Oooh, en dan hoor je net van te voren dat de film is geregisseerd door de man die van Logan één van de beste superheldendrama’s van de laatste decennia maakte, terwijl je – door de vele niet-goede reacties die je over deze film hoorde – je verwachtingen eigenlijk al tot bijna nul had teruggeschroefd. Maar helaas, de film was nog niet afgelopen, of ik was best veel alweer aan het vergeten. Terwijl de film echt…
Vier dagen na het zien van deze DC-versie van Marvels Spider–Verse-animaties glimlach ik vooral nog om de leuke inside jokes die erin zitten, en die waarschijnlijk enkel leuk zijn voor filmnerds als ik. Want ja, er zitten best een paar gave tijdreis-/multiverse-vondsten in het scenario, maar daarvan zaten de meeste al (en veelal ‘beter’) in die twee Spidey-films. Waardoor ik dus wederom concludeer dat DC een beetje de Aldi-versie lijkt van Marvels Albert Heijn. Al moest…
Yes, Asteroid City is een overduidelijke Wes Anderson-film (maar zonniger dan z’n meeste eerdere films), maar nog duidelijker is dat hij wil dat jij je als kijker continu beseft dat je naar een ‘film’ aan het kijken bent; of in elk geval: naar een verfilming van een toneelstuk waarvan het maakproces becommentarieert wordt door ‘onze’ verteller: Bryan Cranston. Waardoor ik me dus vanaf het begin al af zat te vragen: “Waarom wil ie ons continu…
Als je ongeveer 50% van de speelduur van een horrorfilm jezelf afvraagt waarom je jezelf dit aandoet, dan kan dat natuurlijk een enorme dis zijn, maar hier bedoel ik dit grotendeels positief. Juist doordat de fu_&*ng enge horror zo ‘ogendichtknijpend’ was, valt het contrast met het vrij rustige drama in het verhaal nog meer op. En zou alle horror misschien een metafoor voor het wel/niet verwerken van heftig familienieuws zijn, of wilde Stephen King (op wiens…
Sowieso een must-see voor iedereen die meer wil weten over meesterregisseur Werner Herzog en zijn films én documentaires. Heerlijk inspirerend en inzicht-verschaffend, maar als documentaire niet bovengemiddeld goed gemaakt. Als in: ik miste iets van een rode draad om me die 1u45m volledig geboeid te houden (merkte dat ik te vaak de tijd zat te checken). Hoe ‘slim’ grote namen als Christian – Rescue Dawn – Bale, Nicole Kidman & Robert Pattinson (uit Queen of…
Deze regiedebuutfilm van acteur Jake – New Girl (tv), Drinking Buddies, Spider-Man: Across the Spider-Verse – Johnson is vooral gewoon een erg leuke, ‘fijne’ American indie, zonder grote onderwerpen te schuwen, maar ook nooit vergetend dat het vooral als (tragi)komedie bedoeld is. Met talloze creatieve vondsten, leuke cameo’s en een gegeven dat goed ‘verwarrend’ en (licht-)scherp-absurdistisch wordt neergezet. Ergens zou het zo een remake van een (onbekende) Franse film kunnen zijn geweest (juist vanwege het…
Technisch en esthetisch gezien is Spider-Man: Across the Spider-Verse mogelijk nóg creatiever dan het ontzettend verrassende, ambitieuze en Oscar-winnende Spider-Man: Into the Spider-Verse. Met een ontiegelijk aantal grote namen in de (voice-)cast ook zeker een geweldig feest der herkenning, en een ‘diepere’ laag in het verhaal deed me zelfs heel kort aan Lynch’ Twin Peaks denken (mega-compliment wat mij betreft ja). Maar wat me wel tegenstond: ik wist vooraf niet hoe opzichtig het verhaal à…
Tarantino & Avary’s podcast The Video Archives is een heerlijke bron van vette filmtips, zoals deze western uit 1972. Met hoofdrollen voor een cynisch-realistische Burt Lancaster en een jonge lieutenant die je zo’n 30 jaar later als senator voorbij zag komen in de eerste X-Men film (die zo fel vóór mutantenwetten was, dat J-Law hem even moest aanpakken van Magneto?). Al verwijst de titel op die nogal mysterieus-mythische ‘American indian‘, die zeker behoorlijk whitewash‘erig grof…
Yes, Renfield biedt een hoofdrolspeler die toont waarom ‘Getting in the Cage’ a thing is geworden in entertainmentland, in een Dracula-vertelling met een best leuke hedendaagse twist, die in mijn ogen zelfs als een cynische parabel voor ons neoliberale kapitalisme kan doorgaan. Al projecteer ik zulke zaken mogelijk iets te graag op veel van wat ik zie. Maar hier is zo duidelijk een link gelegd met enkele publieke figuren die het discours de laatste jaren bepaalden,…
Ja, ik kijk echt bijna alles hè? Zelfs zo’n tiende deel in een franchise die van mij na deel 7 eigenlijk had ‘móeten’ stoppen (na de dood van Walker), maar daar toonde ‘Hollywood’ toch wel dat geld een stuk belangrijk is dan ‘legacy‘. Al heeft de franchise natuurlijk ook enorm veel fans, en als je ziet welke grote sterren (en zelfs Oscarwinnaars) er nu ook weer opdraven: iedereen lijkt het vet te vinden om zo’n…
“Holy bloody moly“, zo luidde m’n tweede aantekening na het zien van Ari – Hereditary, Midsommar – Asters nieuwste, met een geweldig acterende Joaquin – Joker, The Master – Phoenix. Beau is Afraid is namelijk met afstand de raarste film van het jaar (en ik zag Brandon Cronenbergs Infinity Pool ook al (recensie volgt nog)). Maar mogelijk dat jouw mind nu wel al schreeuwt: “Hey FILMOFIEL, wat was je eerste aantekening dan??” Nou, ik zal…
Aan de ene kant: het is superknap hoe James Gunn het voor elkaar krijgt om al die verhaallijnen wél bij elkaar te houden. Aan de andere kant: het is veel meer ‘puzzelen’ (kunde) dan ‘creëren’ (kunst), dus films als Guardians of the Galaxy Vol. 3 zijn vooral producten van een industrie, waarin dan af en toe wat pareltjes verborgen blijken. En inderdaad: deze trilogie-afsluiter (!?!) bevat dé ultieme filmfanaatfantasie, wat gekoppeld is aan de essentie…