Als je je gewoon aan de feiten houdt, dan kun je zeggen dat Lenny Bruce het pad voor alle hedendaagse komieken effende om te kunnen zeggen wat je wil zeggen, maar hier wel voor betaalde met z’n leven. Dat zou je ontzettend kunnen dramatiseren – wat overigens geweldig gebeurt in mijn favoriete film aller tijden – maar enkel de feiten in deze documentaire bezorgden me gisteravond ook al kippenvel. Daarnaast zijn ook vrijwel alle grote…
The Royal Tenenbaums is Wes Andersons derde film die ik een jaar of tien geleden al eerder zag, maar ik afgelopen vrijdag toch weer vrij ‘vers’ herontdekte. Een komedie over een depressieve familie, maar dan wel zo’n komedie waarbij je niet helemaal door hebt of het wel altijd gepast is om te lachen. En achteraf gezien bezorgt Owen Wilsons betrokkenheid als schrijver mij een extra rilling. Maar ook als je hier niets over weet, dan…
Mogelijk doordat ik het niet verwachtte, maar Madagascar 3 is een stuk leuker dan Ice Age 4. Nu is vergelijken niet nodig, maar ik vind het opmerkelijk dat deze serie – over een leeuw, zebra, nijlpaard en giraffe die in deel 1 de Central Park Zoo ontvluchtten maar in deel 2 er weer alles aan deden om terug te komen – eigenlijk steeds leuker wordt. Beste toevoeging is waarschijnlijk het circus, want hierdoor worden er…
In deze nieuwe van de Duplass-broers laten ze hun acteurs mogelijk wat minder improviseren dan in hun eerdere films (The Puffy Chair, Cyrus), maar herken je wel hun oprechte realisme. Daarnaast voegen ze nu een vleugje ‘magie’ toe, dat cynici als blowers- of hippiewijsheid zullen afdoen, maar door hun scherpte (in zowel dialogen als verhaallijn) raakten ze me wederom behoorlijk. Hun mumblecore-achtergrond geeft de film ’n extra realimse, en in combinatie met bescheiden locaties krijgt…
Dit vierde deel in de Ice Age-franchise is ’n echte familiefilm en eigenlijk de eerste van de vier waarbij ’t me opviel dat ik ‘m iets te ‘kindvriendelijk’ vond. “Kinderachtig” vind ik iets te negatief klinken, want ik heb zeker wel genoten, maar de vele nieuwe en zeer kleurrijke karakters lijken vooral te zijn toegevoegd om ’t wat kale verhaaltje te verdoezelen en de jongsten te vermaken. Daarnaast worden tieners gelokt door de stemmen van…
Ook al voel ik dat ‘ongemakkelijk realisme’, waar Andrea – Fish Tank, Red Road – Arnold inmiddels bekend om staat, lang niet altijd even graag, ze weet die sfeer in haar erg opmerkelijke versie van Wuthering Heights wel zeer goed neer te zetten. Je moet er alleen wel de rust voor hebben en de tijd voor willen nemen om je onder te laten dompelen. Want dan is ie zeker indrukwekkend en blijken al die donkere…
Voor mij persoonlijk is Uncertainty een erg belangrijke film, maar dat heeft meer met de structuur dan met de inhoud te maken. Het is namelijk een wat experimentele film die als film helaas niet helemaal uit de verf komt, ondanks de prachtige cinematografie. Een verliefd stel gooit midden op de Brooklyn Bridge een muntje op en besluit aan de hand daarvan hun Fourth of July door te brengen. De één rent richting Manhattan, de ander richting…
Ook al kwam de documentaire mogelijk wat moeilijk van de grond – Jonathan Demme en zelfs Martin Scorsese werden ooit aan dit project gekoppeld – uiteindelijk weet The Last King of Scotlands regisseur Kevin Macdonald een vrijwel perfect en compleet verhaal te vertellen over één van de meest indrukwekkende muzikanten van de afgelopen vijftig jaar. Als ik als reggae-leek moet antwoorden op de vraag hoe ‘waar’ de tagline “the definitive story” is, dan zou ik…
De reden dat Mel Gibsons nieuwste onder twee titels uit wordt gebracht heeft mogelijk te maken met de straight-to-VOD-release in Amerika. Wij Europeanen mogen de volle mep betalen voor deze film over een professioneel overvaller die in een Mexicaanse ‘gevangenis’ terechtkomt en daar via allerlei slinkse wegen uit moet zien te komen. Tussendoor moet hij ook nog een jong manneke zien te redden, want door de te verwachten ontsnapping kan zo’n Amerikaanse film natuurlijk niet…
Ik kan me nog exact ’t moment herinneren dat ik kennis maakte met Charles Bukowski’s werk, toen ik in ’n boekwinkel een boek van ‘m opensloeg en meteen gegrepen was door de eerste zin die ik las. Ook heb ik Theo Maassen ooit bedankt dat ie mij en vele anderen kennis liet maken met Bill Hicks, toen hij één van de Zomergasten was. En afgelopen zondag zag ik And Everything Is Going Fine, een documentaire…
Ik verschuil me wel vaker achter ’t zinnetje “…één van de lastigere films om te recenseren“, en ik voel ‘m nu ook weer opkomen, ware het niet dat ik drie dagen later nog altijd behoorlijk geïntrigeerd ben door deze nieuwste van David – A Dangerous Method, Videodrome – Cronenberg, en dat is een steeds groter compliment aan ’t worden. Want naast ’t feit dat Cronenberg zeer gedurfd zo’n risicovolle film aflevert, die het publiek zeker…
Eén van de grotere verrassingen van dit jaar, deze driedelige Britse miniserie met drie totaal verschillende onderwerpen en individuen, gezet in een zeer nabije maar technologisch nét iets verder gevorderde toekomst. Elke aflevering heeft een andere cast en regisseur en een compleet ander onderwerp, maar allemaal met eenzelfde ’techno-paranoia’ gevoel. Dat maakt deze tv-miniserie heerlijk scherp, en dan is ie ook nog ontzettend goed geschreven… Het knappe aan de scenario’s van journalist en tv-presentator Charlie…