Westworld (1973)

Stel je voor: je loopt als cowboy een saloon binnen en dan ineens kom je Yul Brynner tegen; één van de coolste gasten die ooit op het witte doek te zien was (onder andere in The Magnificent Seven). Hij stoot je aan en daagt je niet veel later uit voor een duel. Het loopt je waarschijnlijk dun door je broek, maar als er ‘getrokken’ wordt knal jij hem keihard overhoop, omdat je sneller bent…? Of…

Melancholia (2011)

Een populist zou lekker kort door de bocht zeggen dat je blij mag zijn als Melancholia je niet raakt. Naast het feit dat ik m’n afkeer tegen populisme graag toon, neem ik m’n bochten ook graag genuanceerder en ruimer. Ook ben ik wel eens hard uit diverse bochten gevlogen, maar mogelijk dat daardoor Melancholia mij zo behoorlijk hard onderuit schopte. Ik denk namelijk dat om te begrijpen/voelen wat Lars von Trier met deze film wil,…

Cowboys & Aliens (2011)

Vanaf het moment dat ik de titel van deze film voor het eerst hoorde dacht ik al: “Die gaan we maar niet al te serieus nemen”. Maar toch word ik wel moe van het typen van dingen als: “Heb lage verwachtingen, en hij is vermakelijk. Verwacht ook maar iets, en hij valt tegen”, want dan zou ik me dus neergelegd hebben bij de gedachte dat zomer-blockbusters niet ‘goed’ mogen zijn, en dat wil ik niet.…

Rise of the Planet of the Apes (2011)

Ja, Andy Serkis is geweldig in z’n motion captured rol als Caesar, de chimpansee die uiteindelijk een groep apen aanvoert in hun poging te ontsnappen aan de mensen die hen gevangen houden. Maar hoe eng is het dat een voornamelijk computer generated karakter het interessantse karakter is in een film, met de meeste diepgang en dramatische ontwikkeling? Aan het eind van de film juichte zo’n beetje iedereen voor de apen. Zou de in Hollywood debuterende…

Green Lantern (2011)

Aan het begin van Green Lantern krijg je zoveel voice-over informatie over je heen gegooid, dat ik op een gegeven moment dacht: “Sow, dat is een flinke hoeveelheid quatsch die je zomaar effe moet aannemen“, en eigenlijk raak ik daarmee meteen m’n vrijwel allesoverheersende kritiek op deze film: zet je noodzaak voor geloofwaardigheid, motivaties en dramatische ontwikkeling aan de kant, want anders ga je deze film erg slecht vinden. Mij lukte dat niet, en ondanks…

Super 8 (2011)

Of het nou een hommage aan of een kopie van Spielberg-films als E.T., Close Encounters of the Third Kind en The Goonies is of niet, ik was behoorlijk en zeer aangenaam verrast door Super 8. En dan bedoel ik niet dat het verhaal zo enorm verrassend is, maar dat J.J. Abrams in deze tijd van simplificaties juist een film in die stijl, met zo’n rustige opbouw en met zo’n ‘kleine’ essentie heeft durven en kunnen…

Captain America: The First Avenger (2011)

Yes, Captain America: The First Avenger voldoet erg goed als superheldenfilm. Misschien dat ie net wat minder indruk maakte dan de eerste Iron Man, maar hij was zeker beter dan Thor (die ik best okay vond), en zeer zeker beter dan Iron Man 2. En ergens heeft de film een nostalgisch gevoel van hoe Amerika graag gezien wil worden: als hulpverleners en verdedigers van de vrije wereld. Een beetje zoals de Amerikanen Europa bevrijdden van…

Damnation Alley (1977)

Hahaha, ondanks de voor die tijd zelfs gruwelijk slechte visual fx kon ik deze post-apocalyptische roadmovie níet afzetten. Misschien wel vanwege ’t hoge ‘camp’-gehalte, de absurde ontknoping en de gigantische schorpioenen. Of zou het de aanwezigheid van George – Breakfast at Tiffany’s, The A-Team – Peppard (mét sigaar, pré-The A-Team!) en Jan-Michael – The Mechanic, Airwolf – Vincent zijn geweest, of de underdog-charme van de onmogelijkheid om tegen die andere science-fiction film van dat jaar op…

Transformers: Dark of the Moon (2011)

Ja, Transformers: Dark of the Moon is een stuk minder irritant dan deel 2 (Rise of the Fallen). Dat is echter nog geen compliment! Waar ik dit derde deel wel mee wil complimenteren is de overweldigende actie, maar dat was niet echt een verrassing, als je de trailer al een paar keer gezien hebt. Toch weet Michael Bay weer het maximale uit de computer-generated imagery te halen. Wat een ontzettend spektakel..! Het is goed dat…

Kiss Me Deadly (1955)

M’n drang om deze klassieke film noir uit 1955 te gaan kijken groeide de laatste maanden behoorlijk. Een vriend vertelde me er al een keer over, en een paar weken geleden las ik iets over de link tussen deze film en QTs Pulp Fiction. Ik was dan ook blij dat ik ‘m afgelopen vrijdagavond dan ook eindelijk kon opzetten. Helaas heb ik ‘m gisteravond (zondag) pas afgekeken, want ik was vrijdag wat te moe. Wat…

X-Men: First Class (2011)

Yes yes, ik vond ‘m gaaf..! Zeker na het in mijn ogen teleurstellende derde deel (The Last Stand) en het best belabberde Wolverine was het fijn een X-Men-film te zien die zich kan meten met de eerste twee delen. Matthew Vaughn heeft genoeg tijd voor het verhaal genomen, ook al is er vaker voor ‘comic relief’ dan voor ‘diepgang’ gekozen, de actie is GROOTS en de special fx zijn tenminste weer meer dan voldoende. In…

Never Let Me Go (2010)

Okay, ik zit me dus letterlijk af te vragen of ik wel een recensie kan schrijven die genoeg eer doet aan de subtiliteit die Mark Romanek in Never Let Me Go aan de dag weet te leggen. Alles wat ik schrijf voelt al snel als een olifant in die spreekwoordelijke winkel. Misschien is een feit dan wel het ‘veiligste’: Never Let Me Go zal aan het eind van het jaar zeker in mijn top 10…