Bullet Train (2022)

Allereerst: Bullet Train is heerlijk energiek, bevat een shitload aan ‘vette acteurs’, en zit nóg voller qua plottwists en -verrassingen. Allertweet: het voelt een beetje aan alsof de makers een wedstrijdje wilden houden met Netflix-film The Gray Man. In elk geval qua shock-and-awe filmmaken, want qua ‘gebrekkige originaliteit in een VET jasje’ is Bullet Train daar het beste mee te vergelijken. En dan is regisseur David – John Wick, Atomic Blonde, Deadpool 2, Fast & Furious…

The Adam Project (2022)

Misschien weet je het al van mij, maar écht fan van al die verschillende streamingdiensten ben ik niet (iets met dat het voelt als allemaal verschillende videotheken met ieder hun eigen aanbod, waarvan je eerst lid moet worden om door de collectie te mogen struinen; wil je alles zien, kost je dat een godsvermogen, maar tja: “Het is wel goed voor de economie hè!“). Toen ik een tijdje geleden echter geveld was door corona (én…

Free Guy (2021)

Dat regisseur Shawn – Night at the Museum, Date Night – Levy best verrassend uit de hoek kan komen, dat bewees hij al keihard met Real Steel. En toen ik gisteravond met een megagrote glimlach de bioscoopzaal uit liep na het zien van Free Guy, kon ik ook ook weinig anders concluderen dat dat ik van deze The Truman Show-meets-Ready Player One-meets-Tron-meets-Stranger Than Fiction-meets-Grand Theft Auto-meets-Wreck-It Ralph-meets-The Lego Movie-meets-The Matrix (met een vleugje Groundhog Day)…

Deadpool 2 (2018)

Ja, ik heb een stuk meer genoten van Deadpool 2 dan van het eerste deel. De grootste reden is dat het verhaal wat beter in elkaar steekt (met zelfs een paar redelijk invoelbare motivaties!). Daarnaast waren m’n verwachtingen wat lager, juist omdat ik Reynolds’ zelfbewuste-wisecracking commentaren al leuk vond in Van Wilder, maar me daar in Deadpool eigenlijk al lichtelijk aan stoorde. Aan de andere kant: die wiseguyness gaat hier nog wel een stapje verder…

Life (2017)

Bekijk Life als een vette en bij veel vlagen gruwelijk spannende science-fiction horrorthriller over het vinden van buitenaards leven, maar verwacht filosofisch weinig interessants. Ook al wordt er opzichtig gehint naar de kans dat ‘we’ door deze vondst iets leren over “life’s nature, its origin, and maybe even its meaning“. Naar het einde toe lijkt echter dat het schrijversduo achter Zombieland, G.I. Joe: Retaliation en Deadpool steeds duidelijker begon te beseffen dat ze in essentie niet…

Deadpool (2016)

Dat Deadpool de meest antisuperheldenfilm sinds Will Smiths Hancock zou worden, dat was wel al duidelijk na het zien van de trailer. En die trailer is ook een perfecte graadmeter of jij deze film geweldig of juist helemaal niet zult vinden, want ik vraag me af of ie niet too wiseass crackingly cool for its own good is. Ik vermaakte me wel hoor, omdat ik al sinds Van Wilder ‘fan’ van Ryan Reynolds ben, maar…

Self/less (2015)

Eigenlijk zou het bij de beoordeling van een film geen snars uit moeten maken wie de regisseur is, maar toch lijkt dat in het geval van Self/less deels wel het geval. Toen ik namelijk pas achteraf wist van wie deze film is dacht ik: “Oh, dan heeft ie zich vrij rustig (in)gehouden, maar het verklaart wel waarom de film op details wel goed in elkaar zit.” Mocht je echter vooraf al weten wie de maker is,…

The Change-Up (2011)

Ik heb The Change-Up in de bioscoop bewust overgeslagen, omdat ik weinig zin had in het subgenre dat in mijn beleving in de 80’ies z’n ‘hoogtij’ vierde (met films als All of Me, Big en 18 Again!) en aan het begin van dit millennium nog een comeback trachtte te maken met de Freaky Friday-films. Maar dit is een film uit 2011 van de schrijvers van The Hangover en de regisseur van Wedding Crashers, dus deze bromantic comedy-variant…

Safe House (2012)

Safe House is gewoon een vermakelijke actiethriller waarin Denzel Washington toont dat hij op driekwart van z’n ‘vermogen’ nog altijd meer cool heeft dan bv. Jason Statham, terwijl hij toch ook al tegen de 60 loopt. Ik vond de film bij vlagen spannend (ik voelde m’n handen zelfs af en toe lichtjes samenknijpen) en gelukkig niet té voorspelbaar. Maar voordat ik je verwachtingen te hoog maak, meer dan een goedgemaakt tussendoortje op een verrassende locatie is het…

Paper Man (2009)

Ik was wat huiverig om deze film te kijken, omdat hij mogelijk nu pas in NL verschenen is omdat het schrijvende en regisserende Mulroney-stel ineens aandacht krijgen omdat ze ’t scenario van Sherlock Holmes: A Game of Shadows hebben geschreven. En dat voorspelde namelijk niet echt veel goeds. Maar ik moet zeggen: Paper Man is verrassend genoeg een American indie (hoe ze daarom ooit bij Sherlock betrokken zijn geraakt is voor mij een raadsel) en ook…

Green Lantern (2011)

Aan het begin van Green Lantern krijg je zoveel voice-over informatie over je heen gegooid, dat ik op een gegeven moment dacht: “Sow, dat is een flinke hoeveelheid quatsch die je zomaar effe moet aannemen“, en eigenlijk raak ik daarmee meteen m’n vrijwel allesoverheersende kritiek op deze film: zet je noodzaak voor geloofwaardigheid, motivaties en dramatische ontwikkeling aan de kant, want anders ga je deze film erg slecht vinden. Mij lukte dat niet, en ondanks…

Buried (2010)

Zo, het meest relaxte baantje in de filmcrew van Buried moet de ‘location scout’ zijn geweest, want deze film speelt zich zo goed als volledig in één ruimte af. En dat de film toch zo spannend is dat een toch-minder-stoere-dan-hoe-ie-zich-voordeed-buurman zo’n drie keer uit de stoel opsprong, dat is een groot compliment voor regisseur Rodrigo Cortés. Maar de ster van deze film is toch Ryan Reynolds… Okay, effe de context: ik had gisteravond helemaal niks…