Raar dat ik bij de titel natuurlijk wel wist dat het ’n gruwelijk bekend sprookje van de Grimm broers was, maar dat gegeven had zich helemaal niet vermengd met mijn verwachtingen bij deze film. Want uiteindelijk is het originele verhaal er ‘gewoon’ één van het pure ‘kwaad’ tegen het pure goede, heerlijk zwart-wit verteld zodat het kinderen helpt een moreel besef te ontwikkelen. Dat dit niet werkt bij een film die kids vanaf 12 jaar…
Okay, ik geef ’t meteen toe: ik vond Prometheus gruwelijk geweldig en al het wachten meer dan waard..! Ook al geef ik graag toe dat alle eyecandy mij ook altijd iets té enthousiast kan maken (ik denk bv. aan The Dark Knight), ik heb nu ’t gevoel dat de film het ‘genre’ “classic” al verdient. En ’t wordt een grote uitdaging om niet uren door te blijven typen hieronder ;). Over het verhaal zal ik weinig…
Ik moet eerlijk toegeven dat ik na afloop van m’n Alien-marathon ’t wel even gehad had met die buitenaardse wezens. Deels komt dat natuurlijk doordat de films er niet beter op zijn geworden (Alien en Aliens zijn ontzettende classics geworden, terwijl Alien³ behoorlijk tegenviel), maar daardoor was ’t eigenlijk wel fijn dat ik dit vierde deel een stuk beter kende dan ik vooraf dacht. Ik zal hieronder trachten duidelijk te maken waarom dat niet zo raar…
De derde film in m’n Alien-marathon afgelopen maandag was helaas ook de minste van de vier, want ik heb behoorlijk wat terug moeten lezen, omdat de film niet genoeg indruk maakte dat ik me alles nog herinner. Lullig voor debuterend regisseur David Fincher dat de productie een gruwelijke zooi was, het script door vele schrijvers aan elkaar geplakt is en dat de studio uiteindelijk bepaalde hoe de finale montage ging worden. Terwijl er best wat…
Dat ik hem als klein manneke niet zag (of niet mocht zien) verbaast me niet zoveel, maar dat ie nu nog altijd opmerkelijk goed is verbaasde me wel. Naast een heerlijk nostalgisch gevoel naar een tijd waarin ik veel beschermder opgroeide dan de jongens in deze film voel ik misschien wel een bepaalde trots dat Paul Verhoeven deze film in 1980 al durfde te maken. En dat wordt zeker nog versterkt door ’t verhaal dat…
Na een dag behoorlijk hard werken was ik gisteravond dermate moe dat ik ’n lekkere simpele komedie wilde zien, en ondanks dat ik het eerste deel slechts ‘aardig’ vond, besloot ik Johnny English Reborn te kijken. Ik ben overigens enkel een ‘gemiddeld’ fan van Rowan Atkinsons strapatsen, maar moet toegeven dat dit tweede deel in z’n James Bond-spoof-serie mij gaf waar ik zin in had: gemakkelijk vermaak… Vijf jaar geleden is English, door een mislukte…
Geweldig hoe hard ik gisteravond genoot van een film die 86 jaar (!) geleden is gemaakt. En verwacht in deze recensie zo’n beetje alle positieve bijvoeglijke naamwoorden die ik ken, want ik vond ‘m zo geweldig dat ik ‘m heel snel op Blu-ray ga kopen. De droge humor, een mooi en universeel liefdesverhaal en een goedaardige, wat sullige hoofdrolspeler waar je je graag mee identificeert zorgt ervoor dat eigenlijk alles aan deze film werkt. Dat…
Waar ik bij sommige films, gebaseerd op een mij onbekende geschiedenis, wel eens moeite heb om mee te gaan in ’t verhaal (ik denk bv. aan Max Manus en 71: Into the Fire), daar was dat bij War of the Arrows niet echt ’t geval. En de reden daarvoor is zo simpel en basic dat ik ’t niet begrijp waarom dit niet altijd de basis van een verhaal is: maak het menselijk door een klein persoonlijk…
Ik moet allereerst melden dat ik met lichte tegenzin aan deze film begon, omdat ik bang was dat het niet meer dan een PR-filmpje voor ’t Amerikaanse leger zou zijn. Boy was I right..! Nu ik achteraf ontdekte dat ie initieel als wervings- en trainingsfilm voor de Navy SEALs bedoeld was,haalt dat ’n deel van m’n tijdens de film gevoelde irritatie wel weg, maar dan rijst de vraag: wat doet zo’n film in de Nederlandse…
Ja, The Avengers kun je zien als shock and awe-filmmaken. De entertainmentvalue van deze film is zó hoog dat je nogal verbouwereerd de zaal uit zult lopen, want wát een combinatie van comic-herkenning, humor en CGI-geweld is dit geworden! En ondanks dat ik hoorde dat het verhaal erg trouw is aan het originele stripverhaal, waardoor vrijwel alle Marvel-fans deze film sowieso al een 9 of een 10 zullen geven (check ’t punt op IMDb!), denk ik…
“Misschien is het meest positieve aan deze film wel ’t feit dat ie niet in 3D is“, dacht ik tijdens de openingsscène van Battleship, één van de domste films van ’t jaar met weliswaar geweldige visual fx, maar verder het toonbeeld van de creatieve armoede die lijkt te heersen in Hollywood. En dat ik het “creatieve armoede” noem slaat eigenlijk ook nergens op, want als je verder kijkt dan dat, dan zie je dat het…
Best ’n raar gevoel eigenlijk, om met tegenzin naar de bioscoop te gaan om die nieuwste van Jason Statham te gaan kijken. Na een stuk of vijftien films waarin hij exact dezelfde actieheld-met-Brits-accent speelt komt hij nu met Safe, over een voormalig politieagent die in a pickle geraakt met niet alleen de Russische én Chinese maffia, maar ook nog eens met een deel van de NYPD. En dan moet ie ook nog een jong Chinees meisje…