Misschien is het knapste aan dit cinematische meesterwerk van David – A Ghost Story – Lowery wel dat je er net zo makkelijk hedendaagse thema’s op kunt projecteren, als dat de ‘oude’ ridderlijke thema’s er prachtig in verwerkt zijn (uit de oorspronkelijke Arthur-legende). Ik vond het echt vet om direct te voelen hoe magisch cinema kan zijn, want The Green Knight is the stuff dreams are made of. Gelukkig wist het overige bioscooppubliek schijnbaar dat dit…
M’n verwachtingen voor deze reboot/prequel van de Tomb Raider-franchise waren vooraf enorm laag, dus ik moet allereerst toegeven dat die verwachtingen ruimschoots werden overtroffen, want ik heb me goed vermaakt. Strakke montage, een verrassend fragiele (en jonge) Lara Croft (Alicia – Ex Machina, The Danish Girl – Vikander), mooie graphics en een paar adrenalineverhogende actiescènes zorgen dat deze film heerlijk escapisme biedt. Iets van kritisch zijn op de verhaallijn (en vooral op de motivatie van…
Derek – Blue Valentine, The Place Beyond the Pines – Cianfrance’s nieuwste begint als een prachtig romantisch drama, om over te gaan in prachtige menselijke dramatiek, waar de romantiek uiteindelijk nogal overschaduwd wordt door een dieper menselijk instinct. Net als het prachtig pijnlijke Blue Valentine en het intrigerende The Place Beyond the Pines biedt deze film ook een erg intelligente kijk in rauwe emoties die ons als mens vormen; emoties die juist niet altijd stroken…
Aan de oppervlakte is Jason Bourne gewoon een vette actiefilm, die qua mysterie nog altijd best goed in elkaar steekt. Kijk je echter iets verder, dan is dit wel echt een zeer duidelijke ‘aflevering’ waarbij we aan het eind weinig verder zijn dan aan het begin. Mogelijk toont de film juist wel dat deze franchise z’n houdbaarheidsdatum al een paar jaar gepasseerd is. Want ondanks de overduidelijke en compleet niet-subtiele ‘Snowden-boodschap’, ontbeert de film datgene…
Yes, The Man from U.N.C.L.E. – gebaseerd op de gelijknamige TV-serie uit de jaren 60 met Robert Vaughn en David McCallum – is een vrij grote verrassing, zeker ook doordat Guy Ritchie zich qua visuele shananigans voor 98% (gelukkig) inhoudt. Neem daarbij de mogelijk Oscarnominatiewaardige art direction, een paar positief verrassende leading men, een wederom fantastische leading lady, een paar bijna klassieke bad guys en combineer dat met bijna archetypische tongue-in-cheek-humor, een vrij simpel verhaaltje (met volgens…
Direct na afloop van deze film meldde een vriendin iets wat ik alleen maar kon beamen: “Sow, deze moet ik snel wéér zien!“. En ook al weet ik niet of er een groter compliment gegeven kan worden, die tweede keer is voor mij ook deels bedoeld om mijn interpretatie(-richting) te checken. Deze gedurfd kleine en vrij rustige science-fiction film – over wanneer kunstmatige intelligentie als bewustzijn gezien mag worden en hoe de man-vrouw-verhoudingen ons bewustzijn…
Son of a Gun is vooral een goed ‘vehikel’ voor een tweetal zeer getalenteerde acteurs, naast het feit dat het ook gewoon een goed stevig/Australisch tussendoortje is in het genre schaakspelachtige-actiethrillers-met-romantische-en-avontuurlijke-ondertoon. Lang niet zo rauw als bijvoorbeeld The Rover, maar Australische films hebben een rauwheid die de meeste Amerikaanse films ergens in de jaren 80 van de vorige eeuw zijn kwijtgeraakt. En die lichte ’tijdloosheid’ zorgt er aan de ene kant voor dat er weinig…