Guardians of the Galaxy Vol. 3 (2023)

Aan de ene kant: het is superknap hoe James Gunn het voor elkaar krijgt om al die verhaallijnen wél bij elkaar te houden. Aan de andere kant: het is veel meer ‘puzzelen’ (kunde) dan ‘creëren’ (kunst), dus films als Guardians of the Galaxy Vol. 3 zijn vooral producten van een industrie, waarin dan af en toe wat pareltjes verborgen blijken. En inderdaad: deze trilogie-afsluiter (!?!) bevat dé ultieme filmfanaatfantasie, wat gekoppeld is aan de essentie…

Thor: Love and Thunder (2022)

Allereerst: wat mogen ‘wij’ filmkijkers blij zijn met het enorme (komische) talent van Taika – Jojo Rabbit, What We Do In The Shadows, Thor: Ragnarok – Waititi. Hij weet namelijk al m’n kritiek op de laatste twee Marvel-films (Morbius en Doctor Strange in the Multiverse of Madness) te weerleggen door een flinke hoeveelheid plot op heerlijke en overzichtelijke wijze in amper twee uur te stoppen. Maar dan zó vernuftig en/of grappig, dat ik geen moment…

Jurassic World: Dominion (2022)

Jurassic World: Dominion, oftewel Jurassic Park 6, is een beetje een reünie van alle nog levende helden uit zowel de Jurassic Park– als Jurassic World-franchise. En dat levert een ontzettend vermakelijke film op, waarbij alleen de “When you gotta go, you gotta go“-toiletscène uit het eerste deel volgens mij niet ‘ge-hommage-ficeerd’ wordt. Buiten al dat vermaak lukte het me echter niet om m’n kritische houding volledig uit te zetten, en daardoor zag ik wat zaken…

The Tomorrow War (2021)

Helaas, The Tomorrow War is als sciencefiction niet veel intelligenter dan een gemiddelde Ronald Emmerich-film (denk 2012). Qua production value en ‘wannabe cool‘ oneliners lijkt vooral Michael Bay een inspiratiebron te zijn geweest, aangevuld met (te) slecht doordachte (of zelfs makkelijk ‘vergeten’) Back to the Future-paradoxen, mijn willekeurige gedachte over de aliens uit A Quiet Place Part II, én een vader-dochter-verhaal dat nogal gejat lijkt van het meer dan superieure Interstellar. Dat The Tomorrow War…

Jurassic World: Fallen Kingdom (2018)

Ja, Jurassic World: Fallen Kingdom is vermakelijk escapisme, maar helaas ook niet veel meer dan dat. Al volgen de makers wel vrij exact de Jurassic Park-formule; dus met meedogenloze ondernemers die overal geld aan willen verdienen, kinderen om je aandacht vast te houden, zijkarakters voor de komische ondertoon en iets van romantiek tussen onze antiheld-protagonist en het vrouwelijke karakter, et cetera. Maar een paar dagen later – ook na het zien van het origineel op…

Avengers: Infinity War (2018)

Allereerst: Avengers: Infinity War is één groot actie-avontuur-spektakel dat z’n weerga amper kent. Maar daarbij is de film ook zó volgepropt met ‘meer meer meer meer Marvel meer meer’, dat ik me tijdens de film al begon af te vragen: “Waarom zou je, als je toch al alle thematiek van zo’n beetje alle grote epische films van de laatste decennia bij en door elkaar propt, hoe lang duurt het dan nog voordat we een Chewbacca-meets-Thor-gevecht…

Guardians of the Galaxy Vol. 2 (2017)

Voor het schrijven van deze recensie heb ik me even ingelezen in die immense hoeveelheid karakters die in het Marvel-universum rondrennen en -vliegen, en alleen daarom al moet je concluderen dat het ontzettend knap is dat regisseur/scenarist James Gunn er een begrijpelijk verhaal van heeft weten te maken. Nu zijn het plot en al die verwijzingen natuurlijk vooral voer voor fanboys, want net als bij het heerlijke eerste deel moet ik eerlijk toegeven dat ik nu…

Passengers (2016)

Ik heb niet vaak een film gezien waarbij de trailer je zo goed op het verkeerde been zet, maar dat is ook het grootste ‘gevaar’ voor jouw filmbeleving: verwacht geen dikke vette actiefilm (zie ook de tags onder deze recensie), maar juist een verhaal met een mooi klein thema, gezet tegen een zeer grootse achtergrond. Ik begrijp nu dan ook wel waarom de eerste reacties wat minder waren, want deze deed me eerder een Duncan Jones’ Moon…

The Magnificent Seven (2016)

Voor een hedendaagse remake van de klassiekers The Magnificent Seven en Seven Samurai (Kurosawa’s origineel waarop John Sturges’ remake uit 1960 gebaseerd is) biedt deze van Antoine – Training Day – Fuqua best wat aardige momenten en een paar goede scènes, die het hedendaagse bioscooppubliek waarschijnlijk zeker zullen behagen. Maar deze film, met een goede Denzel in de hoofdrol, bijgestaan door een mooie multi-culti-ratjetoe aan acteurs, toont vooral ook waarom die epische klassiekers minstens drie uur…

Jurassic World (2015)

Adrenaline ten top, ook nog toen ik na de nachtvoorstelling van Jurassic World merkte dat ik een stuk sneller en zelfs ‘soepeler’ naar huis fietste dan normaal. Ik keek zelfs net wat anders naar de goudvissen in m’n vijver toen ik om 2:45u vannacht thuis kwam… Dat was het gevolg van deze verrassend goede vierde film in de Jurassic Park-franchise, die qua verhaal niet bijster vernieuwend is – je zou het voor 85% een remake…

Guardians of the Galaxy (2014)

Als je de trailer van Guardians of the Galaxy hebt gezien, dan weet je waarschijnlijk al dat dit één van de verrassendste Marvel-films is, deels vanwege het feit dat 99,5% van de film zich niet op aarde afspeelt, maar vooral vanwege de heerlijke zelfrelativerende humor. In dat opzicht is de trailer de perfecte representatie van deze nieuwe van regisseur James Gunn, die me een paar jaar geleden enorm verraste met z’n vrij cynische superheldenfilm Super, na…

Her (2013)

Spike Jonze heeft met Her een film gemaakt die mogelijk eenzelfde ‘status’ als Lost in Translation kan krijgen, en de link met deze film (van Jonze’ ex-vrouw!) gaat verder dan Scarlett Johanssons betrokkenheid bij beide films. Maar Her is vooral ook een film die geweldig gebruik maakt van een nogal apart gegeven, maar juist doordat je dat gegeven wel moet (en zeer waarschijnlijk ook ‘makkelijk’ wilt) accepteren om van deze film te genieten, biedt dat…