Son of a Gun (2014)
Son of a Gun is vooral een goed ‘vehikel’ voor een tweetal zeer getalenteerde acteurs, naast het feit dat het ook gewoon een goed stevig/Australisch tussendoortje is in het genre schaakspelachtige-actiethrillers-met-romantische-en-avontuurlijke-ondertoon. Lang niet zo rauw als bijvoorbeeld The Rover, maar Australische films hebben een rauwheid die de meeste Amerikaanse films ergens in de jaren 80 van de vorige eeuw zijn kwijtgeraakt. En die lichte ’tijdloosheid’ zorgt er aan de ene kant voor dat er weinig écht op is aan te merken, maar het is daardoor ook geen film die je per se in de bioscoop moet zien.
Het verhaal
JR (Brenton – The Signal – Thwaites) moet zes maanden ‘zitten’ in één van Australië’s meest strenge gevangenissen, ergens aan de westkust. Direct geïntrigeerd door één van de stoerdere gevangenen – Brendan Lynch (Ewan McGregor) – komt JR er al snel achter dat hij van zich af moet leren bijten, zeker omdat hij seksueel intimiderend onrecht niet zomaar van zich af kan laten glijden. Lynch wil ‘m daar best bij helpen, maar dat zorgt er wel voor dat JR ‘in dienst’ komt van Lynch, ook als hij na die zes maanden inderdaad weer op vrije voeten staat. Niet veel later zorgt JR ervoor dat, met de hulp van übercrimineel Sam Lennox (Jacek – Australia, The Hunter – Koman), Lynch en z’n kornuiten Merv en Sterlo nogal spectaculair weten te ontsnappen, en vanaf dat moment is JR een volledig lid van Sams en Lynch’ criminele bende. Al snel krijgt JR de kans zich te bewijzen in een gedurfde overval, maar niet nadat hij in Sams neefje Josh de ideale nemesis heeft gevonden, en in Sams liefje Tasha (Alicia – A Royal Affair, Ex Machina – Vikander) het perfecte droommeisje waardoor hij hoop kan blijven houden op een niet-crimineel leven. En dan begint het schaakspel pas echt…
Vermakelijke ride
Heel veel meer hoef ik inderdaad ook niet over het verhaal vertellen, want dat is niet wereldschokkend en zeker wel wat oppervlakkig. Maar door die makkelijk invoelbare romantische ondertoon, van chemie voorzien door de duidelijke talenten van het duo Thwaites-Vikander, biedt dit lange speelfilmdebuut van schrijver-regisseur Julius Avery een zeer vermakelijke ride die nergens echt boven het maaiveld uit steekt, maar ook nergens irriteert. Het verhaal loopt namelijk gewoon soepeltjes en in een mooi tempo, zonder dat ik het gevoel had dat de makers me niet serieus namen. En dat klinkt mogelijk wat oppervlakkig, maar eigenlijk is dat – zeker in deze tijd van nog altijd veel risicoloos lopendebandwerk – best wel een compliment.
Cast
Thwaites viel me een tijdje geleden al op in The Signal en toont hier dat hij met gemak één van de interessantere acteurs van zijn generatie is. Al zou ik nu wel eens een wat serieuzere rol van hem willen zien, en dan bedoel ik niet direct die rol in de Helen Hunt-‘moeder-power’-film Ride, waarin hij binnenkort te zien is als getroebleerde Amerikaanse student die liever wil surfen dan studeren. Alicia Vikander toont met haar reeds vrij uitgebreide oeuvre dat ze heel wat meer kan zijn dan enkel die mooie love interest die ze hier speelt, en ik ben vooral benieuwd naar het nieuwe sci-fi drama Ex Machina. Alhoewel haar lijstje toekomstige releases vol staat met interessante films, van de nieuwe van Guy Ritchie (The Man From U.N.C.L.E.) tot Justin – Mandela: Long Walk to Freedom – Chadwicks 17e eeuwse tulpendrama Tulip Fever en van Derek – Blue Valentine, The Place beyond the Pines – Cianfrance’s The Light Between Oceans tot Tom Hoopers The Danish Girl, die eerder al opzien baarde doordat de ‘verse’ Oscarwinnaar Eddie – The Theory of Everything – Redmayne daarin te zien is als een Deense transseksuele kunstenaar.
Naast deze hoofdrolspelers doet Ewan McGregor wat je van hem verwacht, alhoewel ik hem niet zo vaak in de rol van ‘slechterik’ heb gezien. Daarnaast zullen Arrow-fans Matt Nable herkennen uit die TV-serie, waarin hij de ultieme vechtersbaas Ra’s al Ghul speelt. Verder nog een kleine bijrol van Joel – Warrior – Edgertons broer Joel, die hier als vluchtautobestuurder lekker mag scheuren in snelle en/of zware auto’s…
Final credits
Vermakelijk en rauw, redelijk romantisch en avontuurlijk: dat is Son of a Gun in een notendop. Verder een goede leerschool voor twee jonge opkomende acteurs die beiden nog veel betere rollen gaan spelen, waarbij vooral Vikander toont one of the hottest stars in filmland te zijn. Thwaites gaat er ook wel komen, verwacht ik, als hij verstandige keuzes maakt in de toekomst. Julius Avery maakt – nadat hij al aardig wat kortfilm-ervaring opdeed – een redelijk verdienstelijk speelfilmdebuut, wat de financiering van volgende filmprojecten een stuk makkelijker zou moeten maken. Daarom mogelijk des te opvallender dat er op dat vlak nog geen nieuws te melden is…