Door een zware verkoudheid/griep heb ik een paar dagen weinig recensies geschreven, waardoor ik dus weer een paar films ’terug’ moest halen. Dat ik daarbij heel even vergat dat ik J. Edgar afgelopen vrijdag zag kun je dus deels toeschrijven aan die ‘overall snot-sufheid’, maar het komt ook wel deels doordat ik de film gewoon niet zo goed vond als ik hoopte. Waar het karakter van John Edgar Hoover ongelooflijk interessant is om een scherpe…
Never judge a movie by its poster, had ik al veel eerder tegen mezelf moeten zeggen. Ik weet ook niet zeker of het de poster was die me ‘lange’ tijd tegenhield deze film te zien (mogelijk kwam ’t grotendeels ook wel gewoon omdat mijn videotheek ‘m niet ingekocht had), maar ik ben maar wat blij dat ik ‘m nu gezien heb. Een lach, een traan, maar vooral een heerlijke American indie van een regisseur die misschien…
Erg interessant, maar ik weet niet in hoeverre dat ook het geval is voor iemand die niks met schrijven, journalistiek of het krantenwezen heeft. Page One: Inside the New York Times biedt namelijk letterlijk een kijkje in de keuken van misschien wel de beroemdste en meest gewaardeerde krant ter wereld en stelt de terechte vraag of een traditionele krant nog wel een plaats verdient in het huidige digitaliserende medialandschap. Op de vraag of de New York…
Natuurlijk moet ik allereerst melden dat ik in een zeer bescheiden functie heb meegewerkt aan Doodslag. Dat maakt het natuurlijk lastig om ‘objectief’ naar de film te kijken, but then again: dat is het, als het goed is, natuurlijk altijd. Ik zal echter trachten m’n extra kennis en liefde voor het project terzijde te schuiven, en gewoon beginnen te melden dat veel mensen behoorlijk geraakt de zaal verlieten. Een vriendin van me vertelde me zelfs…
Een documentaire over het leven van schaaklegende Bobby Fischer maken die niet indrukwekkend is lijkt me vrij lastig, want wát een interessant onderwerp voor een film is hij. Niets ten nadele overigens van regisseuse Liz Garbus, die in 1999 al een Oscarnominatie in de wacht sleepte voor een documentaire over de Amerikaanse Angola-gevangenis. Deze keer zal ze echter geen nominatie ontvangen, en de enige reden daarvoor is dat dit een HBO- en dus TV-documentaire was,…
Ik was wat huiverig om deze film te kijken, omdat hij mogelijk nu pas in NL verschenen is omdat het schrijvende en regisserende Mulroney-stel ineens aandacht krijgen omdat ze ’t scenario van Sherlock Holmes: A Game of Shadows hebben geschreven. En dat voorspelde namelijk niet echt veel goeds. Maar ik moet zeggen: Paper Man is verrassend genoeg een American indie (hoe ze daarom ooit bij Sherlock betrokken zijn geraakt is voor mij een raadsel) en ook…
Okay, hier is mijn lijstje van dit jaar. Op de valreep is er nog één film toegevoegd, en moest ik er dus ook nog één uit de lijst gooien. Zoals ik ook nooit punten of sterren aan m’n films geef (daarmee verdwijnt namelijk direct een deel nuance), daar is het voor mij ook vrijwel ondoenlijk om ze op iets anders dan alfabetische volgorde te zetten. Daarbij staan sommige films in de lijst omdat ik er…
Wat een gruwelijk interessante (en ‘publiek-verdelende’) film is dit. Essential Killing is namelijk een film die zo stevig blijft hangen en mij ook duidelijk maakte dat ik nog altijd niet onbevooroordeeld naar films kijk, met ook nog eens een geweldige rol van Vincent Gallo en een thematiek die ik nog maar net begin door te krijgen. En daardoor ook een film die door veel recensenten hoog wordt aangeschreven, bij het grote (meer geconditioneerde) publiek weinig…
Het tweede lijstje zo tegen het einde van ’t jaar. Gisteren kon je “mijn top 5 documentaires” al zien (ik kijk bewust die docu over Bobby Fisher niet voor zondag) en morgen plaats ik m’n échte lijst met “mijn top 25 films van 2011”, en dat is bloody lastig. Okay, hieronder het genummerde lijstje, dus mijn favoriete komedie staat bovenaan: Bridesmaids Ik vind Kristen Wiig de grappigste vrouw op aarde, en met deze film laat ze…
Ja, eigenlijk is er vrijwel niks mis met Hasta la Vista!, een Belgische roadmovie over drie gehandicapten die nu eindelijk wel eens willen ‘poepen’ en daarmee hun maagdelijkheid verliezen. Hun streven wordt prangender als blijkt dat één van de jongens nogal haast heeft, want zijn rolstoelkluisterende ziekte is terminaal. De film zit qua balans tussen humor en drama behoorlijk goed, is zelfs lichtjes gebaseerd op feiten, maar neemt ook nergens écht risico’s. Dat kun je…
Okay, de eerste in het rijtje van lijstjes van “mijn top .. … van 2011“. Omdat ik dit jaar nóg meer films heb gezien dan voorheen heb ik ’t dit jaar wat onderverdeeld. Het was wederom vrijwel niet te doen om een kort lijstje te maken, dus ik heb naast m’n reguliere “top 25 films van 2011” (die volgt overmorgen) dit jaar ook “mijn top 5 komedies” (die volgt morgen) en dus ook deze “top…
Damn, wat pakte die keuze anders uit dan ik vooraf dacht… Na drie/vier dagen Kerst, met veel lekker eten en teveel drank, wilde ik op derde Kerstdag weinig liever dan herstellen door te vluchten in een film. Omdat ik van andere Godard-films – zoals A bout de souffle en Le mépris – heerlijk genoten heb, was ik in de verkeerde veronderstelling dat Pierrot le fou me het gewenste ‘makkelijke’ escapisme kon bieden. Maar nogmaals damn!, want dit is een film waarvan…