Ja, Reinout Oerlemans is een geweldige producent, maar gewoon een gemiddeld regisseur. Ik bewonder z’n ondernemerschap en lef om zo’n grootse productie op te zetten, die er voor 98% ook nog geweldig uit ziet, production value-wise. Daarnaast zat de 3D-bril nog altijd wat in de weg, maar hij weet ook een tweetal keren écht goed gebruik te maken van deze techniek, en dat is een behoorlijk compliment uit mijn vingers. Helaas heeft het heroïsche verhaal van…
Het grootste probleem van Matthijs van Heijningen Jr.’s versie van The Thing is dat het eigenlijk een prequel is op de cult-classic van John Carpenter uit ’82 (met Kurt Russell), maar dat het qua opzet van het verhaal een remake is. En het lullige voor deze nieuwe versie is dan ook dat je de film constant vergelijkt met die eerdere versie (ik zeg bewust niet het “origineel”, want die van Carpenter was ook een remake),…
De makers van 50/50 hebben voor een gedurfde combinatie gekozen door een drama over de 27-jarige Adam die kanker krijgt deels te verpakken als stoner comedy. Niet alleen door een nogal lompe Seth – The Pineapple Express – Rogen op te laten draven, maar ook door het veelvuldige gebruik van medicinale marihuana en de leuke gevolgen daarvan te tonen. En ik moet zeggen: ik heb zowel keihard gelachen als tranen op voelen wellen, dus het is…
Yes, Attack the Block is een aardig tussendoortje waar je soms redelijk hard om kunt lachen, af en toe weg moet kijken vanwege de lugubere beelden, en waar zelfs iets van sociaal drama wordt getracht. Helaas lukt dat laatste niet echt, en misschien hadden ze dat ook niet moeten proberen. Door namelijk niet echt te kiezen blijft de film ook niet hangen, ook al voelde ik me halverwege de film wel meegesleept worden in de…
Ja, Moneyball doet iets raars. De film toont namelijk een strijd tussen het volgen van gevoel en instinct en het volgen van cijfertjes en statistieken, en het opmerkelijke is dat ik dus ook voor de personen was die deze rationele laatste weg volgen. Dat is natuurlijk de kracht van identificatie in film, maar het komt ook doordat Moneyball gewoon een goed en degelijk gemaakt sportdrama is over vechten tegen de gevestigde orde door een tweetal…
Allereerst: de kunst die je in Cave of Forgotten Dreams te zien krijgt kan je vervullen met ongeloof. De muurschilderingen in de Chauvet-grotten in de Ardèche zijn zo’n 33.000 jaar oud, ontdekt in 1994 en waren direct twee keer ouder dan de tot dan toe oudste bekende muurschilderingen (zoals die in Lascaux). Daarnaast zijn ze zó goed bewaard gebleven dat het moeilijk te geloven is dat ze écht zijn, maar tonen ze ook een spiritualiteit…
Nadat Bart Chabot laatst bij Pauw & Witteman een warm pleidooi voor The Whistleblower hield (en helaas toch ook wel iets verklapte) en ik op Facebook nogal geschokte reacties op deze film zag verschijnen wist ik dat ik ‘m snel moest zien. En op één of andere manier was ik bang dat het een wat cliché kritische film zou zijn, maar wat ik gisteren zag maakte me zó ontzettend kwaad dat ik in mezelf bijna dingen op…
Voordat ik deze vrij rechtlijnige documentaire over singer/songwriter Harry Nilsson zag kende ik ‘m eigenlijk alleen van die bloody indrukwekkende scène uit The Rules of Attraction, waarin we een meisje zelfmoord zien plegen in een badkuip terwijl de soundtrack Without You (YouTube, maar wees gewaarschuwd) van meneer Nilsson laat horen. Daarnaast wist ik dat een vriend van me, wiens smaak ik altijd behoorlijk waardeer, nogal groot fan van Harry Nilsson is, dus toen ik deze documentaire tegen…
Beginners is een mooie kleine maar zeer herinneringswaardige en behoorlijk autobiografische film van Mike Mills die iets aparts weet te bewerkstelligen: de film liet me zo’n ontzettend fijne maar vervaarlijke ‘filmverliefdheid’ voelen, terwijl de relatie die getoond wordt helemaal niet ‘perfect’ was. Als in: ik schrijf wel eens over ’t gevaar van te hard geloven in een verliefdheid die je alleen in films ziet, wat daardoor een obstakel kan zijn/worden in ‘echte’ relaties. Maar hier laat…
De reden dat ik deze film zaterdagavond keek was dat ik er best wat aardige dingen over had gehoord en die 7,1 op IMDb. Een 7,1 voor een film over een stel studenten die per toeval op een trollenjager in de Noorse bergbossen stuit, resulterend in een found footage-film (denk Cloverfield, The Blair Witch Project), met 1st-person camera en alles. Jammer dat ze af en toe toch breken met de illusie dat het écht gevonden…
In mijn review van de toch wel behoorlijk tegenvallende Killer Elite had ik het al kort over The Killer Elite uit 1975, een film met James Caan en Robert Duvall (die kort daarvoor ook al samen te zien waren in The Godfather en The Godfather: Part II, btw). Naast de vrijwel identieke titel zou de enige overeenkomst het schijnbaar incoherente verhaal zijn. Maar de aanwezigheid van Sam – The Wild Bunch, Straw Dogs – Peckinpah…
Okay, in ’t kort: Immortals is beter dan Clash of the Titans, ziet er net zo goed uit als 300 (misschien zelfs iets ‘mooier’), heeft een paar hele vette gevechten, maar is als film helaas niet zo goed als The Fall en The Cell, de twee eerdere films van de visueel hoogvliegende kunstenaar en regisseur Tarsem Singh. Daarnaast wordt de Griekse mythologie volgens mij net zo verkracht als de vrouwen in de door koning Hyperion…