Zo, met meer dan een week vertraging eindelijk weer eens tijd voor wat recensies. Vorige week dinsdag zag ik – samen met een Zweed ;) – de Zweedse film De ofrivilliga, wat gezien de Engelse titel Involuntary waarschijnlijk iets als “de onvrijwilligen” betekent. Belangrijker dan de titel was echter dat ik ’t een erg gave film vond. Waarom? Lees door en read all about it! De ofrivilliga is een mozaïekfilm over een aantal karakters en…
In een top-10-lijstje van “moeilijkste films om te recenseren” staat Antichrist misschien wel op één. Want waar de film me zeer zeker behoorlijk raakte, vond ik ‘m vooral heel erg ‘naar’, en als ik terugdenk aan deze film, dan bekruipt me weer een kutgevoel. En nee, no pun intended… Antichrist is Lars von Triers nieuwste film over een man en vrouw die om moeten gaan met de dood van hun kind. Maar natuurlijk gaat de…
Geheel tegen m’n neuroses in heb ik dus al drie films gerecenseerd die ik ná The Limits of Control zag, en dat heb ik puur gedaan omdat ik bij The Limits of Control meer tijd nodig had (en heb) om ‘m te begrijpen. Want dat deze film Jarmush’ minst toegankelijke film is, dat was me vrij snel duidelijk. Wat voor mij overigens niet negatief is… In The Limits of Control volgen we ’the lone man’,…
Ergens tegen het eind van de documentaire zegt Slash (die van Guns ‘N Roses ja) iets treffends: “How many bands stay together for 30 years? You’ve got the Stones, the Who, and Anvil.” Natuurlijk heb jij nog nooit van ze gehoord, want wie wel? Nou, in het begin van deze docu zie en hoor je Lars Ulrich (Metallica), iemand van Slayer én iemand van Anthrax zeggen dat Anvil wel een hele grote invloed op de…
Vanwege m’n neurose om de volgorde van recensies die ik schrijf gelijk te houden aan de volgorde waarop ik de films gezien heb moet ik nu dus al een recensie schrijven van het verbluffende The Man Who Fell to Earth, ook al is dit een film die ik veeeeeeeeeel langer in m’n hoofd (en hart?) moet laten rondtollen om er écht iets zinnigs over te kunnen zeggen. Want man o man, wat was dit een…
Soms is het kijken naar een documentaire misschien nog wel gaver dan het zien van een mooie film. Zeker als de documentaire gaat over iemand waar ik sowieso al enorm veel bewondering voor heb. Dat ik daarnaast een film aan het maken ben met iemand waarvoor David Lynch zeker één van de grote voorbeelden is maakte het kijken naar Pretty as a Picture: The Art of David Lynch nog wat intenser. Pretty as a Picture:…
Oei, was dát even een mooie kleine film die misschien toch niet zo klein van ‘essentie’ was en die ik dus zeker nog een tweede en misschien wel derde keer wil gaan kijken. Werd ie nou maar uitgebracht op DVD hier… Lovely by Surprise vertelt een verhaal, dat wordt opgebouwd uit drie verhalen die naast elkaar getoond worden. In het ene verhaal zien we schrijver Marianne worstelen met writer’s block: ze weet niet hoe ze…
Na lang te zijn tegengehouden door de 4,5u totaaltijd van de delen I en II samen zag ik vorige week zondag én maandag dan toch eindelijk Che, de biopic over Erneste ‘Che’ Guevara van Steven Soderbergh met een FANTASTISCHE Benicio del Toro in de hoofdrol. En ook al zijn de films los van elkaar gemaakt, ik maak het me makkelijker (?) door ze in één recensie te verwerken… In het kort: Che: Part One is…
Ik weet niet meer welke Richard Linklater-film ik als eerste zag. Was het Before Sunrise op aanraden van Roger Avary, of was het Waking Life? Natuurlijk doet dat er ook niet toe, maar nu ik Tape heb gezien kan ik alleen maar wéér concluderen: ik ben fan van hem en van z’n capaciteiten om écht dialogen te schrijven. Want hoe krijg je een film over drie mensen in een motelkamer anders voor anderhalf uur boeiend?…
Ik was nog maar net bekomen van de verrassing dat één van de gaafste boeken die ik de laatste jaren gelezen heb verfilmd zou worden, en afgelopen vrijdag was het zo ver: ik zag De helaasheid der dingen in de nachtvoorstelling van Kriterion na het nuttigen van de exact juiste hoeveelheid alcohol die gewoon bij deze film hoort ;) . En na het teleurstellende Loft was ik blij weer een échte Belgische film te zien,…
Holy moly, what a ride…! Ik ben blij dat ik niet halverwege uit m’n karretje ben gesprongen. Niet dat ik al door heb wat sir Anthony Hopkins met deze film wil (hij heeft ‘m namelijk ook geschreven en geregisseerd), maar intrigerend was het zeker. Ook al snap ik dat lang niet iedereen deze film überhaupt zal zien, laat staan helemaal uit zal kunnen zitten… Aan het begin van de film wordt duidelijk gezegd: “There is…
De nieuwe Alex van Warmerdam is misschien wel z’n meest toegankelijke en is zeker zeer vermakelijk, maar ergens vond ik Ober toch beter. Ook al glimlach ik meteen weer als ik aan ‘Theo’ denk… In De laatste dagen van Emma Blank volgen we de bewoners van een grote villa. Emma Blank staat aan het hoofd, en de rest van de bewoners vormen haar personeel. Marlies Heuer speelt een fantastisch lompe ‘heks’ die haar personeel tot…