simpele manier herhaalt dat ik nu…