Nom de dieu, wat een film..! Ik werd letterlijk bijna bang van mezelf tijdens het kijken van The Lighthouse, een film over gek worden in isolatie, mannelijkheid (whatever that may be) en een vuurtoren in the middle of nowhere. Ik ging zo mee in de waanzin van de fantastisch acterende Robert Pattinson én Willem Dafoe, dat het m’n beleving van de huidige corona-crisis ook aardig ‘mensheid-eindig’ maakte. Inmiddels kan ik zulke angsten wel aardig relativeren/loslaten…
Allereerst een geruststelling voor alle fans van die Kubrick-klassieker: Doctor Sleep is eerder een ode aan The Shining, dan dat de film er opzichtig van wil profiteren. Veel meer een Stephen King-horror-fantasy dan een Kubrick-wannabe. En het respect dat regisseur Mike Flanagan voor Kubricks klassieker heeft, dat voel je vrijwel de gehele film. Daarnaast lijkt Flanagan intelligent genoeg om te weten dat hij ook niet met Kubrick moest gaan ‘concurreren’, en is Doctor Sleep vooral…
The Dead Don’t Die is een sterk zelfbewust knipogende zombie-komedie van meesterregisseur Jim – Only Lovers Left Alive, Broken Flowers, Down by Law – Jarmush, met een paar zulke ‘in your face‘-boodschappen, dat die overduidelijkheid mij wat weifelend/achterdochtig maakt. Want wil hij nou ‘meer’, of wilde hij enkel de ultieme ‘knipoogfilm’ maken, wars van alle conventies over heldendom e.d.? Overigens kan The Dead Don’t Die ook de geschiedenis in gaan als de film waarin held…
Met Forest Whitaker in z’n meest opvallende bijrol ooit, Tessa – Creed, Annihilation, Westworld – Thompson in een mooi feministische bijrol en ‘eindelijk’ een hoofdrol en/of erkenning voor Lakeith – Atlanta, Get Out – Stanfield is Sorry to Bother You niet alleen één van de beste maatschappijkritische zwarte komedies van het jaar – gemaakt door een nogal verrassend regisseur – maar uiteindelijk ook zo heerlijk ‘cult’, dat ik direct na afloop “Get Out meets Tusk, met…
Deze Luca – Call Me by Your Name – Guadagnino-remake van Dario Argento’s Giallo-klassieker Suspiria (en lichtjes iets uit de vervolgen Inferno en The Mother of Tears?) blijft misschien wel zo heerlijk hangen in m’n hoofd, omdat het kijken van deze film aanvoelde als meerdere films of filmervaringen in één. Het is een sensuele dansfilm, het is een prachtig vormgegeven heksen-horrorfilm, het is een mysterieuze heksen-die-spreuken-in-dansbewegingen-hebben-omgevormd-film, het is een film die gaat over het wel of…
Het valt me op dat ‘horror’ steeds vaker als genre opduikt in mooie menselijke drama’s. Nu zorgde dat er ook voor dat sommigen het prachtige A Ghost Story niet trokken (en daardoor dus ook de tragiek misten), iets wat bij Thelma mogelijk minder het geval zal zijn, want deze film is wel wat toegankelijker. Denk een beetje Hitchcock meets De Palma. Maar ook hier wordt ‘horror’ dus gebruikt om een erg mooi coming of age-verhaal te vertellen, waardoor ik…
Met een lichte scepsis betrad ik de bioscoopzaal voor dit vervolg op de Robin Williams-‘klassieker’ uit 1995, maar het duurde slechts enkele seconden voordat ik er behoorlijk zin in kreeg. En na het letterlijk uitleggen van de aanwezigheid van een beschrijvende/uitleggerige game-scène was ik totaal om en genoot ik uiteindelijk bijna de volledige twee uur van deze heerlijke familiefilm. Want Jumanji: Welcome to the Jungle is namelijk dé familiefilm van 2017, wat mij betreft. Heerlijke…
Met een gedurfde ‘nieuwe’ regisseur is het mogelijk extra opmerkelijk hoe die ‘klassieke’ Star Wars-sfeer zo makkelijk gekopieerd lijkt, want Star Wars: The Last Jedi is een prachtig nieuw hoofdstuk in het ‘Star Wars Cinematic Universe‘. Daarin zit zowel een compliment als kritiek verborgen, want direct na afloop voelde ik wel waarom een collega schreef dat de film voelt als erg goed gemaakt huiswerk, waardoor de film er qua plot niet echt bovenuit springt. Aan…
Pixar verbaast en verrast ons al sinds het geweldige Toy Story uit 1995, en met Coco voegen ze weer een prachtig nieuw hoofdstuk toe aan hun imposante oeuvre. Een ontzettend mooi verhaal dat perfect past bij de Kerst (ook al speelt het verhaal zich af rondom Allerzielen a.k.a. Día de los Muertos a.k.a. 2 november), met heerlijk Spaans er doorheen, waardoor het één van de eerste grote Hollywoodfilms is waarin latino’s zich eindelijk eens met…
Als je vooraf weet dat de regisseur van Disneys Pete’s Dragon twee dagen na het afronden van die mega-productie zin had in iets superkleins en persoonlijks, dan denk ik dat je beter de film in gaat dan wanneer je denkt dat dit lekkere geesten-horror is. Een horror is A Ghost Story namelijk totáál niet. En ook al zit het woord “verhaal” in de titel, focus je niet daarop, maar juist op het gevoel dat de maker…
Nacho Vigalondo is niet alleen een regisseur met een geweldige naam, hij maakte ook een paar van de opvallendste science-fiction thriller-drama’s van het afgelopen decennium. Knap hoe hij vergezochte rariteiten zo weet te brengen dat de gevolgen daarvan toch logisch invoelbaar worden, en met Colossal spant ie op dat vlak de kroon. Plus dat het z’n eerste grote Amerikaanse productie is, met een verrassende Anne Hathaway en een opvallend rauwe Jason Sudeikis. En ja, om…
Deze meest succesvolle anime ooit biedt zulke mooie beelden dat je af en toe naar gelaagde en bewegende schilderijen denkt te kijken. Daarnaast zitten er mooie Shinto-wijsheden in en biedt de film een fantastische fantasie die alsmaar grootser wordt door de verschillende onthullingen. Nu zie ik zelf inmiddels ook het ‘gevaar’ van geloven in zulke fantasieën, maar deze film toont ook een wat ongekend ‘zelfvertrouwen’: populaire en zelfverzekerde cultuur die niet uit Hollywood komt. En misschien…