Ja, Moneyball doet iets raars. De film toont namelijk een strijd tussen het volgen van gevoel en instinct en het volgen van cijfertjes en statistieken, en het opmerkelijke is dat ik dus ook voor de personen was die deze rationele laatste weg volgen. Dat is natuurlijk de kracht van identificatie in film, maar het komt ook doordat Moneyball gewoon een goed en degelijk gemaakt sportdrama is over vechten tegen de gevestigde orde door een tweetal…
Waar ik zo’n twee weken geleden me nog afvroeg of ik überhaupt wel een recensie kon schrijven die recht deed aan de subtiliteit van Never Let Me Go, daar neig ik hier naar nog veel meer bescheidenheid, want wat een overweldigend Kunstwerk is Terrence Malicks The Tree of Life geworden..! Althans: zo voelt ie nu aan, ongeveer een dag nadat ik ‘m gezien heb. Maar ik weet dus eigenlijk niet wáár ik moet beginnen met…
De trailer en aanwezigheid van Will Ferrell gaven de doorslag, en gisteravond zag ik Megamind, van de regisseur van Madagascar. Ik heb me boven verwachting vermaakt met een leuke animatiefilm met voldoende fun voor de kids, maar ook een paar leuke verwijzingen die het voor volwassenen ook goed te behappen maken. Ideaal om met je zoon, dochter, neefje of nichtje te kijken dus. En er zit zelfs een mooie boodschap in… Megamind wordt als baby…
Weet je wat het is met Quentin T.? Hij maakt films die ik vooral heel cool en vet vind. En als het daar nou bij bleef, dan genoot iedereen daar ook van. Het enige wat een rare bijsmaak geeft bij z’n films, is dat ie van zichzelf denkt dat ie de beste filmmaker van de wereld is. Dat verklaart direct ook de kanttekeningen die ik bij Inglourious Basterds heb. Ook al heb ik weer gruwelijk…