Direct vanaf het leuke zelfspottende en verrassende begin verwachtte ik al dat deze film wel eens ’n stuk leuker zou gaan worden dan ik vooraf had gedacht, en ik kreeg behoorlijk gelijk. Dat ie van de maker van The Wackness en vooral 50/50 was wist ik vooraf niet, maar dat verklaart waarschijnlijk direct waarom deze eerste rom-com-zombiefilm sinds Shaun of the Dead zo’n fijn tempo heeft en gewoon een goede balans weet te vinden tussen spanning,…
Zo, dat was ’n leuke kleine en vrij aangename verrassing, deze super-low-budget Noorse film over ’n stel schoonmakers dat in ’n afgelegen huisje ’n wel erg merkwaardige ontdekking doet. En dat de Noorse mythologie ’n mooi inspiratie kan zijn zag je mogelijk al door Troll Hunter, alhoewel die film mogelijk wat meer entertainment bood. Thale is ’n rustigere maar creapy film, die vooral spiritueel wat interessanter is… Het verhaal Ondanks dat je Thale natuurlijk op…
Hansel & Gretel: Witch Hunters toont het sprookjesduo als volwassenen die het trauma uit hun jeugd trachten te verwerken door de ultieme heksenjagers te worden. Na het lezen van die zin weet je al dat de film op z’n hoogst ’n lekkere guilty pleasure kan worden, waar ie voor ’n deel ook wel in slaagt, maar de manier waarop het originele verhaal is verbasterd tot slechts ’n wraakmotivatie maakt van de film ’n soort van…
Heerlijk om wederom ’n classic te kunnen ontdekken, maar ik had eigenlijk niet verwacht dat deze remake van ’n nog klassiekere film (uit 1956) ook nog eens zulke goed geschreven scènes bevatte dat de film, ondanks het vrij absurde gegeven hoe de snatchers naar onze planeet komen, ook qua geloofwaardigheid enorm spannend is. Daarnaast bevat de film ’n aantal scènes die ik waarschijnlijk nooit meer ga vergeten, was het erg fijn om niet alles spoonfed te krijgen…
Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat Sinister toch nét wat langer blijft hangen dan ik net na het zien van deze Ethan Hawke-horrorfilm verwachtte. En dat komt niet alleen doordat de film echt ’n paar ‘heerlijk’ heftige schrikmomenten bevat, maar op één of andere manier voel ik ook een lichte neiging om langer na te denken over het hoe en vooral waarom van wat je ziet gebeuren. Nu verwacht ik dat die ‘zoektocht’ geen belangrijke…
Maker Jan van IJken mag op www.facinganimals.com dan wel zeggen dat z’n film “…not a pamphlet against intensive farming, but a visual essay about the complex, intriguing and sometimes confusing relationship between man and animal.” is, maar hij deed ’t bij mij wel erg goed als extra eye-opener, want wát ’n heftige, pijnlijke maar ook ontzettend goed gemaakte documentaire is dit. Van IJken vindt ’n perfecte balans tussen het tonen van de gruwelijkheden die plaatsvinden zodat…
Op de één of andere manier krijg ik wel eens extra sympathie voor ’n film, vooral als ie nogal snel wordt afgezeken door ’t mainstream-publiek. Mainstream-horror-publiek in deze. Daarnaast is The Bay ’n bewuste mockumentary van de regisseur die ons ook ooit Rain Man, Good Morning Vietnam en recentelijker het geweldige You Don’t Know Jack voorschotelde, among a lot of others. Dat Barry Levinson nu met ’n redelijk gekunstelde maar zeker opmerkelijke found footage-film over de…
Er was ’n tijd dat ik ‘de nieuwe Kevin Smith’ zo snel mogelijk moest zien. Bij Red State was dat niet ’t geval, wat mogelijk komt door z’n tegenvallende Cop Out, maar ook doordat ik weinig tamtam hoorde rondom deze film. Nu ik ‘m heb gezien begrijp ik het ontbreken van die spreekwoordelijke tamtam wel, maar op één of andere manier vond ik Red State zeker wel vermakelijk. Mogelijk omdat het overduidelijk laat zien hoeveel…
The Raven is ’n toonbeeld van ’n film die valt of staat bij je verwachtingen. Verwacht je een intieme kijk in het hoogstwaarschijnlijk getroebleerde leven van Edgar Allan Poe, één van ’s werelds grootste (horror)schrijvers, dan kom je bedrogen uit. Al is de film waarschijnlijk wél geïnspireerd op het nogal eigenaardige einde van Poe’s leven. Verwacht je echter ’n wat aparte kostuumfilm waarin wel degelijk wat gruwelijkheden voorbijkomen, zoals je die mogelijk kent uit de Poe’s verhalen…
Waar Rodrigo Cortés zich in z’n ‘debuut’-film Buried wel móest inhouden, omdat de locaties en karakters door ’t interessante gegeven tot ’n minimum waren beperkt, daar lijkt ie dat in Red Lights nogal graag te willen compenseren, want deze film bevat juist téveel. Zoals teveel zijlijntjes en afleidende bijrollen die nergens echt nuttig lijken en juist wat in de weg zitten. Daarbij bevat de film een compleet uit de bocht vliegende climax, die me heel…
Helaas, waar ik behoorlijk hard moest lachen om het eerste deel, die over-the-top ‘fout’ was, daar gaan ze met dit tweede deel aardig de mist in. Blijkt dus toch lastig om de juiste balans tussen quatsch, siliconen, verhaal en horror te vinden. Je kunt dan ook beter het eerste deel nog een keer kijken, dan dat je geld uitgeeft aan deze. Ondanks de aanwezigheid van good old Gary Busey én David – The Hoff – Hasselhoff……
Het regisserende stel achter het behoorlijk angstaanjagende Open Water komt nu met zo’n horrorfilm waar veel jonge vrouwelijke actrices zich in moeten ‘bewijzen’, en in dit geval is het Silent House, over een jonge vrouw in een huis dat meer is dan enkel een huis, of toch niet? De jonge actrice die zich makkelijk staande houdt is Elizabeth Olsen, de rijzende ster uit Martha Marcy May Marlene. De film houdt zich, ondanks dat ie af…