Lucky (2017)

Of Harry Dean Stanton ‘wist’ dat hij twee weken voor de release van deze film zou sterven weet ik niet, maar wat een prachtige lofrede/eerbetoon aan één van de beste acteurs aller tijden is Lucky mede daardoor geworden zeg. Over een stoere atheïst die aan ’t eind van z’n leven toch wel angstig lijkt te worden vanwege het onvermijdbare einde, maar er ook achter komt dat er aardig wat mensen om hem geven. Waardoor hij…

Straight Time (1978)

Een film die me laat denken aan meesterwerken als Five Easy Pieces, Taxi Driver, Cool Hand Luke en zelfs Drive, is natuurlijk voor elk filmliefhebber een must. En dan ken ik genoeg mensen die nog veel meer van dit soort 70’ies-misplaatste-eenlingen-met-een-onvermijdbaar-lot-films kennen, die waarschijnlijk nog vele en betere links naar/met andere films weten te leggen (ik las bv. ook dat Michael Mann ooit een eerste versie van het script schreef, járen voordat hij zelf bv.…

The Missouri Breaks (1976)

Het is waarschijnlijk niet zo raar dat deze western bij z’n release nogal afgebrand werd, want regisseur Arthur – Bonnie & Clyde – Penn lijkt er nogal genoegen in te hebben geschept om juist te spelen met de heersende conventies. Daarnaast was het – door de aanwezigheid van Jack Nicholson en Marlon Brando – één van de most highly anticipated films van het jaar, gingen er talloze verhalen de ronde over de grilligheid van Brando…

Seven Psychopaths (2012)

Wat ’n heerlijke film is Seven Psychopaths! Althans: dat vind ik. Als ‘broodschrijver’ denk ik namelijk dat deze film voor niet-schrijvers wel eens wat ‘verwarrend’, too much of overdreven hip zal zijn. Denk Adaptation meets Slipstream, maar dan nog ’n stuk ‘zelfbewuster’. Op IMDb variëren de reacties van “Best screenplay ever” tot “Worst film of the year“, en ook al zou ik me eerder aan willen sluiten bij die eerste quote, dat is ook zwaar…

Alien (1979)

Met de aanstaande release van Prometheus vond ik ’t toch wel eens tijd om de Alien-quadrilogie nou eens goed te bekijken. Gisteren was het zover, en ik kwam er tijdens ’t kijken van deze vier films achter dat ik dit eerste deel in elk geval nooit helemaal gezien had (en van de overige delen ook enkel stukken uit Alien: Resurrection op TV). Natuurlijk kende ik de ‘geboortescène’ met John Hurt wel, wist ik wie de uiteindelijke…

Bukowski: Born into This (2003)

Charles Bukowski is de meest persoonlijke, authentieke en eerlijke schrijver waar ik ooit iets van gelezen heb. Zijn boeken en gedichten geven je direct toegang tot z’n ziel, omdat hij geen zin, tijd en/of energie had om het leven waar hij over vertelde met metaforen aan te kleden. Maar als je zo goed en direct het leven kunt beschrijven, dan heb je die omwegen ook helemaal niet nodig. Gisteravond zag ik eindelijk de documentaire Bukowski:…

This Must Be the Place (2011)

Voor de echte filmfans hoef ik natuurlijk niets meer te doen dan naar de poster te verwijzen, want die ouwe Robert Smith/Keith Richards/Michael Jackson/Ozzy Osbourne-lookalike is niemand minder dan Sean Penn. En dat je letterlijk na twee minuten al niet meer ziet dat het Penn is, is niet alleen een groot compliment aan de acteur zelf, maar zeker ook aan regisseur Paolo Sorrentino, die eerder al opzien baarde met Il Divo. Daarvan dacht ik ooit dat…