De Libi is een beetje de energieke ‘puberversie’ van Rabat, die sterke (en serieuzere) Habbakrats-film over de zoektocht van Nederlanders met een niet-westerse achtergrond naar hun plek in onze maatschappij. Maar verwacht niks al te zwaars of zo, want daarvoor lijkt regisseur Shady El-Hamus toch iets te groot fan van Ferris Bueller’s Day Off, waar De Libi een bij vlagen licht scherpe en multi-cultureel Nederlandse variant van is. De energie, het goede acteerwerk en de hippe…
Ik ben de laatste jaren steeds enthousiaster over het feit dat ik het in grote blockbusters verrassend vaak ‘eens’ ben met de slechterik. Als in: laat beide kanten in een conflict goed onderbouwd zien, zodat er frictie ontstaat in jouw hoofd als kijker (waardoor je betrokkenheid bij het verhaal groter wordt). Want schuilt in ons allemaal niet zowel goed als kwaad? De schrijvers van Godzilla: King of Monsters herkenden die vibe/urgentie/thematiek waarschijnlijk ook, maar in…
Allereerst: Hotel Mumbai is een Australische productie. Dus nee, vrees niet – net als ik kort deed – voor overdreven Amerikaans heroïsme en/of Westerse borstklopperij. Wat je krijgt is namelijk een ontzettend spannend thriller-achtige vertelling van de terroristische aanslagen in Mumbai in 2008 (zo lang geleden alweer ja). Mét snoeihard geweld dat ik wel herkende uit Australische films, waarin individueel drama toch net wat ondergeschikter lijkt te zijn dan in Hollywood. Ja, ik was best…
Het verhaal aan de oppervlakte van deze documentaire – over drie identieke jongemannen die op hun negentiende elkaar en hun ‘drielingschap’ ontdekken – is zo ongelooflijk, dat dit het kijken van Three Identical Strangers al meer dan de moeite waard maakt. Maar als de initiële awe wat is gaan liggen, en tal van TV-optredens nationale bekendheden heeft gemaakt van deze jongens, wordt het verhaal wat duisterder. Ik voelde een beetje die Capturing the Friedmans–vibe opkomen, zeker toen onderzoeksjournalist…
Zhang Yimou is – na het mislukte The Great Wall-uitstapje – volledig ’terug’ met dit visueel overdonderend en intrigerend actie-drama. Over look-a-likes (oftewel de titulaire “schaduw”), politieke intriges, yin & yang, supercreatief vechten, traditie, oorlogvoering en natuurlijk liefde. En dat alles met een bij vlagen enorm fijne en rustige opbouw, flink wat symboliek (die naderhand meestal wordt ’toegelicht’ in mono- en/of dialogen) en interessante karakters met allen hun eigen ‘verhaaltje’. Gezet in een wereld waarin…
Sommige films wil ik wel eens ‘verplicht stellen’ om te kijken. Capharnaüm is zo’n film. Het is niet alleen één van de mooiste films van het jaar – “Onbeschoft prachtig” appte ik direct na afloop naar een vriendin – maar het kijken hiernaar zou ook een passende taakstraf zijn voor iedereen die ooit iets lomps heeft gezegd over vluchtelingen, en dan met name over (verdronken) kinderen in de Middellandse Zee. Over armoede, ouderschap, overleven, mensensmokkel,…
Wauw, wat een opvallend (en goed) regiedebuut van Jonah Hill zeg! Opmerkelijk ook hoe dit de gedramatiseerde versie van de Oscargenomineerde documentaire Minding the Gap lijkt te zijn, want de thematiek is vrijwel 100% identiek. Daardoor lopen mijn herinneringen aan beide films wel behoorlijk door elkaar heen. Niets ten nadele van één van deze films overigens, al zou ik ze dus niet achter elkaar kijken. En dat Jonah Hill onlangs nog te zien was in Harmony…
Allereerst: een film als Red Joan valt of staat bij jouw inlevingsvermogen voor haar motieven, en dat is aardig goed gedaan. Daarnaast is deze waargebeurde spionagefilm – gebaseerd op het boek over het leven van Melita Norwood – inderdaad qua opzet wel te vergelijken met (het betere) The Imitation Game, maar dat maakt ‘m niet veel minder interessant. Mede ook omdat het bij mij en m’n filmvrienden een interessant gesprek opleverde over welke geschiedenis ons…
Nadat het duo Cristina Gallego en Ciro Guerra me al zo gek kreeg om twee jaar geleden op m’n verjaardag naar een andere stad te rijden om El abrazo de la serpiente te kijken, was het natuurlijk geen vraag of ik hun nieuwe film ook wilde gaan zien. En ook al vond ik Pájaros de verano net iets minder indrukwekkend dan het meer mysterieuze El abrazo…, wat was het toch weer hard genieten zeg. Zeker…
Met een titel die je op meerdere niveaus uit kunt leggen en een aantal scènes die ‘enger’ aanvoelden dan ze waren, is deze Oscargenomineerde documentaire niet alleen enorm therapeutisch (voor zeker twee van de drie hoofdkarakters), maar ook zó indrukwekkend, dat ik aan het eind ongeveer hetzelfde gevoel had als bij het einde van Richard Linklaters Boyhood: ik voelde bijna ‘vaderlijke’ beschermgevoelens voor de drie hoofdkarakters. Minding the Gap wegzetten als ‘skateboard-docu’ doet dit meesterwerk…
In deze Netflix-documentaire – en publieksprijswinnaar van ’t meest recente Sundance Film Festival – zien we de ogenschijnlijk onmogelijke strijd van vier debuterende vrouwelijke politici, die een aantal gevestigde Democratische congresleden uitdaagden. De meest in het oog springende van deze vier is natuurlijk Alexandria Ocasio-Cortez, inmiddels één van de meest opvallende, progressieve én inspirerende nieuwe politici van het land. Knock Down the House biedt dan vooral ook een kijkje in hoe deze Bronx-latina het in…
Iets dat tijdens het zien van deze nieuwe van Neil Jordan vrij snel door m’n hoofd schoot, en gedurende de film niet meer wegebde, was een aardig bezorgd: “Heeft Jordan een burn-out of herseninfarct of zo gehad, want deze man kon het toch ooit wél..?” Iets wat ik niet lullig bedoel hoor (zeker niet richting mensen die echt zoiets heftigs hebben meegemaakt), maar deze ‘mysterieuze thriller’ is onbedoeld komisch, en topacteurs als Isabelle Huppert, Chloë…