In mijn niet aflatende lijstje van goede films (Howl, Biutiful, 127 Hours en True Grit) keek ik afgelopen zondag Black Swan in de bios. Ik durf nu al met zekerheid te zeggen dat deze films op het eind van het jaar in mijn top-10 van 2011 gaan komen, waarbij Black Swan mogelijk wel bovenaan komt. Darren Aronofsky is inmiddels één van de meest interessante regisseurs van onze generatie aan het worden… Black Swan gaat over…
Er was ’n tijd dat wij Nederlanders onze neus konden optrekken voor Amerikaanse remakes van niet-Engelstalige films, zo van: “Laat die Amerikanen gewoon ondertitels lezen, in plaats van alles te ‘verHollywoodsen’”. In 2010 veranderde dat echter, toen er een Nederlandse remake werd gemaakt van de Belgische (Nederlandstalige) film Loft. Dat gegeven haalt me een beetje de wind uit de zeilen, áls ik Let Me In af zou wíllen zeiken omdat het een remake is van…
Hahahahaaaaaa, wat een slechte film was dit. Maar wel bewust slecht. En misschien heb ik daarom wel zo genoten. Toen ik de trailer zag dacht ik al: “Ja, laat maar komen..!”, en gisteravond was ie in de sneak. De 8,5 op IMDb is behoorlijk overdreven (hij heeft waarschijnlijk alleen nog maar op ‘fantastische filmfestivals’ voor fans gedraaid), maar ik vond ‘m wel erg vermakelijk. Geen cliché wordt vergeten in Tucker & Dale vs Evil, maar…
Wat is het toch fijn om van alle filmgenres te houden, want anders had ik La Horde zomaar kunnen missen. En ik was vrijdagavond in de perfecte stemming voor deze zombie-wraakfilm… Zoals de naam wel al zal doen vermoeden, is La Horde een Franse film. Kort het plot: er is een politieagent vermoord door een nogal lompe bende, en een aantal van z’n collega’s gaan wraak nemen in een grote verlaten woontoren. Eenmaal binnen blijkt…
Hahaha, de grootste quatsch die je dit jaar in de bioscoop kunt zien is Piranha 3D, een soort van remake van één van de eerste enge films die ik ooit zag: Piranha. Dit is zo’n over de top slechte film dat ik een vergeten woord van stal haal: Piranha 3D is camp..! En het knapste aan iedereen die aan deze film heeft meegewerkt is dat ze geen enkel moment hebben gedacht met iets serieus bezig…
Okay, allereerst: na het zien van de originele A Nightmare on Elm Street uit 1984 (ik zal ‘m gezien hebben toen ik 11 of 12 was) heb ik zeker twee weken heel slecht geslapen, en daardoor tot m’n 23e of zo geen horror meer gekeken, zo fucking scary vond ik het origineel. Ergens voelde ik dus een lichte angst toen ik afgelopen dinsdag voor de sneak hoorde dat de 2010-remake zou gaan draaien. Maar alle…
Een horrorfilm met Timothy Olyphant en Radha Mitchell heeft natuurlijk al direct alle schijn tegen. En dat het een remake van een Romero-film uit de jaren 70 is spreekt natuurlijk ook niet vóór de film. Toch ben ik niet volledig negatief… Mogelijk komt het doordat mr. Romero ook als ‘executive producer’ op de aftiteling vermeld staat, want ergens gaf de film me wel een klein beetje het gevoel dat de betere (oude) Romero-films me ook…
Wat zegt het over een film als ik ‘m in één weekend DRIE keer gezien heb? Ten eerste: ik heb me kapótgelachen, zelfs de derde keer best wel. Ten tweede: de film hoeft niet te ‘marineren’ voordat je ‘m door hebt; als in: het is geen Shutter Island natuurlijk… Ten derde: als voormalig zombiefilm-coproducent weet ik hoeveel fun het is om blood&gore te maken, en mijn god, wat hebben ze tijdens het maken van Zombieland…
Vermakelijk, nergens irritant, maar toch ook niet goed. Dat is The Wolfman in een notendop. Grootste probleem met de film is de onsubtiliteit (is dat een woord?). Films die veel met uitleggende voice-overs werken maken sowieso al een knieval natuurlijk (als het geen film noir is in elk geval), maar aan het begin van The Wolfman gebeurt het gewoon teveel. Zo van: “Er moeten af en toe wat dingen uitgelegd worden, anders snapt een heel…
Als je film gewoon ziet als vermaak dan zul je Daybreakers wel vet vinden, zeker als je van blood & gore houdt. Ook is het wel eens verfrissend te zien dat er ook hele vette special fx make up e.d. gemaakt wordt zónder de hulp van Greg Nicotero. Als je echter ook maar iets dieper van film wilt genieten, dan is Daybreakers natuurlijk best een slechte film. Ook al heb ik er ’s nachts wel…
Allereerst: ik trek enge films eigenlijk niet echt. Allertweet: Paranormal Activity is een sterk staaltje marketing, want éng is deze film zeker niet. Dus je kunt denken: “Hey, dan zul jij ‘m wel gaaf gevonden hebben“, but then you’re wrong. Was ie maar eng geweest, en was ik maar van m’n stoel gesprongen van het schrikken, maar er zit misschien één eng shot in de hele film. Wat een teleurstelling..! Paranormal Activity staat te boek…
Nom de dieu: wat een kutfilm is dít..! En dan wist ik vooraf nog eens niet dat deze ook geschreven is door Diablo Cody, die vorig jaar de Oscar voor Beste Scenario won voor Juno, dus m’n verwachtingen waren al heel laag… Zou Juno dan toch echt zo’n toevalstreffer zijn geweest? Okay, iedereen weet dat ik niet wars ben van mooie dames als Megan Fox, en het enige positieve dat ik over deze film kan…