“I hate to advocate drugs, alcohol, violence or insanity to anyone, but they’ve always worked for me.“, aldus Hunter S. Thompson, bij de meesten vooral bekend als schrijver en hoofdkarakter in Fear and Loathing in Las Vegas. En voor iedereen met een maatschappijkritische en/of ‘sociaalbewuste’ instelling is de documentaire Gonzo: The Life and Work of Dr. Hunter S. Thompson een keiharde MUST SEE. Ik hoop hieronder duidelijk te maken waarom, want deze blies mij gisteravond…
Allereerst: ik heb ‘m thuis op Blu-ray gezien, en daarmee ook zonder de “D” achter de “3”, en dat vind ik helemaal niet erg. Allertweet: deze recensie is nutteloos. Dat ondermijnt deels wat ik hier tracht te doen (jou iets vertellen over een film en je die dan aan- of afraden), maar is eigenlijk ook een compliment. Want Jackass 3 is precies wat je verwacht, en als je daar zin in hebt: opzetten die film..!…
Toen ik gisteren de trailer van deze film zag wist ik dat ik ‘m moest zien. Mijn bovengemiddelde interesse voor de geschiedenis en ontdekking van de Amerikaanse continenten lag hier deels aan ten grondslag, maar de film vertelt sowieso een erg interessant verhaal. Zie ook de helikopter op de poster, en je zult de symboliek direct begrijpen. En ondanks dat ik niet volledig positief ben over de film, vertelt het wel een – zoals ik…
Een film waaraan alles zo gruwelijk SLECHT is verdient ook wel credits natuurlijk. Hobo with a Shotgun is namelijk een grindhouse-film die je niet in een reguliere bioscoop moet zien, maar op één of ander blood&gore-filmfestival, in een vies obscuur zaaltje, omringd door mensen die je onder andere omstandigheden nooit in eenzelfde duisternis wilt tegenkomen. Bloed, uitgerukte darmen, spuitende nekken, afgeschoten penissen: Hobo with a Shotgun heeft het allemaal, plus Rutger Hauer..! De sneak is…
Yes, ik was aangenaam verrast door Bulletproof Gangster, in de USofA uitgebracht als Kill the Irishman, een op ware feiten gebaseerde film over Danny Greene, die zich van havenarbeider opwerkte tot de top van de criminele wereld in Cleveland. Uiteindelijk leidden de gebeurtenissen in deze film tot de veroordeling van de vijf hoofden van de New Yorkse maffiafamilies eind jaren zeventig/begin jaren tachtig. Toch zat er wel iets meer potentie in het verhaal… Mogelijk dat…
Okay, ik zal het meteen toegeven: ik heb keihard genoten van Fast Five, het vijfde en samen met deel 1 mogelijk beste deel van de The Fast & The Furious-serie. Maar één tip: weet wat voor film het is voordat je gaat. Verwacht veel testosteron, snelle auto’s (waaronder mijn favoriete Dodge Charger), keiharde actie en net iets langer dan nodige shots van meidenbillen die rondparaderen. Je hoort mij echter niet klagen ;). Het hoe en…
Wat een geweldig leven moet Howard Marks hebben (gehad), die als één van de grootste hasjsmokkelaars van de wereld (ooit had ie schijnbaar meer dan 10% in handen) iedereen voor de gek leek te houden, waaronder de IRA, MI6 en zelfs de Amerikaanse maffia. Jammer dat Bernard – Immortal Beloved, Candyman – Rose enkel een interessante, maar geen geweldige film heeft weten te maken. Want ondanks dat de film erg pro-legaliseren van marijuana is én…
Na het zien van de trailer dacht ik: “Hey, interessant gegeven. Helaas dat in 99% van de (Hollywood-) gevallen zoiets heel slecht wordt uitgewerkt.” Ik moet zeggen dat de film een stuk beter is dan ik vreesde, ook al geniet je het beste van een film als deze als je niet ál te kritisch bent. Ben alleen een beetje bang dat ik teveel films gezien heb om nog verrast te worden door multiple plot twists.…
Tja, hoe zal ik hier nu beginnen? Ik kan er wel wat bijvoeglijke naamwoorden tegenaan gooien, zoals “vermakelijk doch wat kaal“, “aardig interessant maar ook simpel“, en nog wel meer. Wat ik eigenlijk wil zeggen, is hoe opmerkelijk het is dat ik me helemaal niet verveeld of geërgerd heb, terwijl de film zelf toch meer als een verplicht hoofdstuk is om Thor straks in The Avengers mee te kunnen laten doen. Het risico om deze…
Nadat ik in de afgelopen vijf jaar Allen Ginsbergs Howl en Jack Kerouacs On the Road gelezen heb, was het gisteren dan ook hoog tijd om meer te ‘leren’ over William S. Burroughs, schrijver van Naked Lunch, dat derde Beat Generation-definiërende boek. En nog compleet afgezien van de kwaliteit van de documentaire (die overigens ook erg hoog is), vond ik het in elk geval een gruwelijk interessánte documentaire. Een must voor iedereen die meer over…
Damn, wat een enorme tegenvaller was dit zeg! Zoveel talent in één film stoppen, en dan vergeten een goede regisseur in te huren. Ik kan me het origineel (uit ’81, met Dudley Moore in de titelrol) gelukkig niet echt meer herinneren, zodat ik die nu weer bijna ‘als nieuw’ kan kijken, om deze vieze smaak weg te spoelen. Ondanks dat ik toch wel zo’n vijf keer heb moeten lachen… Okay, ik moet toegeven: de film…
Een film, gebaseerd op een boek van Chuck – Fight Club – Palahniuk, met in de hoofdrollen de seksverslaafde Sam Rockwell en een The Grifters-achtige maar ook kwetsbare Anjelica Huston, die NIET in Nederland is uitgebracht..??? Misschien waren ze bang dat ze deze niet goed konden ‘marketen’, of dat de film de hoge verwachtingen misschien niet waar zou kunnen maken? Een andere reden kan ik niet verzinnen, want ook al is het niet de beste…