Oppenheimer (2023)

Holy smokes, now that’s cinema..! Al is Oppenheimer voornamelijk een portret van de vrij enigmatische man áchter de ontwikkeling van de Amerikaanse atoombom. Waardoor het ook een vrij minutieus verteld verhaal (met ontzettend veel verschillende karakters) is geworden, waardoor ik na een uur ook even de draad lichtelijk kwijtraakte. Een verwarring die goed past bij het grijs genuanceerde beeld dat geschetst wordt van een man, die na het succesvol ontwikkelen van dit massavernietigingswapen een tekst…

Licorice Pizza (2021)

Damn, wat een heerlijk rijke, nostalgische film over jeugdige liefde. En ook de naturel, ‘gewone’ en daarmee extra speciale tegenhanger van de potentieel ‘levensvernachelende’ romantiek die je in films als bijvoorbeeld West Side Story ziet. Daarnaast zit deze nieuwste van meester-regisseur Paul Thomas Anderson vol met echt-bestaande karakters en is de film verrassend grappig, fijn losjes – zeker vergeleken met bijvoorbeeld het strakke van Phantom Thread – en een beetje het voorportaal van Andersons Boogie Nights,…

Uncut Gems (2019)

Uncut Gems geeft een rauwe kijk in een New Yorkse ‘subcultuur’ die waarschijnlijk realistischer is dan mijn mogelijk te ‘romantische’ beeld van die geweldige stad. Ik had namelijk wat moeite om, de eerste helft van deze film althans, met één van Adam Sandlers interessantste filmkarakters ooit mee te gaan/voelen. Iets waar ik vaker last van heb (bij de originele Bad Lieutenant viel me dat als eerste ooit op), en wat ook de reden is dat…

Good Time (2017)

Ondanks dat je niets dan respect kunt hebben voor de manier waarop de Safdie-broers met deze film op het filmfestival van Cannes terecht wisten te komen, had ik tijdens de film wel behoorlijk wat moeite om geïnteresseerd te blijven meegaan met onze hoofdrolspelers. Deels omdat ik me niet echt kon identificeren met Robert Pattinsons karakter, iets wat ik vaker heb bij ‘onaangename’ persoonlijkheden. En als die identificatie niet werkt, dan werkt de film ook niet…