Allereerst: ik heb weinig met musicals. Ik genoot overigens stevig van Baz Luhrmanns spektakelstukken Romeo + Juliet en Moulin Rouge! en heb in m’n hele leven één musical in ’t theater gezien (Turks Fruit; die ik geweldig vond toen). Ook zag ik Chicago in de bioscoop, maar ik genoot bv. veel meer van John Turturro’s musical-drama Romance & Cigarettes. Na deze introductie: Les Misérables is ’n prachtige productie, gebaseerd op ’n prachtig verhaal, met ’n…
Best ’n weird gevoel, als je – ’n dag nadat je jezelf aardig hebt vermaakt met ’n film – hier dan steeds meer (en ‘dieper’) over na gaat denken en er dan achter komt dat het maar goed was dat je niet al te hoge verwachtingen had. Als je kritisch bent is er namelijk behoorlijk wat aan te merken op Gangster Squad, maar juist doordat ik vooraf m’n verwachtingen zeer bewust wat getemperd had konden…
The Words is zo’n film waarin ’n verhaal in ’n verhaal in ’n verhaal wordt verteld, en waar dan op het eind iets van ’n afgerond geheel van wordt gemaakt. Ik dacht daar overigens wel iets scherps in te zien, maar ben bang dat ik dan weer teveel aan het zoeken ben. De film lijkt namelijk/helaas te zijn geschreven (en gemaakt) door hetzelfde type schrijver dat in de film voorkomt: iemand die schrijft om succes…
Of Denzel Washington door de Academy erkend zal worden met ’n nominatie betwijfel ik, maar hij zal zeker op de shortlist staan voor z’n rol in Robert Zemeckis’ eerste live action-film sinds Cast Away. Washington speelt de rol van ’n piloot, waarvan je eerst mogelijk denkt dat hij too cool for school is en die overal mee weg kan komen, maar waarvan langzaam steeds duidelijker wordt hoe flawed hij is, met zoveel van het hem kenmerkende charisma en…
Josh Radnor maakt vooral kwetsbare films, als in: films die niet alleen makkelijk af te doen zijn als iets te romcom-achtige American indies, maar ook films waarbij je stemming ’n vrij bepalende factor heeft. Als ’n film als Taxi Driver, The Godfather of Memento (to name just a few) op TV voorbijkomt, dan moet er (bij mij althans) wel iets heel aparts te doen zijn om niet direct helemaal hooked te geraken en de film af…
Dat je bij deze film direct ook aan ’t best geweldige Another Earth zult denken komt niet alleen doordat Brit Marling gelijktijdig aan beide verhalen meeschreef en in beide films ’n belangrijke rol vervult, maar ook doordat de regisseurs (Mike Cahill en Zal Batmanglij) en Marling al vrienden waren op de universiteit, waar ze ervaring opdeden met korte films. En waar beide films opvallen door de manier waarop de debuterende regisseurs je emotioneel weten te…
Dat ik fan ben van de Duplass-broers zal niet als ’n verrassing komen. Na The Puffy Chair, Cyrus en Jeff, Who Lives at Home (en ’n flink aantal films waarin Mark Duplass acteert, als Humpday, Your Sister’s Sister en Safety Not Guaranteed) zag ik afgelopen weekend The Do-Deca-Pentathlon, niet alleen ’n behoorlijk lastige naam om te onthouden en ’n film die de broers al vóór Cyrus schoten en nu pas uitbrengen, maar wederom ’n fijne (en…
Daar is ie weer, ’n bijna niet te maken lijstje, maar ik heb dit jaar zelfs besloten om ‘m helemaal te nummeren..! Dus net als vorig jaar met ’n échte nummer 1, maar nu ook met ’n nummer 2, 3, 4, … tot 25. Nu kan ik wel weer allemaal nuance aan gaan brengen en zeggen dat het lijstje mogelijk net wat anders was als ik ‘m bijvoorbeeld vorige week had gemaakt, maar f$&k it,…
De poster/DVD-hoes (zie onderaan) zet je nogal op het verkeerde been, maar geeft wel ’n vrij goed beeld van wat je van deze film kunt verwachten. Waar je ogen namelijk worden verleid met iets dat vluchtig op lekkere meidenbillen in string lijkt, zie je ook vrij snel dat door de benen toch ’n aardig za(a)kje hangt, waardoor direct duidelijk wordt dat je naar ’n animatiefilm voor volwassenen zult gaan kijken waarbij de gayness van al die…
Deze film quirky noemen is nogal ’n understatement, wat dit waargebeurde verhaal alleen maar ongelooflijker maakt. Jack Black is in geweldige vorm als begrafenisondernemer/omgekeerde-pedo/moordenaar/filantroop (hij is genomineerd voor de aanstaande Golden Globes), in deze nieuwe van Richard – Before Sunrise, School of Rock, Fast Food Nation – Linklater. Maar de weirdness van het verhaal levert ook ’n lastig aan te raden film op, wat waarschijnlijk ook de reden is dat ie in Nederland straight to DVD is…
Om direct maar met de deur in huis te vallen: Jack Reacher is in z’n genre – dat van de actierijke politiethrillers – één van de betere van het jaar. Hij zal niet in mijn lijstje “beste films van ’t jaar” gaan komen, maar met ’n aardig klassieke vertelling, waarbij het hoofdkarakter je aan de hand meeneemt én je vaak net één stap voor is, met ’n geweldige cast in bijrollen, met één van de…
Best opmerkelijk dat het grootste ‘probleem’ van Het Bombardement helemaal niet het acteren van zanger Jan Smit is. Ik gaf ‘m vooraf zelfs ’t voordeel van de twijfel, want waarom zou hij het niet kunnen? Maar het rare is: na afloop van deze film weet je nog altijd niet of hij het nou wel of niet kan. Mogelijk dat zijn gebrek aan talent ervoor heeft gezorgd dat regisseur Ate de Jong heel bewust bij niemand…