Vijf jaar na het prachtige 12 Years a Slave komt Steve – Shame, Hunger – McQueen nu met z’n eerste meer Hollywood-genrefilm, en ook daarin toont ie z’n klasse. Widows is een lekkere spannende thriller, qua sfeer een beetje zoals Ben Afflecks The Town, maar dan met mooi gedetailleerde (en ook vrouwelijke) motieven, waarin raciale en politieke thema’s ook een belangrijke rol spelen. In een interview vertelde McQueen dat hij een belangrijke film wilde maken…
Misschien wel de mooiste reactie die ik online op deze nieuwe Coen-broers Netflix-film zag: “Echt zo’n film die van mij wel dagen had mogen duren.” Een gigantisch compliment voor bijvoorbeeld de sfeer die deze filmmakende broers weten neer te zetten, maar ik verwacht dat het ook te maken heeft met de vrijheid die ze jou bieden om heerlijk wat te projecteren/interpreteren, waardoor je best wel wat persoonlijke zaken ‘op’ deze film kunt plakken. En dat…
Na het zien van de trailer stond ik niet direct keihard te springen om deze film te zien, maar boy was I wrong..! Ik vond A Monster Calls namelijk een prachtig verhaal vertellen over hoe het geloven in magie kan helpen om met pijn om te kunnen gaan. Nu vroeg ik me tijdens de film wel al af of kinderen de mooie boodschap van het verhaal wel al volledig kunnen begrijpen (dat bedoel ik letterlijk, aangezien…
Waar ik Ted nog de beste komedie van 2012 noemde, daar moet ik eerlijk toegeven dat Ted 2 niet de beste komedie van 2015 zal worden. Natuurlijk zit de film weer vol met zeer grove grappen, erg leuke cameo’s en heel veel wiet, dus voor superfans van het Seth – Family Guy, American Dad – MacFarlane-universum zeker vermakelijk, maar waar het eerste deel nog aardig meeslepend was vanwege een wat corny verhaaltje, daar deed de…
Dat ik een week na het zien van deze nieuwe van Jaume – Non-Stop, Unknown – Collet-Serra zeer blij ben dat ik direct na afloop wat notities had gemaakt voor deze recensie, dat zegt wel wat. Ik was deze volgende in het ‘Liam-Neeson-in-actie’-genre namelijk alweer grotendeels vergeten, vooral omdat de film zó formulematig verloopt, dat ik halverwege de film letterlijk aan een vriendin vroeg of het haar wél iets interesseerde wat er met onze hoofdpersonen…
Een film die een beetje het midden houdt tussen de Luc Besson-lopendebandfilms en (betere) vliegtuigthrillers als Flightplan en Red Eye, dat is Non-Stop in een notendop. Flink wat actie en ‘momentum’ gejat van Liam Neesons Taken-franchise en aardig spannend tot het eind, maar helaas lijkt de uiteindelijke afwikkeling ook door de makers niet echt serieus genomen te zijn. De grootste oorzaak hiervoor is dat de motivatie van de bad guy volledig wordt overschaduwd door het plot. Maar…
“Nee, wees niet al te kritisch op de dialogen, want dan ga je je net zo irriteren als in deel 1. Kijk ‘m gewoon als simpel vermaak!“, zei ik letterlijk tegen mezelf voordat Taken 2 in de sneak-zaal begon. Het resultaat: ik irriteerde me inderdaad minder, maar zag ik ook ’n film die vrijwel alle positieve dingen uit het eerste deel mist en de actie en plotwendingen op zo’n simpele manier herhaalt dat ik nu…
The Dark Knight Rises is de ontzettend grootse afsluiter van Christopher Nolans origins trilogy van onze vleermuizige vriend die ik deels om ’n geheel andere reden behoorlijk geweldig vond, maar waar ik als film toch ook wel wat op aan te merken heb. Dat betreft vooral ’t scenario, en daarin word ik misschien best wat zeikerig. En een aardig deel van me wil ook helemaal geen kritiek spuien, want ook ik heb me gruwelijk goed vermaakt. Daarbij…
“Misschien is het meest positieve aan deze film wel ’t feit dat ie niet in 3D is“, dacht ik tijdens de openingsscène van Battleship, één van de domste films van ’t jaar met weliswaar geweldige visual fx, maar verder het toonbeeld van de creatieve armoede die lijkt te heersen in Hollywood. En dat ik het “creatieve armoede” noem slaat eigenlijk ook nergens op, want als je verder kijkt dan dat, dan zie je dat het…
Waar ik deel 1 ongezien gebruikte om de teloorgang van Hollywood te tonen (en daar uiteindelijk toch wel voor maximaal 10% op moest terugkomen), daar wilde ik die fout nu niet maken, dus ik zag ‘m gisteren in de 3D IMAX-zaal van de lokale Pathé. En ondanks dat de flitsende beelden en niet-meer-dan-aardige actie me zeker wel wat lieten vluchten uit de werkelijkheid, daar riep de film vooral een oude Romeinse uitspraak in me op:…
Dámn!, zo’n ‘publieksverdeler’ had ik niet verwacht van The Grey, de nieuwe film van Joe – Narc, The A-Team – Carnahan met Liam Neeson in de hoofdrol. Terwijl aan de ene kant iemand nogal erg hoorbaar wilde tonen hoe ongeloofwaardig hij alles vond en aan de andere kant iemand af en toe opsprong vanwege de spanning, zat ik me af te vragen of de film niet een paar veel diepere lagen had dan je bij…
Na het zien van de trailer dacht ik: “Hey, interessant gegeven. Helaas dat in 99% van de (Hollywood-) gevallen zoiets heel slecht wordt uitgewerkt.” Ik moet zeggen dat de film een stuk beter is dan ik vreesde, ook al geniet je het beste van een film als deze als je niet ál te kritisch bent. Ben alleen een beetje bang dat ik teveel films gezien heb om nog verrast te worden door multiple plot twists.…