Kon-Tiki (2012)
Kon-Tiki vertelt over het geweldige avontuur dat de Noorse wetenschapper Thor Heyerdahl eind jaren 40 van de afgelopen eeuw beleefde aan boord van ’n prehistorisch (?) vlot, waarmee hij ’n belangrijk antropologisch bewijs leverde dat voor mij persoonlijk nóg interessanter is.
Daarnaast is Kon-Tiki erg trouw aan het waargebeurde verhaal, wat de filmmakers tegen heeft gehouden voor ‘extra’ drama te gaan, wat aan de ene kant bewonderenswaardig is, maar aan de andere kant ook een lichte teleurstelling veroorzaakt…
Het verhaal
In het kort: tijdens onderzoek op Polynesië begint Heyerdahl te vermoeden dat deze eilandengroep in de Grote Oceaan niet ooit is bevolkt door avonturiers uit Azië, maar door pre-Columbiaanse avonturiers uit Zuid-Amerika. Na het lezen van 1491: New Revelations of the Americas before Columbus (onderdeel van het persoonlijke waarover ik het hierboven had) weet ik al langer dat de geschiedenis van de Amerika’s de meest onderbelichte geschiedenis in onze boeken is, want wist jij bijvoorbeeld dat de grootste stad van de wereld 1000 jaar geleden in Midden-Amerika lag..?
Dat even terzijde, maar juist doordat het ook nu nog altijd niet algemeen bekend is hoe groots die beschaving daar was, blijft Kon-Tiki dus ’n opmerkelijk verhaal vertellen. En in 1947 was dat verhaal zó ongeloofwaardig dat Heyerdahl bijna niemand zo gek kreeg om z’n avontuur te financieren. Uiteindelijk lukt het hem toch, en begint hij aan z’n reis op ’n vlot, exact gemaakt met de materialen waarmee de Polynesische godheid Tiki ooit het vlot bouwde en waarmee hij de archipel zou hebben bereikt, op de stroming en wind vanuit het huidige Peru.
Avontuur
Doordat de film erg groots is opgezet, ziet het avontuur er ook geweldig uit. Natuurlijk moest ik wel ’n paar keer aan Life of Pi denken, maar daarbij lijkt deze film toch heel wat minder CGI te gebruiken (of nodig te hebben) om ’n geweldig avontuur te beschrijven. Nogmaals: ze hadden van mij wel wat af mogen wijken van het originele verhaal om zo wat extra drama toe te voegen hoor. De potentie was er zeker, want Heyerdahl vond z’n onderzoek en ’t avontuur bijvoorbeeld belangrijker dan z’n huwelijk. Wat meer uitdieping op dat vlak had de film dan ook dramatisch interessanter kunnen en mogelijk zelfs moeten maken…
Maar juist doordat ik ’t gevoel had dat de film mij ook ’n schop onder m’n reet gaf om weer eens wat meer avontuur in m’n leven te brengen, voel ik me wat schuldig als ik kritiek ga leveren op deze film. Want iedereen met ’n drang naar avontuur of iedereen die ooit Expeditie Robinson (o.i.d.) interessant vond, die zal van Kon-Tiki genieten. Geweldig ook om te zien hoe de vrijwel volledige Scandinavische cast hun Viking-genen nog altijd niet verloren bleek te hebben. Daarnaast komt er één quote voorbij – over hoe wij al dan niet één zijn met de natuur – die mij bijna met pijn in m’n hart doet terugdenken aan ’n artikel dat ik net over Monsanto en genetisch gemanipuleerde zaden las, maar dan duik ik mogelijk weer teveel in m’n eigen wereld…
Maar de film kreeg het dus wél voor elkaar dat ik die wereld wel weer ’n stuk avontuurlijker wil maken, dus ik zal maar eens gaan sparen voor ’n ticket naar Zuid-Amerika…
Final credits
Regisseurs Joachim Rønning en Espen Sandberg toonden ’n paar jaar geleden hun potentie al met Max Manus, terwijl ze opvallend genoeg eerder al de Penelope Cruz-Salma Hayek natte-droom-film Bandidas maakten. Nu tonen ze dat ze met 11 miljoen euro ’n geweldig uitziende avonturenfilm kunnen maken, die het eerder dit jaar opnam tegen Amour in de Oscarcategorie Best Foreign Language Film. Dat ze daar niet van ‘wonnen’ is geen enkele schande, en als ik eerlijk ben is het avontuur achter de film ook indrukwekkender dan de film zelf. Maar dat avontuur is dus wel zó geweldig, dat dat alleen al de moeite van ’n bioscoopkaartje waard is…
Aangezien ik zelf zeil en mezelf de afgelopen jaren erg veel verdiept heb in alle avonturen die er zich op zee hebben afgespeeld, kende ik het verhaal al. Het is een erg bijzonder verhaal en ik had meteen veel respect voor de bemanningsleden van het vlot de Kon-tiki.
Toen ik de film had gezien kon ik alleen nog maar denken: ‘dit wil ik ook ooit nog doen’. De film vertelt het verhaal op zo’n beeldende en indrukwekkende manier dat het mij niet meer heeft losgelaten.
Het lef wat deze mannen tonen door hun normale leven achter te laten en het risico durven nemen om misschien nooit meer terug te keren, maakt in de film een grote indruk. Thor Heyerdahl heeft er alles voor over om zijn theorie te bewijzen en de rest van de mannen gaan dit avontuur graag met hem aan. Ze krijgen er veel meer voor terug dan waar ze voor gingen. De bemanning maakt de meest bijzondere, avontuurlijke en spannende dingen mee die je op zee maar tegen kan komen. Ik heb mooie dingen gezien tijdens mijn zeiltochten, maar dit is niet te vergelijken met de prachtige dingen die zij tegen komen en in Kon-tiki op een prachtige manier zijn verfilmt.
Op de website staan mooie foto’s uit de film die een goede indruk geven van de prachtige beelden: http://www.kontikidefilm.nl.