Gebaseerd op een toneelstuk (uit 2011) wordt de opzichtige boodschap wat ‘aandoenlijk ouderwets’ aangekleed, maar vooral Shea – The Wolf of Wall Street, Joker – Whigham speelt misschien wel z’n beste (en meest kwetsbare) rol ooit. Helaas niet helemaal in balans en wat vergezocht af en toe, maar ook dat wordt grotendeels goedgemaakt door een paar zeer memorabele en scherp observatieve scènes over hoe toxic masculinity ook mannen in de weg kan zitten. Ja, deze…
Zo, ik twijfel nog of ik “komedie” aan moet vinken als genre bij dit negende deel in deze snelle-auto’s-mooie-meiden-en-stoere-mannen-filmserie, maar heb inmiddels “fantasy” wel al aangevinkt. Want damn, wat een enorme bak ongeloof moet je spreekwoordelijk kunnen opschorten om van deze foute (en af en toe lachwekkende) ‘007 on steroids‘ te kunnen genieten zeg! Met opvallend veel familieachtergronddrama, wat het allemaal een beetje aandoenlijk maakt. Waardoor regisseur Justin Lin (van de delen 3, 4, 5…
Omdat hij één van de regisseurs en editors van Saturday Night Live is, volgde ik Oz Rodriguez al een tijdje op Instagram. Dat hij met hulp van SNL-baas Lorne Michaels nu zijn tweede (na het hier niet uitgebrachte Brother Nature) film kon maken – naar eigen zeggen de eerste film die echt de Dominicaanse bevolking in de NY’se Bronx in de hoofdrol zet (vandaar ook Zoe – Avatar – Saldana’s cameo?) – voorspelt niet direct…
Het is lang geleden dat ik zó onder de indruk was van een film, en nog langer geleden dat ik wilde dat de film zou stoppen, zodat ik met m’n applaus kon beginnen..! Wat een ontzettend goede film is Joker zeg, met een megalomaan-goede Joaquin Phoenix (die weer bewijst één van de heersende acteerkoningen te zijn), maar vooral een film die me dingen liet voelen waarvan ik niet zeker was of ik die wel ‘mocht’…
Ondanks dat Vice maar één van de acht Oscarnominaties wist te verzilveren, is dit politiek-maatschappelijk toch wel één van de belangrijkste én leukste (lees: “schrijnend grappige”) films van het jaar. Auteur Adam McKay ontgroeide z’n heerlijk-foute-humor-imago (denk Anchorman, Step Brothers, The Other Guys) natuurlijk al met de perfecte financiële-crisis-filering The Big Short, en weet in Vice op vergelijkbaar toegankelijke wijze een mogelijk nóg belangrijker onderwerp voor vrijwel iedereen interessant te maken. Want ook al gaat…
Allereerst: First Man gaat over Neil Armstrong, niet zozeer (en zeker niet enkel) over zijn prestatie als eerste man op de maan. Allertweet: ondanks dat het nooit bewezen is, zijn er veel mensen die denken dat Armstrong leed aan het Syndroom van Asperger (een ‘mildere’ vorm van autisme). Daar werd in de jaren 50-60 van de vorige eeuw ook nog niet op getest, en het maakt voor z’n prestaties natuurlijk ook geen snars uit, maar…
Bad Times at the El Royale was vrijwel precies wat ik ervan verwachtte en/of hoopte, misschien wel grotendeels omdat ik er vooraf vrijwel niets vanaf wist. Ja, doordat ie geschreven en geregisseerd was door Drew – Cloverfield, The Cabin in the Woods – Goddard, verwachtte ik wel iets dat commercieel maar wel ook off beat zou zijn, en ik wist dat er ook wel wat goede acteurs in zaten (dat het er zoveel waren, wist ik…
Natuurlijk kon een vervolg op Denis – Arrival, Blade Runner 2049 – Villeneuve’s succesvolle Sicario niet uitblijven, maar ondanks dat Sicario: Day of the Soldado nog altijd een best vette film is (vooral vanwege de coolheid van Benicio Del Toro en het lompe van Josh Brolin), is de grootste kracht uit het origineel – die mega-cynische kijk op de Amerikaanse drugsbestrijding – nu slechts een plot-device. Een plot dat redelijk is hoor, maar ik vind…
Vanaf de begincredits is al duidelijk dat Cop Car geen standaard formulefilm is, en de film boeide me van begin tot eind behoorlijk. Ergens is het de ultieme avontuurlijke jongensfantasie, die mij (als ‘volwassene’) af en toe wel wat ‘bezorgd’ deed zijn, mede omdat onze jonge hoofdrolspelers, vanuit een combinatie van stoer doen/groepsdruk en naïviteit, niet helemaal door hebben wat ze allemaal aan het doen zijn. Dat dat in hun wereld allemaal wel geloofwaardig blijft is…
Een film die een beetje het midden houdt tussen de Luc Besson-lopendebandfilms en (betere) vliegtuigthrillers als Flightplan en Red Eye, dat is Non-Stop in een notendop. Flink wat actie en ‘momentum’ gejat van Liam Neesons Taken-franchise en aardig spannend tot het eind, maar helaas lijkt de uiteindelijke afwikkeling ook door de makers niet echt serieus genomen te zijn. De grootste oorzaak hiervoor is dat de motivatie van de bad guy volledig wordt overschaduwd door het plot. Maar…
Eigenlijk ademt alles aan American Hustle klasse uit, van het scenario tot het acteerwerk, van de soundtrack tot de make-up & hair-afdeling. Een film over het grijze gebied dat je betreedt als je als oplichter je hele leven ook omgooit om je karakter te kunnen spelen. Gooi daar nog een geweldige cameo bij, die gelukkig ook niet op de aftiteling staat, en je hebt een topfilm. Al raakte de film me toch net wat minder dan…
Voor mij persoonlijk is dit nieuwe meesterwerk van Martin Scorsese nu al de belangrijkste film van het jaar, maar ik durf er daarnaast ook wel wat op te zetten dat deze film in mijn top 5 van 2014 gaat komen. Mogelijk een beetje vroeg voor zo’n grote conclusie, maar zoveel indruk maakte The Wolf of Wall Street op mij. Vier dagen na het zien ‘zit’ ik er nog altijd behoorlijk in en voel ik nog…