Inderdaad: Colin Firth zal vrijwel zeker de Oscar voor beste acteur gaan winnen as. zondagnacht. Ik ben het daar grotendeels wel mee eens, ook al is zijn acteerwerk niet het enige behoorlijk sublieme aan het subtiele The King’s Speech. En toch weet ik niet of de voornamelijk Amerikaanse Academy-leden de film zelf ook tot beste film zullen tronen… The King’s Speech is eigenlijk een heel mooi klein drama over een man die letterlijk vast zit…
Er is vrijwel geen enkele acteur die het voor elkaar krijgt zoveel goede (soms zelfs geweldige) films af te wisselen met mega-slechte films, maar Nicolas Cage zou in de wereld waarin dit iets positiefs is de koning zijn. Zijn ‘bereik’ loopt van Wild at Heart (een 9,5 en misschien zelfs een 10?) naar Season of the Witch (een 1?). Met Drive Angry 3D neigt ie natuurlijk weer naar een dikke onvoldoende, ook al maakten de…
In mijn niet aflatende lijstje van goede films (Howl, Biutiful, 127 Hours en True Grit) keek ik afgelopen zondag Black Swan in de bios. Ik durf nu al met zekerheid te zeggen dat deze films op het eind van het jaar in mijn top-10 van 2011 gaan komen, waarbij Black Swan mogelijk wel bovenaan komt. Darren Aronofsky is inmiddels één van de meest interessante regisseurs van onze generatie aan het worden… Black Swan gaat over…
Het enige moment dat ik niet heerlijk ‘immersed’ was in de wereld van True Grit was toen ik me hetzelfde bedacht als dat ik een dag eerder bij 127 Hours deed: wat is het toch gaaf als je in een land zo’n mooie natuur hebt dat je zo’n film gewoon op kunt nemen, met zulke geweldige wijdse shots (kudos naar Roger Deakins, weer), zonder echt gebruik te hoeven maken van cgi. En welke invloed heeft…
Hoe maak je een film over iemand die 127 uur vast zit tussen ‘a rock and a hard place’ voor meer dan anderhalf uur interessant? Dat was de uitdaging waar Danny – Trainspotting, Slumdog Millionaire e.v.a. – Boyle voor stond toen hij het verhaal van Aron Ralston wilde verfilmen. Het hoofdingrediënt is een ‘nieuwe’ geweldenaar aan het acteerfirmament: James Franco..! Filmkijkers zullen Franco natuurlijk herkennen als Harry Osborn uit de Spiderman-films, als vriendje van Sean…
Ik weet nog niet helemaal precies waarom, maar Biutiful greep me afgelopen maandag enorm aan. Toen ik dinsdagochtend de trailer bekeek voelde ik weer iets opwellen, en toen ik niet veel later op IMDb wat informatie over de film las voelde ik ’t weer. Grotendeels komt dat door het fantastische acteerwerk van Javier Bardem, maar meneer Iñárritu verdient ook behoorlijk wat credits… De film begon overigens met een nogal rustige en ‘muziekloze’ opening, waarbij ik…
In 1955-56 schreef Allen Ginsberg het controversiële, geweldige en gigantische gedicht Howl. Ik las het voor het eerst in 2009, en zag afgelopen zondagavond de film, met James Franco in de hoofdrol als Allen Ginsberg. Ik durf nu al te zeggen dat ik dit jaar weinig films meer zal zien die meer indruk gaan maken dan deze film… Ik lees pas sinds een jaar of tien écht echte boeken. Natuurlijk las ik Bridge over the…
Als je ooit fan was van The Runaways of heel erg van girl-power films houdt, dan zul jij The Runaways geweldig vinden. Maar als je kritisch naar de film ‘an sich’ kijkt, dan lijkt ie vooral gemaakt door iemand die zo’n grote fan was, dat ze vergat een gebalanceerde film te maken. Ook al is Michael Shannon wéér erg goed, en imponeert Dakota Fanning ook best wel… Inderdaad: dat blonde chicky op de poster is…
De titel maakt exact duidelijk hoe serieus je deze komedie moet nemen. In combinatie met het feit dat John Cusack in vrijwel geen slechte film te bekennen is en de film geregisseerd is door de schrijver van High Fidelity en Grosse Pointe Blank zou je verwachting misschien wat té hoog kunnen worden, maar genietbaar is Hot Tub Time Machine zeer zeker. Eigenlijk is het zo’n heerlijke foute komedie die ze op 3FM een ‘guilty pleasure’…
Moet ik nu weer beginnen te zeggen hoe hard ik me voor m’n kop wil slaan dat ik deze film niet eerder heb gezien? Nee, want dat heeft natuurlijk geen enkel nut. Wat ik wel hoop te bereiken met wat ik hier schrijf, is dat jij The Last Station ook gaat kijken, zeker als je van mooie films over literatuur, menselijkheid, sociaal engagement, gaaf oud worden en seksuele ontluikingen houdt. En het knappe is dat…
“De grootste Internet-pionier waar je nog nooit van hebt gehoord“, met ongeveer die woorden opent We Live in Public, een documentaire over Josh Harris, een gruwelijke nerd en eikel die lijdt aan grootheidswaanzin, maar qua ideeën z’n tijd wel ver vooruit was. Voor iemand die redelijk actief is op Facebook zeker een interessante documentaire, maar nogmaals: wat een eikel is die vent..! Ik zal niet teveel vertellen over het verhaal, want het is best interessant…
Tja tja, wat moet ik hier nou van zeggen? The Way Back is een zeer goed gemaakte film over een aantal ontsnapten uit een Sovjet-goelag in de Tweede Wereldoorlog met een terechte Oscarnominatie voor Best Make-up, heeft alles om een mooi heftig drama te zijn, maar dat drama voelde ik helaas niet echt. Van mij had Peter – The Truman Show, Master and Commander – Weir iets meer drama in dit waargebeurde (????) verhaal mogen…