American Fiction (2023)

Wat is het toch fijn om nog geen kwartier in een film al te wéten dat je hem gruwelijk goed gaat vinden. En dat je dan dus nog zeker anderhalf uur mag genieten van de scherpe blik van een debuterend regisseur. Als je dan leest dat hij wel aan de Watchmen-serie geschreven heeft (de serie die mij ook over Black Wall Street in Tulsa leerde, iets dat in mijn (witte?) geschiedenislessen niet onderwezen werd), dan…

Ad Astra (2019)

Verwacht van Ad Astra “vette science-fiction” en je zult waarschijnlijk teleurgesteld de zaal uitlopen. Verwacht je echter een mooi klein menselijk drama, verpakt als science-fiction – denk Moon of High Life – dan beleef je deze film een stuk bevredigender. Genoeg om nog lekker over na te mijmeren, al trachtte die hypermoderne 4DX-zaal waarin ik de film zag – met heftig bewegende stoelen, wind, ‘regen’ in je gezicht en rook in de zaal – er…

Going in Style (2017)

Going in Style is een remake van het schijnbaar een stuk scherpere en meer duistere origineel van Martin – Beverly Hills Cop, Midnight Run, Scent of a Woman, Meet Joe Black en Gigli (!!??) – Brest uit 1979, over een drietal oudjes dat hun pensioen afgepakt ziet worden door hun nietsontziende voormalige werkgever en besluit om dan maar een bank te gaan beroven. Inderdaad: ga niet al te kritisch lopen wezen qua geloofwaardigheid, zeker ook omdat de…

Kong: Skull Island (2017)

Net voordat de IMAX 3D-versie van Kong: Skull Island begon appte ik nog nog naar een vriendin: “Ik ga een heerlijk slechte/foute film kijken.” Toen de film na een voor fans ontzettend interessante after-the-credits-scène geëindigd was, moest ik dat echter ook direct opvolgen met “Sow, die viel ontzettend mee zeg..! Goed vermakelijk zelfs!” En nu, een dag later, voelt ie eigenlijk aan als een mix van een guilty pleasure en een heerlijke verrassing van de maker van het…

The Drop (2014)

Ik ben erg blij met de manier waarop Michaël R. – Rundskop – Roskamp z’n Hollywooddebuut heeft aangepakt in The Drop, juist door niet aan simpele verwachtingen te voldoen. Maar daar laat hij het niet bij, want hij speelt juist ook met die verwachtingen. Bijvoorbeeld in de manier waarop hij naar een climax toewerkt, in het neerzetten van de verschillende karakters en zeker ook qua casting. Niet dat The Drop de beste film van het…

Silver Linings Playbook (2012)

David O. Russells nieuwste is ’n soort screwballcomedy verpakt als familiedrama over psychi(atri)sche problemen met wederom ’n – in dit geval lichte – link naar sport, en niet alleen daarin herken je The Fighter. Russell lijkt zich namelijk te ontpoppen als de ultieme acteursregisseur, want voor z’n laatste twee films werden maar liefst zeven (!) acteurs genomineerd voor ’n Oscar. Christian Bale en Melissa Leo wonnen ‘m al voor The Fighter en ik verwacht dat…

Jack Goes Boating (2010)

Er zit iets ongemakkelijks aan Jack Goes Boating. Ik zou het uit willen leggen als “eerlijkheid” (denk uncomfortable silences), maar kan me ook voorstellen dat er mensen zijn die het “saai” noemen, of nog teveel leunend op de theaterachtergrond van het verhaal. Het meer dan geweldige en schaamteloze acteerwerk en de subtiele regie van Philip Seymour Hoffman (z’n debuut!) zorgde er bij mij echter voor dat ik nog altijd met een ietwat ongemakkelijk, maar wel…