Black Widow (2021)

Als je echt volledig wilt begrijpen hoe en waar je de gebeurtenissen uit deze film dient te plaatsen, dan moet je best een stevige Marvel-kenner zijn. Nu heb ik alle eerdere 23 films in het Marvel Cinematic Universe gezien, maar tijdens Black Widow vroeg ik me wel een paar keer af wat nou het precieze nut van deze film was. Na wat ‘onderzoek’ achteraf, blijkt alles toch wel aardig in elkaar te vallen (en verklaart…

The Favourite (2018)

Naast het feit dat The Favourite Yorgos – Dogtooth, Alpeis, The Lobster, The Killing of a Sacred Deer – Lanthimos’ meest toegankelijke film is geworden, vertelt hij ook op geweldig genuanceerde wijze een verhaal over ‘vrouwenmacht’. Het heerlijke en vaak grofgebekte afzetten tegen het ‘reguliere’ patriarchaat werkte daarnaast behoorlijk hard op m’n lachspieren, wat culmineerde in een scène waarin een huwelijk zo ‘klinisch’ wordt geconsumeerd, dat Emma Stone die Oscar voor Beste Vrouwelijke Bijrol nu…

The Light Between Oceans (2016)

Derek – Blue Valentine, The Place Beyond the Pines – Cianfrance’s nieuwste begint als een prachtig romantisch drama, om over te gaan in prachtige menselijke dramatiek, waar de romantiek uiteindelijk nogal overschaduwd wordt door een dieper menselijk instinct. Net als het prachtig pijnlijke Blue Valentine en het intrigerende The Place Beyond the Pines biedt deze film ook een erg intelligente kijk in rauwe emoties die ons als mens vormen; emoties die juist niet altijd stroken…

Youth (2015)

Waar je bij La grande bellezza nog wel wat ‘moeite’ moest doen om optimaal te kunnen genieten van de grootse (onderliggende) thematiek, daar is Sorrentino’s nieuwste een stuk ’toegankelijker’ en iets directer, en zeker niet alleen vanwege de Engelssprekende hoofdkarakters. De thematiek over verloren (en weer herinnerde?) wijsheden, de verleiding tot cynisme tijdens het ouder worden, maar vooral ook het menselijke onvermogen daarin, wat goed zelfkritisch wordt getoond door vooral Michael Caine’s karakter, dat geeft…

The Lobster (2015)

Dat Yorgos Lanthimos zijn visie op de mensheid in absurdistische satires weet te vangen, dat bewees hij eerder al met Kynodontas (a.k.a. Dogtooth) en Alpeis (a.k.a. Alps), en met The Lobster trekt hij die lijn niet alleen internationaal door. Want waar je zijn kenmerkende en geforceerd gekunstelde werelden in z’n eerdere films nog kon zien als een rare niche in onze ‘werkelijkheid’, daar lijkt hier – met een onverwachte grote sterrencast – de héle wereld overgeleverd…

Oz the Great and Powerful (2013)

Oz the Great and Powerful is prachtig gemaakt 3D-familievermaak met vele links naar die klassieker uit 1939 (wat het vervolg van deze film is), maar die mij toch ook wel ’n wat raar gevoel geeft. Allereerst vanwege ’n persoonlijke reden, omdat ik ’n motivatielaagje in het verhaal zag dat helaas niet afgerond wordt. Daarnaast heeft de film ’n “12 jaar en ouder”-leeftijdskeuring, waardoor degene die ik deze film écht wil aanraden ‘m niet kan zien.…

The Bourne Legacy (2012)

Ook al was het me uiteindelijk niet duidelijk wat ze nu precies wilden met deze film, ik merkte na ’n half uur wel dat ik er ontzettend lekker in zat. Op dat moment moest ik me namelijk even ‘herbeseffen’ dat ik gewoon in de IMAX-zaal van de lokale Pathé zat. Jeremy Renner heeft het stokje overgenomen van Matt Damon, en qua actie-tough guy doet hij niks voor hem onder. De regisseur-switch naar Tony Gilroy heeft…

The Whistleblower (2010)

Nadat Bart Chabot laatst bij Pauw & Witteman een warm pleidooi voor The Whistleblower hield (en helaas toch ook wel iets verklapte) en ik op Facebook nogal geschokte reacties op deze film zag verschijnen wist ik dat ik ‘m snel moest zien. En op één of andere manier was ik bang dat het een wat cliché kritische film zou zijn, maar wat ik gisteren zag maakte me zó ontzettend kwaad dat ik in mezelf bijna dingen op…

Agora (2009)

Rachel Weisz, Alejandro – Abre los Ojos, Mar Adentro, The Others – Amenábar, de bekende vuurtoren en bibliotheek van Alexandrië, heidense geloven tegenover een opkomend christendom, de onderdrukte plaats van vrouwen in de geschiedenis en duidelijke links naar hedendaags geloofsextremisme: allemaal ingrediënten die van Agora een hele interessante en geweldige film hadden kunnen/moeten maken. Helaas boeide de film mij niet genoeg… Ik was zondag eigenlijk best wel in de mood om lekker meegenomen te worden…