Voordat Carice van Houten vorige week bij De Wereld Draait Door over Nick Drake begon had ik volgens mij nog nooit van hem gehoord. Ik bleek één van z’n nummers wel te kennen, maar na Carice’ verhaal over dat hij zó kwetsbaar en gevoelig was dat hij eigenlijk niet kon optreden heb ik wat nummers van ‘m beluisterd, en ik was vrij snel om. Toen ik deze korte documentaire (hij duurt slechts 47 minuten) vrijwel…
Het lijkt een beetje het jaar te worden van de Diederi(c)ks en hun mooie debuutfilms, want als ik eerlijk ben is De Marathon één van de betere Nederlandse drama’s van de laatste jaren. Af en toe ietwat tegen het kluchtige/theatrale aan (maar gelukkig die grens nergens overschrijdend), en op afzonderlijke elementen valt wel af en toe iets aan te merken, maar als geheel echt krachtig en goed werkend drama. Naast dat er natuurlijk ook genoeg…
Park Chan-wook, die in 2003 wereldwijd aardig wat (cult)volgers kreeg door ’t geweldig lompe Oldboy, komt nu met ’n film die waarschijnlijk net zoveel controverse oproept. Niet doordat ik me emotioneel écht betrokken voelde bij het verhaal en ik ook nog niet zeker weet hoe ‘goed’ ik de film vond, maar ik was de gehele film wel erg geïntrigeerd, alsof ik ’n wat ongemakkelijk college volgde over de (duistere kant van de) menselijke psyche. Daarin kun…
Kon-Tiki vertelt over het geweldige avontuur dat de Noorse wetenschapper Thor Heyerdahl eind jaren 40 van de afgelopen eeuw beleefde aan boord van ’n prehistorisch (?) vlot, waarmee hij ’n belangrijk antropologisch bewijs leverde dat voor mij persoonlijk nóg interessanter is. Daarnaast is Kon-Tiki erg trouw aan het waargebeurde verhaal, wat de filmmakers tegen heeft gehouden voor ‘extra’ drama te gaan, wat aan de ene kant bewonderenswaardig is, maar aan de andere kant ook een…
Een mogelijk wat rare opening, maar misschien wel doordat ik zoveel herkende in de filosofie waarover de documentaire Alles over Niets gaat, voel ik nu helemaal niet de neiging om jou te overtuigen dat jij deze ook móet gaan zien. Iets wat op zichzelf ook weer perfect binnen de filosofie past overigens… Maar ik vond ‘m in elk geval ontzettend interessant, maar dat komt deels doordat ik vooraf ook al heel wat meer wist over…
Allereerst ga ik eerlijk toegeven dat ik de zeer gedurfde opzet en structuur van de film zeker niet direct door had. Ik werd op ’n wat ongemakkelijke manier wel geraakt door de film, maar ik kwam er na het lezen van ’n interview met regisseur Derek – Blue Valentine – Cianfrance pas achter wat de film zo intrigerend maakte. En ik realiseerde me ook dat ik het jammer vond dat ik er dus niet direct…
Helaas… Ik denk wel te weten wat regisseur Niels Arden Oplev (o.a. van het eerste (Zweedse) deel van de Millennium-trilogie) met Dead Man Down wilde, maar uiteindelijk weet hij niet de juiste balans te vinden tussen karakterstudie en actiethriller. Als ik het positief uitleg, dan lijkt hij iets te graag de juiste rust te nemen en iets te geforceerd ’n goede film te willen maken. Als ik ’t populistischer en wat negatiever uitleg, dan heeft…
Omdat het een vrij lastige ‘film’ is om te recenseren heb ik nogal lang gewacht om iets over La cinquième saison te schrijven, maar nu door de aanhoudende winter de film bijna werkelijkheid lijkt te worden, waag ik toch maar ’n poging. Maar ik typte “film” hiervoor niet voor niets met enkele aanhalingstekens, omdat La cinquième saison eerder ’n conceptueel kunstwerk dan een (conventionele) film is. Wel ’n prachtig geschoten en verontrustend kunstwerk, by the way……
Films die zich in New York afspelen krijgen van mij sowieso al ’n extra credit, en als ze zich dan ook nog in het artistieke milieu van die wereldstad afspelen, dan komt daar nog ’n halve credit bij. Dat was ook één van de redenen dat ik bijvoorbeeld The Visitor ooit nóg beter vond dan ie al was. Ik weet niet hoe belangrijk bovenstaande kanttekening is in wat ik nu ga zeggen, maar ik vond A…
Holy smokes, wat een contrast in emoties zeg..! Kim – Bin-Jip, Spring, Summer, Fall, Winter… and Spring – Ki-Duks nieuwste is gruwelijk verontrustend, ongemakkelijk en extreem gewelddadig, maar uiteindelijk ook mooi poëtisch, spiritueel en zó fijngevoelig dat de film me ook behoorlijk hard raakte. Zeker niet voor iedereen, want lang niet iedereen zal al die emoties toe willen laten, en mogelijk word je door die lompe eerste helft wel wat afgestompt waardoor je de subtiliteit…
Steven Soderberghs schijnbaar laatste film als regisseur (maar zei hij dat niet al vaker?) is er één waarin hij veel van z’n bekende elementen verwerkt, zoals misdaad, seks, yuppies met hun lichtelijk complexe problemen en corruptie. Dat hij vooral inzake dat laatste niet focust op één branche vond ik persoonlijk wat jammer, maar uiteindelijk is Side Effects wel ’n aardig effectieve thriller. Maar wel ’n puzzel die mij toch ietwat tegenviel, als ik er vijf dagen…
Apart dat een film over Alfred Hitchcock juist wat tegenvalt bij de échte Hitchcock-fans. Natuurlijk zal elke fan deze film willen/moeten zien, want alles wat over deze master of cinema te vinden valt zal door fans worden verorberd, maar eigenlijk biedt de film ’n wat oppervlakkige kijk op Hitchcocks relatie met z’n vrouw en z’n strijd om één van z’n meesterwerken – Psycho – geproduceerd te krijgen. En daarmee is het eerder ’n film die ‘leken’…