Allereerst: het is fijn een film over Marokkaanse Nederlanders te zien zonder dat er schnitzels en/of pizza’s in je gezicht gegooid worden. Daarnaast is het ook goed te zien dat de film zijdelings een paar contra-argumenten voor Geert W.’s betoog laat zien, ook al had ie daar een stuk scherper in kunnen zijn. Ook deed de film ’t best goed in de zaal, zeker bij de Marokkaanse Nederlanders in de rij voor me. En ik…
“it seemed less real, and that was what was needed“, aldus het einde van Charles Bukowski’s gedicht The Blade, over de noodzaak om af en toe toch ook z’n eigen kop in het zand te steken. En ik denk dat daar ook de reden ligt dat Sidney Lumets The Offence nooit écht succesvol is geworden. Deze film is namelijk wel té echt, te reëel. En die realiteit is bloody rauw en voelt behoorlijk ongemakkelijk. Lumet…
Okay: met een kater/gaar hoofd is The Hangover Part II zeker vermakelijk. Ik heb harder gelachen om de film dan om de trailer (die ik ook niet echt grappig vond), maar wat ik eigenlijk vooral moet zeggen: verwacht niks, dan is ie vermakelijk. Wees kritisch en je geniet niet echt. Deel 2 is namelijk eerder een remake dan een vervolg. Niet opmerkelijk dat regisseur Todd Phillips voorafgaand aan de release van deze film al opmerkte…
Okay, ik zit me dus letterlijk af te vragen of ik wel een recensie kan schrijven die genoeg eer doet aan de subtiliteit die Mark Romanek in Never Let Me Go aan de dag weet te leggen. Alles wat ik schrijf voelt al snel als een olifant in die spreekwoordelijke winkel. Misschien is een feit dan wel het ‘veiligste’: Never Let Me Go zal aan het eind van het jaar zeker in mijn top 10…
Weet je, ik kan makkelijk zeggen dat Insidious mogelijk de engste film is die ik dit jaar ga zien, want ik kijk niet vaak horror-thrillers. Gisteren was ie in de sneak, en ondanks dat zo’n 20% van de mensen weg liep (er rende zelfs een meisje de zaal uit ;)), was de overall beleving van het publiek wel positief. Als in: hij ‘doet’ het wel… Ik zeg het misschien vaker, maar ook dit is zo’n…
Ik heb deze film, over twee heteromannen die met z’n tweeën (en alleen met z’n tweeën) een korte pornofilm willen maken, ook een tijdje niet willen kijken, en was gisteren dan ook zeer aangenaam verrast door de scherpte, fijnzinnigheid en humor in Humpday. Regisseuse Lynn Shelton is iemand om in de gaten te houden, zoals ik dat ook al lichtjes doe met één van de hoofdrolspelers: Mark Duplass. Hij maakte eerder namelijk, samen met z’n…
Zoals ik in m’n vorige review meldde had ik afgelopen zondag één of andere irritante hoofdpijn, waardoor ik niet echt kon genieten van de prachtige film die Poetry echt wel is. Toen ik ’s avonds een andere film wilde kijken had ik dan ook zin in makkelijk vermaak, en werd ik bij de videotheek getipt op Rapunzel, in Amerika verschenen als Tangled. De grootste reden voor het aanraden was dat ik de rest van de…
Prachtige film, maar kijk ‘m niet als je hoofdpijn hebt, zoals ik gisteren. De film is met 2u19m niet alleen behoorlijk lang, het behandelt ook op een erg rustige manier mooie thema’s. En dat verdient 100% aandacht, en dat kon ik deze film gisteren niet geven. Als ik dan op IMDb lees hoe mooi de verschillende lagen van het verhaal uiteindelijk bij elkaar komen, maar ook hoeveel er nog vrij te interpreteren valt, dan vind…
James Gandolfini, Kristen Stewart en Melissa Leo tonen in Welcome to the Rileys zeer ingetogen hun grote klasse. Daarnaast weet regisseur Jake – zoon van Ridley – Scott vrijwel alle cliché’s te vermijden en maakt hij zó goed gebruik van de stad New Orleans dat ik best veel moeite wil doen om te achterhalen waarom ik niet keihard achterover werd geslagen door deze film. Hij raakte me zeker wel, maar dat harder gekund. Of zou…
Om me niet direct een ouwe zeur te voelen: ik heb me best goed vermaakt met Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides. Toch lukt het dit vierde deel niet om mij écht enthousiaster te krijgen over de franchise, en het vervolg daarvan. Want de schaamteloosheid waarmee veel ‘lijntjes’ worden opengelaten voor diverse vervolgen gaf me een beetje het gevoel van een hoer in Saigon begin jaren 70: goedkoop en gebruikt… Haha, sorry voor de…
Ja, ik schaam me wel een beetje, maar ik heb een paar keer hardop gelachen tijdens het kijken van Hall Pass. Daarnaast heb ik redelijk vaak moet grinniken en kwam ik zelfs tot een licht applaus op het einde. De grootste reden voor m’n best grote genot zal echter toch m’n ontzettend lage verwachting zijn geweest. Dus hoe moet ik dit hier nu beschrijven? Positief, zodat jouw verwachtingen te hoog worden en hij dan dus…
Mind-boggling, spectaculair, zeker niet alleen plot-gedreven, wel minder ‘diep’ dan Moon, zeker niet teleurstellend en ook zeker ‘interessante-discussies-oproepend’. In een zeer strakke nutshell is dat Source Code, de nieuwe van Duncan Zowie Jones. En ik wil je nu alvast waarschuwen: ik weet niet of ik de volgende alinea’s kan schrijven zonder iets te spoilen voor je. Dus als je 100% zeker wilt zijn dat je niets teveel te weten komt: step away from the Internet,…