Prachtig hoe je met zo’n ‘klein’ verhaal zo’n enorme impact kunt hebben. Ondanks dat het pas regisseur Jeremy Saulniers tweede lange speelfilm is (na één of andere Hallowoon-moord-komedie?), lukt het hem om een sfeer neer te zetten die een zeer getalenteerd filmmaker doet vermoeden. Daarnaast zet hij volledig oordeelloos een kant van Amerika neer, waardoor ik meer ‘inzicht’ kreeg in iets dat ik normaliter ook te ongenuanceerd afdeed als “domme redneck-retoriek”. Dus naast een rustige maar…
Damn..! Ik kan je op allerlei (verkeerde) manieren naar deze film lokken, maar dat ga ik niet doen. Want Under the Skin is gruwelijk indrukwekkend, als je open staat voor dit ‘soort’ films. En dan kan ik zeggen dat het een intrigerende science-fiction-drama-thriller is, maar ook dan krijg je mogelijk de verkeerde verwachtingen. Misschien kan ik het beste zeggen dat je je voor moet bereiden op iets wat je waarschijnlijk nog nooit gezien hebt (of…
Het interessantste aan Joe is dat dit de samenwerking is tussen zowel een regisseur als acteur die beiden nogal ‘divers’ zijn in de films die ze maken, om even een eufemisme te gebruiken. Waar Nicolas Cage bijna een parodie op zichzelf is geworden (in films als Drive Angry 3D en Ghost Rider bijvoorbeeld), schuwt David Gordon Green er niet voor om iemand voor de grap te laten verkrachten door een minotaur (in Your Highness) of het…
Spike Jonze heeft met Her een film gemaakt die mogelijk eenzelfde ‘status’ als Lost in Translation kan krijgen, en de link met deze film (van Jonze’ ex-vrouw!) gaat verder dan Scarlett Johanssons betrokkenheid bij beide films. Maar Her is vooral ook een film die geweldig gebruik maakt van een nogal apart gegeven, maar juist doordat je dat gegeven wel moet (en zeer waarschijnlijk ook ‘makkelijk’ wilt) accepteren om van deze film te genieten, biedt dat…
Geweldige sfeer, intrigerend mysterieus, zeer fijne cast, prachtige beelden, interessante cultuurhistorishe zijstapjes, maar wel gezien in een volledig lege zaal: mijn beleving van Jim Jarmusch’ Only Lovers Left Alive was daardoor zowel indrukwekkend als raar. Het was voor mij – mede doordat ik fan ben van Jarmusch – een geweldige film, maar ik ben ‘m ook nog wat aan het laten bezinken om er nog meer uit te halen. Want de film zit overvol met…
Bij mij geïntroduceerd als een “WTF..!??“-film, wat gezien het bronmateriaal helemaal niet zo verwonderlijk is, was ik vrij snel overtuigd dat ik deze Bad Lieutenant meets Donnie Darko en It’s All Gone Pete Tong meets Trainspotting ‘terug’ naar The Bad Lieutenant direct wilde zien. Want naast een nogal opvallende en vooral lompe film over coke, hoeren, drank en Schotland, bevat de film een paar geweldige covers van prachtige nummers, met als climax één van m’n favoriete nummers aller tijden.…
Direct na afloop van La grande bellezza zei ik letterlijk: “Ik nam die Golden Globes sowieso al niet zo serieus, zie ook de rare spreiding van de grote prijzen dit jaar, maar dat deze film van La vie d’Adèle heeft gewonnen, dat vind ik wel erg raar“. Nu ik de film een paar dagen heb laten ‘bezinken’ komen er echter steeds meer geweldige dialogen, scherpe analyses van ‘de mens’ en nog wel meer initieel verborgen…
La vie d’Adèle is inderdaad de prachtige film die misschien wel volledig terecht de Palme d’Or won op het afgelopen Cannes filmfestival (ik zag nog lang niet alle andere genomineerde films, vandaar m’n ‘twijfel’), overigens voor het eerst in de geschiedenis uitgereikt aan zowel de regisseur (Abdellatif – La graine et le mulet – Kechiche) als de twee hoofdrolspeelsters Adèle Exarchopoulos en Léa Seydoux. Een geweldig subtiel, rustig en naturel verhaal over een meisje dat…
Il futuro is echt zo’n critics’ favorite waar het grote publiek, door het zeer kleine verhaaltje, weinig mee zal kunnen, verwacht ik. Ik vond het echter wel een interessante en mooie film over een tweetal psychologisch beschadigde kids die een manier moeten zien te vinden om met hun verlies om te gaan. Maar dan wel gezet in een heerlijk lome en sensuele sfeer, die van verwarrend en dreigend naar iets van hoop lijkt te hinten.…
Deze film met een heerlijk foute spoiler in de titel is een beetje Richard Linklaters A Scanner Darkly (niet alleen qua drugservaring, maar ook qua slacker-types uit Linklaters eerdere films) meets kwantummechanica meets spiritualiteit meets Richard Kelly’s Southland Tales, maar dan wel wat ‘kleiner’ uitgevoerd door Don Coscarelli, die mij een jaar of zeven geleden al heerlijk aangenaam verraste met Bubbo Ho-Tep, ook zo’n absurde mix van komedie en horror. En in z’n nieuwste gooit ie daar nog wat…
Dreamworld is een zeer kleine en onafhankelijk gemaakte Amerikaanse film, maar die voor liefhebbers van American indies zeker de moeite waard is. Het acteerwerk is zo naturel dat je je afvraagt of er wel geacteerd wordt. Over de alledaagse zoektocht naar liefde, het al dan niet volgen van je dromen, het loslaten van oude ideeën, leren van je fouten, accepteren van jouw tekortkomingen én van die van anderen, et cetera. En gezet in de kunstenaarswereld van…
Jean-Pierre – Delicatessen, Amélie – Jeunet heeft met The Young and Prodigious T.S. Spivet een erg vermakelijke en licht magisch-realistische roadmovie gemaakt, een beetje in de sfeer van Big Fish en Moonrise Kingdom. Net als bij Scorsese’s Hugo is het wel wat lastig om de juiste doelgroep te bepalen, want hij is zeker ook leuk voor kids. Alhoewel zij het drama over een overleden tweelingbroertje en een daardoor wat apathisch geworden gezin waarschijnlijk niet mee…