Aan de ene kant: het is superknap hoe James Gunn het voor elkaar krijgt om al die verhaallijnen wél bij elkaar te houden. Aan de andere kant: het is veel meer ‘puzzelen’ (kunde) dan ‘creëren’ (kunst), dus films als Guardians of the Galaxy Vol. 3 zijn vooral producten van een industrie, waarin dan af en toe wat pareltjes verborgen blijken. En inderdaad: deze trilogie-afsluiter (!?!) bevat dé ultieme filmfanaatfantasie, wat gekoppeld is aan de essentie…
Na z’n geweldig creepy doorbraak Hereditary was m’n eerste reactie na het zien van Ari Asters nieuwste: “Oeh, gelukkig was ie niet zo bloody freakin’ eng als Hereditary, maar deze heeft ook wel wat meer tijd nodig om te ‘landen’, want initieel lijkt ie best plat…“Vier dagen later zit Midsommar echter nog zo goed in m’n hoofd – deels vanwege het realistische ‘documentaire-gevoel’ dat de film biedt – dat ik het ook best prettig vind…
Op de laatste nacht van het jaar had ik m’n laptop nodig om – heerlijk moe in bed – het experimentele Black Mirror: Bandersnatch te kijken. Allereerst natuurlijk een verrassend effectieve manier om piraterij tegen te gaan – zoiets interactiefs is niet zomaar te downloaden – maar daarnaast ook een geweldig concept, waar je heerlijk lyrisch over kunt zijn, al zag ik in alle vooral leuke mogelijkheden ook direct de beperkingen. Want wie bepaalt de…
Oscarwinnares Kathryn – The Hurt Locker, Zero Dark Thirty – Bigelow komt wederom met een sterke film met een wat ‘lastige’ lineaire structuur, maar mogelijk kwam dat omdat de primaire Amerikaanse doelgroep van deze film de achtergrond bij dit verhaal vrijwel zeker wél zal kennen. Voor mij was het in het begin wat lastig volgen/voorspellen waar het scenario van Bigelows vaste schrijver Mark Boal heen zou gaan, maar uiteindelijk is dit een film die mij…
Dat dit waarschijnlijk mijn favoriete film van het jaar zou worden wist ik al toen ik de trailer had gezien. En wat bleek: ik weet nu eigenlijk al zeker dat ie in m’n top 3 van het jaar gaat komen, want wat een prachtige, rauwe, epische en vooral ook poëtische avonturenfilm is dit geworden zeg. Zou het kunnen dat Iñárritu twee jaar achter elkaar met de Beste Film-Oscar naar huis gaat, na het verbluffende Birdman…
Soms is het fijn om onwetend een film in te gaan, maar ik verwacht niet dat dat bij de doelgroep van The Maze Runner het geval zal zijn. Ik behoor daar zelf niet (meer) toe, dus is het mogelijk des te knapper dat ik me aardig vermaakte bij deze Lord of the Flies meets Cube meets The Hunger Games meets Ender’s Game, gebaseerd op het eerste boek van James Dashners Maze Runner-serie. Maar daarmee twijfel ik…
Ik zei het al eerder, maar zeg het nu weer: komedie is het meest persoonlijke genre dat er is. Voor mij persoonlijk is We’re the Millers één van de betere komedies van het jaar, als je puur naar komedie kijkt. Het is namelijk echt zo’n lompe komedie die ik een dag later al bijna weer wil zien, maar dan met vrienden en wat bier. Ik weet niet of de beleving dan wederom zo leuk is,…