Wauw, dit was een aardig positieve verrassing, en ik denk dat Charlize Theron nét buiten de Oscarnominaties is gevallen. Let wel op: dit is geen hilarische komedie, maar juist een tragikomedie over een gruwelijk mooie maar depressieve vrouw die inderdaad maar niet volwassen wil worden. Dat ze net zo oud is als ik is overigens niet de enige reden dat de film me ook best wel raakte… Young Adult bewijst dat de regisseur en schrijfster…
Ten eerste: hieronder kun je deze documentaire in z’n geheel bekijken, omdat ik de YouTube-variant heb ingeplakt. Ten tweede: als je iets van betrokkenheid voelt met de wereld om je heen en de toekomst van onze planeet: kijk deze documentaire..! Ik waarschuw je wel: als je nog niet cynisch was over hoe rot de wereld kan zijn, dan zul je dat na het zien van deze documentaire wel (iets meer) zijn. En wordt die FDA nu…
Een film die mij halverwege letterlijk de zin “Waarom is hier nooit eerder op deze manier een film over gemaakt?” laat uitspreken wil ik natuurlijk zonder pardon aanraden, zeker omdat het ook gewoon heerlijk popcorn-vermaak is. Daarbij lijkt deze ‘low budget’-film een fijne sneer te geven aan z’n bijna vijftien keer duurdere grote neef, zag ik in deze debuutfilm (!) één van mijn gaafste dromen op het witte doek verschijnen (mede daarom ook bovenstaande quote)…
Ik ben zo’n enorme fan van Aanrijding in Moscou dat ik per ongeluk twee DVD’s van die film in m’n kast heb staan, dus je zult begrijpen hoe m’n verwachtingen in de weg konden zitten bij Van Rompaey’s nieuwste film Lena. En ook al wist ik dat deze film het over een compleet andere boeg zou gooien, ik had denk ik toch liever z’n debuutfilm voor een derde keer gekeken. Niet dat Lena een slechte…
Zo, dit is waarschijnlijk de tot nu toe lastigst te recenseren film die ik dit jaar gezien heb. Tony is namelijk een zeer rustige, af en toe subtiele maar ook kleine en ‘simpele’ film over een seriemoordenaar in Londen. Daarmee spoil ik niks, want dat is ook de ondertitel van deze film. Het ‘frisse’ aan deze film is echter niet de creatieve manier waarop de verschillende moorden in beeld worden gebracht, of de grofheid van…
David Gordon Green bewandelt een behoorlijk raar pad. Waar hij een aantal jaar geleden nog gold als één van de interessantste nieuwe Amerikaanse regisseurs (na festival-hits als Undertow, All The Real Girls, Snow Angels en George Washington), daar sloeg hij twee jaar geleden met Pineapple Express een compleet andere weg in. En waar die film nog een verrassende en aardige stoner comedy/actiefilm was, daar was opvolger Your Highness – to put it mildly – nogal op een…
Ik weet niet wie er meer verbaasd is, jij of ik, maar ik heb afgelopen donderdagavond KEIHARD gelachen om Project X, een film die iedereen die z’n verantwoordelijkheidsgevoel niet los kan laten tegen de borst zal stuiten. Want wát een decadentie, wát een verloedering, wát een goddeloosheid, maar ook: WÁT EEN FEEST..!!! Nee: laat die zorgen los dat een film als Project X een generatie zal verknallen, want dat vonden mijn ouders ook van films…
Ik ging gisteravond zonder enige voorkennis – buiten het zien van de hilarisch droogkomische trailer – naar Plan C. Als ik namelijk had geweten hoe persoonlijk deze film voor schrijver en regisseur Max Porcelijn was geweest, dan was ik er sowieso al anders ingestapt. Dan had ik namelijk zeker geweten dat die wat ongemakkelijk aanvoelende authenticiteit ‘echt’ was. Nu schoof ik het wat af op “misschien ligt deze humor mij net niet“, want de overige filmliefhebbers…
Allereerst: Contraband is een remake van Reykjavík Rotterdam, een IJslandse/Duitse/Nederlandse productie uit 2008. Een klein gevoel van trots geeft me dat als Nederlander wel, maar verder hoef ik hier niet op in te gaan. Contraband speelt zich namelijk af tussen New Orleans en Panama, met een Mark Wahlberg die redelijk op de automatische piloot de rol van voormalig smokkelaar speelt die na een domme actie van z’n schoonbroertje – inderdaad – ‘one last job‘ moet doen…
De film is net zo ambitieloos als hoofdrolspeler Nick (Jesse Eisenberg), en dat is maar goed ook, want daardoor genoot ik zaterdagnacht behoorlijk van deze stoner-idiot-comedy die qua kwaliteit ergens ’t midden houdt tussen Zombieland (regisseur Fleischers debuut-hit) en Your Highness. Perfect voor een avond met vrienden en een krat bier (en/of een paar pretsigaretten), maar niet geschikt voor serieuze recensenten… Gelukkig ben ik niet altijd serieus, want als je deze film serieus neemt dan mis…
Twee jaar geleden kwam één van de beste thrillers van het laatste decennium uit Argentinië (El secreto de sus ojos), en met Medianeras laten de Argentijnen zien ook op het gebied van de romantische ‘dramedy’ ontzettend fris en verrassend te zijn. Denk een beetje Miranda – Me and You and Everyone We Know, The Future – July meets Woody Allen, maar wel met een flinke dosis authenticiteit én ‘magie’. Wat een fijne film was dit…
And we have a winner..! Nou, we hebben zelfs drie winnaars. Maar voordat ik hun namen hieronder openbaar maak even de volgende tip: wacht de volgende keer zo lang mogelijk met het invullen van zo’n poll, want vrijwel de gehele top 10 had zijn of haar voorspellingen pas in de laatste drie dagen ingevuld..! En ja, er was iemand die nul goede antwoorden had, maar die was zo wijs om zijn of haar naam niet…